Ήταν Κυριακή 29 Μαΐου 2011 στο Σύνταγμα σε μια από τις πολύ μαζικές συγκεντρώσεις 100.000 Αθηναίων διαδηλωτών ενάντια στην κυβερνητική πολιτική, την τρόικα και το μνημόνιο.
Εκεί κάτω από το Public, στέκονταν η μαρμάρινη πλάκα της πρώτης φωτογραφίας στημένη εκεί ακέραιη από τον Οκτώβρη του 1994. Την χρησιμοποίησα, μετά από λίγες μέρες, στο blog μου για το άρθρο “Αναζητώντας τον Σοφούλη“
Την Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011, πάλι στο Σύνταγμα, σε μια μαζική συγκέντρωση μετά το καλοκαίρι βρέθηκα πάλι δίπλα από την ίδια μαρμάρινη πλάκα, αλλά είχαν περάσει μόλις τέσσερεις μήνες.
Ήταν στην κατάσταση που την βλέπετε στην δεύτερη φωτογραφία. Κάποιος πολύ “αγανακτισμένος” βανδάλισε πάνω στο μάρμαρο και σχεδόν κατάφερε να σβήσει το μισητό σε αυτόν όνομα. Δεν γνωρίζω σε ποιόν από όλους τους Παπανδρέου ξέσπαγε, αλλά απο τη φωτογραφία είναι φανερό το μέγεθος του μίσους και η αγανάκτηση.
Χτες ο Τσίπρας εξηγούσε στην βουλή τον λόγο για τον οποίο ο Παπανδρέου εκβιάζει ώστε να επιτύχει με κάθε τρόπο συγκυβέρνηση. Γιατί “πιστεύει ότι πέντε – έξι μήνες συγκυβέρνηση θα τον απάλλασσαν απο τις ποινικές ευθύνες για τον τρόπο που διαχειρίστηκε την κρίση και τα μνημόνια” .
Είναι φανερό ότι ο διαδηλωτής προσπάθησε με μίσος να αυτοδικήσει πάνω στο όνομα Παπανδρέου. Πολλοί στις παρέες συζητούν για προμήθειες και ο Τσίπρας καταγγέλλει ποινικές ευθύνες του πρωθυπουργού. Πολλοί αναρωτιούνται αν οι εφημερίδες θα το αναφέρουν σαν «στο Γουδί» ή σαν «στου Γουδή».
Kanali
