• Το μόνο που δεν χρειάζεται ΄΄απόδειξη΄΄ είναι η ανεπάρκεια, η ανικανότητα και η αναλγησία της κυβέρνησης, σε βάρος μιας κοινωνίας που έχει περάσει προ πολλού τα όρια αντοχής της.
• Στο τέλος του χρόνου, θα έχουμε κλείσει τρία χρόνια μέσα στα οποία η ελληνική οικονομία θα έχει γνωρίσει το πιο μεγάλο πλήγμα στην ιστορία του τόπου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
• Οι κυβερνητικοί έχουν γίνει – την ώρα της μεγαλύτερης ύφεσης- φορολάτρες. Δεν αντιλαμβάνονται ότι δεν πάει άλλο;
• Η κυβέρνηση είναι αιχμάλωτη σε ένα λάθος. Είναι ανίκανη να πιάσει τους στόχους της.
• Υποτίθεται ότι όλη αυτή η θυσία γίνεται προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα. Και η πρόβλεψη για το έλλειμμα στο πρώτο 8μηνο φέτος ήταν ότι θα μειωνόταν μέσα από όλες αυτές τις θυσίες, 4%.
• Ξέρετε πόσο πήγε; Συν 22%.
• Το σημαντικό είναι όταν ο κόσμος κάνει θυσίες, να υπάρχει αποτέλεσμα. Θυσίες χωρίς αποτέλεσμα σημαίνει Κυβέρνησης αναποτελεσματική και ανίκανη.
• Οι πιέσεις εντείνονται από την Τρόικα και απαιτούνται όλο και πιο επώδυνα μέτρα.
• Προτάσσουμε την επαναδιαπραγμάτευση, αν και παραδεχτήκαμε τις δυσκολίες που υπάρχουν σε μία τέτοια διαδικασία.
• Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Χρειάζεται άλλη νοοτροπία άσκησης της πολιτικής. Ο Αντ. Σαμαράς, για παράδειγμα, διαπραγματεύεται, και πιστεύω και εγώ ότι ο καθένας πρέπει να διαπραγματεύεται. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ πελαγοδρομεί, γιατί ζει μια υπαρξιακή κρίση.
• Έχουμε μπει σε μια φάση που πριν την κάθε δόση υπάρχει μια κρίση. Μετά την κάθε κρίση υπάρχει ένα καινούργιο μέτρο, χαράτσι λέγεται, ό,τι λέγεται. Και αυτό δημιουργεί μια συστηματική ελληνική, μίνι ή μάξι τραγωδία.
• Ξέρει η Τρόικα ότι, ενώ το ΠΑ.ΣΟ.Κ επιζητεί περισσότερο χρόνο, εμείς επιζητούμε άλλον τρόπο, τον οποίο τον έχουμε ξεκάθαρα εξηγήσει.
• Επομένως γνωρίζει ότι οι απόψεις μας είναι αυτές. Όπως γνωρίζει πολύ καλά ότι εμείς από το «ΖΑΠΠΕΙΟ ΙΙ» - προσέξτε, γιατί μας λένε ότι μόνο ζητάτε από τους φόρους – έχουμε συγκεκριμένα 18,4 δισεκατομμύρια να κόψουμε από το περιττό λίπος του κράτους.
• Και ασφαλώς θα έλεγα ότι γνωρίζει και όλη η Ευρώπη, ότι το διακύβευμα δεν είναι μόνον η Ελλάδα. Το διακύβευμα είναι – μην κάνετε λάθος – η σταθερότητα του Ευρώ. Και εκ τούτου , πιστεύω, ότι αυτός ο ρεαλισμός αποτελεί επιπλέον ένα υγιές κίνητρο, που τελικά φέρνει αμοιβαία αποδεκτές λύσεις.
• Μην πάρετε βέβαια τη λάθος εντύπωση. Λεφτά δεν υπάρχουν. Πατώντας ένα κουμπί δεν αλλάζουν όλα.
• Επαναδιαπραγμάτευση λοιπόν σημαίνει προσπάθεια για την Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας.
• Κάνουμε από τώρα ό,τι μπορούμε για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις να δεχτούν την επαναδιαπραγμάτευση.
• Και αυτές οι προϋποθέσεις είναι τρεις:
- Η πρώτη είναι εάν υπάρχουν προβλήματα ήδη στο πρόγραμμα που αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται.
Όλοι λένε – και το ξέρουμε και το γράφουν και το αναφέρουν – ότι πάει πάρα πολύ άσχημα.
- Το δεύτερο, πρέπει να υπάρχει ένα σχέδιο Β. Εμείς το έχουμε καταθέσει πλήρες και κοστολογημένο.
- Και τέλος χρειάζεται και μια πολιτική προϋπόθεση που είναι η σαφής εντολή του λαού για επαναδιαπραγμάτευση για την Επανεκκίνηση της Ελληνικής Οικονομίας. Και όσο ισχυρότερη είναι αυτή η εντολή, τόσο ισχυρότερος θα είναι και αυτός που θα πάει να διαπραγματευτεί. Μην ξεχνάτε ότι θέλουν να πετύχουμε. Το κόστος της αποπομπής της χώρας από την Ευρωζώνη είναι πάρα πολύ μεγαλύτερο από το κόστος διάσωσής της.
• Υπάρχουν και άλλα τα οποία θα εξασφαλίσουν την πειστικότητα των επιχειρημάτων μας για την επαναδιαπραγμάτευση και θα τα εξαντλήσουμε όλα.
• Την κύρια ευθύνη για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση, στις κρίσιμες αυτές ώρες, την έχει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός.
• Βρισκόμενος σε μόνιμη εφεδρεία, παρακολουθεί, αδύναμος, χωρίς να μπορεί να πάρει καμία απόφαση και με τους Υπουργούς και Βουλευτές του, να καυγαδίζουν στα κανάλια.
• Μια κυβέρνηση που αυτοδιαλύεται ως αποτέλεσμα της αδιέξοδης πολιτικής της. Μία κυβέρνηση που, από σκορποχώρι που ήταν, έγινε μπουλούκι ατάκτων.
Ο Αχαιός πολιτικός κλείνοντας την τοποθέτηση στην συνάντηση ανέπτυξε διεξοδικά και συγκεκριμένα το περιεχόμενο της επαναδιαπραγμάτευσης που τονίζει η ΝΔ, τονίζοντας τα εξής:
Α. Ερώτημα περί επαναδιαπραγμάτευσης:
Η πολιτική που εφαρμόστηκε ως τώρα απέτυχε πλήρως. Άρα κάποια τροποποίησή της είναι απαραίτητη και ρεαλιστική. Η αποτυχία οφείλεται κυρίως στο Πρόγραμμα (λάθος συνταγή), όπως, βέβαια, και στην απίστευτη κυβερνητική ανεπάρκεια.
Τι θα επαναδιαπραγματευθούμε;
Φορολογία, Ρευστότητα, σταθερότητα και κοινωνικές ανάσες στην Οικονομία.
• Φορολογία, γιατί τίποτε δεν μπορεί να γίνει με συνεχείς επιδρομές. Οι οποίες ήδη δεν αποδίδουν και πέφτουν τα έσοδα του κράτους:
Φόρος επιχειρήσεων 15% και φόρος μερισμάτων 15%.
Ο Φόρος Φυσικών προσώπων, σε πρώτη φάση στο 40% ανώτατο, και σε τρία-τέσσερα χρόνια να μη ξεπερνά το 30%, με λίγα απλά κλιμάκια.
Το ΦΠΑ να πέσει εκεί που ήταν πριν δύο χρόνια.
Να μειωθούν οι εργοδοτικές εισφορές κατά 25%.
Το «αφορολόγητο» να επιστρέψει στις 12 χιλιάδες ευρώ.
Να καταργηθούν κάποιες φοροαπαλλαγές, ώστε το σύστημα να γίνει πιο διαφανές.
Να μπουν κάποια λογικά «τεκμήρια» πολυτελούς διαβίωσης.
Μείωση ΦΠΑ σε οικοδομές και κατοικία και φόρου μεταβίβασης ακινήτων.
Δυνατότητα επιλογής του μικρομεσαίου επιχειρηματία αν θα φορολογηθεί με τεκμαρτό υπολογισμό ή με πλήρη έλεγχο.
• Ρευστότητα, διότι χωρίς αυτήν η οικονομία πεθαίνει άμεσα.
Οι τράπεζες παίρνουν κρατικές εγγυήσεις αλλά έχουν κλείσει τη στρόφιγγα στην πραγματική οικονομία, και γι’ αυτό απαιτείται δέσμευση των τραπεζών να προσφέρουν το 20% - 30% των κρατικών εγγυήσεων για τη χρηματοδότηση της οικονομίας.
Λύση στο πρόβλημα της πληρωμής 7 δισεκατομμυρίων ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου το 80% από το 2010 και το 20% από το 2011.
Συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο.
Συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο.
• Σταθερότητα, διότι κανείς δεν πρόκειται να μείνει στην Ελλάδα με αυτό το δράμα κάθε τρεις μήνες, και
• κοινωνικές ανάσες, που επιστρέφουν όλες στην Οικονομία και ενισχύουν την κοινωνική συνοχή (αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και των πολυτεκνικών επιδομάτων).
Όπως είπαμε στη ΔΕΘ φέτος, από το σύνολο του δικού μας προγράμματος:
• Υπάρχουν πολλά στα οποία ΔΕΝ έχει καμία αντίρρηση η Τρόικα (όπως τα μη οικονομικά στοιχεία από το Πρόγραμμά μας, κατάργηση του Νόμου για Ιθαγένεια, πάταξη της μάστιγας του παρεμπορίου κλπ., άλλα από τα οικονομικά: ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ, μεγάλοι οδικοί άξονες και συμβάσεις παραχώρησης υποδομών του δημοσίου – λιμάνια και αεροδρόμια).
• Υπάρχουν κάποια κρίσιμα των οποίων τη σημασία έχει καταλάβει η Τρόικα και τα συζητά (όπως ο άμεσος συμψηφισμός οφειλών από και προς το Δημόσιο, η αποπληρωμή των τρεχουσών οφειλών του Δημοσίου και η εξασφάλιση τρέχουσας ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.
• Τέλος υπάρχουν τρία στα οποία επιμένει η Τρόϊκα να έχει αντιρρήσεις:
α) μείωση των φορολογικών συντελεστών,
β) αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και
γ) αποκατάσταση των πολυτεκνικών επιδομάτων.
Τώρα πλέον έχουν προστεθεί κι άλλα δύο:
δ) η Επέκταση της Εφεδρείας πέραν του έτους (να μην υπάρξουν απολύσεις, όπως υποστηρίζει η ΝΔ) και
ε) η κατάργηση του τελευταίου χαρατσιού στα ακίνητα.
Γι’ αυτά, μας ζητούν δημοσιονομικά ισοδύναμα:
Και μπορούμε να βρούμε δημοσιονομικά ισοδύναμα, τα οποία μεταξύ άλλων είναι:
• ΕΣΠΑ
• συμβάσεις παραχώρησης που θα φέρουν έσοδα στο δημόσιο
• η πλήρης και οριστική τακτοποίηση αυθαιρέτων,
• η κατάργηση του πόθεν έσχες για την οικοδομή για ένα χρόνο,
• ο επαναπατρισμός κεφαλαίων,
• η αντιμετώπιση των πολύ ελλειμματικών ΔΕΚΟ, που επιβαρύνουν υπέρμετρα το έλλειμμα. Όπως ο ΟΣΕ, για παράδειγμα, που φορτώνει τον έλληνα φορολογούμενο με έλλειμμα 1 δισεκατομμυρίου σχεδόν κάθε χρόνο.
Απ’ αυτά τα δημοσιονομικά ισοδύναμα, άλλα στην αρχή δεν τα συζητούσε η Τρόικα, άλλα άρχισε να τα συζητάει αλλά κάπως ετεροχρονισμένα (π.χ. μείωση κάποιων φορολογικών συντελεστών, όπως το ΦΠΑ), κάποια τα συζητάει και πιο άμεσα σε σχέση με πριν λίγους μήνες (δέχονται εκ του αποτελέσματος την αναποτελεσματικότητα των συνεχών φορολογικών επιδρομών).
Άλλα τα ακούν με ενδιαφέρον. Όπως το πάγωμα των προσλήψεων για τρία χρόνια (όταν η Κυβέρνηση προτείνει την αναλογία μίας (1) πρόσληψης προς 10 συνταξιοδοτούμενους).
Έτσι θα επιτύχουμε ένα συνδυασμό:
• αλλαγών που θέλει η κοινωνία και δεν έχει αντιρρήσεις η Τρόικα (κατάργηση του Νόμου για την Ιθαγένεια και τη πάταξη του παρεμπορίου κλπ.).
• με λύση προβλημάτων που συζητά η Τρόικα (συμψηφισμός, αποπληρωμή ανεξόφλητων οφειλών του δημοσίου προς ιδιώτες που ήδη έχουν φτάσει σε 7 δισεκατομμύρια, εκ των οποίων το 80% από το 2010 και το υπόλοιπο από το 2011, και ρευστότητα)
• με κατάργηση κάποιων ακραίων τελευταίων μέτρων (π,χ. χαράτσι) και ταυτόχρονο δημοσιονομικό ισοδύναμο.
• με πρόσθετες θετικές πρωτοβουλίες δικές μας (π.χ. πλήρη κατάργηση Καμποτάζ και δραστική μείωση υπουργείων).
• με κάποιες αλλαγές πολιτικής που έτσι κι αλλιώς τις βλέπει η Τρόικα, έστω και μερικές ετεροχρονισμένες, όπως π.χ. μείωση κάποιων συντελεστών, με δέσμευση ότι θα μειωθούν κι άλλοι, αν τα πράγματα πάνε καλύτερα στα έσοδα.
• με ξεμπλοκάρισμα ρευστότητας από τις τράπεζες και από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ σε έργα που ήδη είναι ώριμα και μπορούν να εκταμιευτούν άμεσα.Όλο αυτός ο «συνδυασμός μέτρων» μπορεί να αλλάξει το κλίμα μέσα στην Ελλάδα, να σταματήσει την κατάρρευση της οικονομίας να βελτιώσει την τάση των οικονομικών δεικτών και να αλλάξει την εικόνα έξω.
Όλα αυτά είναι ρεαλιστικά! Τα περισσότερα είναι απολύτως ρεαλιστικά και δεν χρειάζονται μεγάλη διαπραγματευτική «πίεση» από την πλευρά μας. Έτσι θα αλλάξουμε την τάση της οικονομίας: στην αρχή με κύριο όπλο την εκταμίευση του ΕΣΠΑ, στη συνέχεια και με προσέλκυση ξένων επενδύσεων αλλά και με ενεργοποίηση όλου του «οπλοστασίου» των μέτρων μηδενικού ή χαμηλού δημοσιονομικού κόστους (επιδότηση επιτοκίου κατοικίας, ΣΔΙΤ κλπ), που έχουμε έτοιμο.
Όλα αυτά είναι απολύτως ρεαλιστικά και για τους λόγους που επεσήμανε ρητά ο Αντώνης Σαμαράς στη ΔΕΘ:
• Δε ζητάμε τίποτε παραπάνω απ’ όσα έχουν κερδίσει άλλες χώρες στα δικά τους Μνημόνια(Ιρλανδία Πορτογαλία)
• Το πρόγραμμα που εφαρμόστηκε εδώ, ήδη απέτυχε σε όλα.
• Ο κόσμος στην Ελλάδα θα μας έχει δώσει καθαρή εντολή να διαπραγματευθούμε κάποιες αλλαγές πολιτικής, αλλά όχι αλλαγή στόχων.
Μέχρι τώρα η Κυβέρνηση δεν είχε τέτοια νομιμοποίηση. Είχε εκλεγεί με το «λεφτά υπάρχουν» μη ξεχνιόμαστε. Εμείς θα εκλεγούμε για να πιάσουμε τους στόχους της προσαρμογής, αλλά με κάποιες αλλαγές στην οικονομική πολιτική για να δουλέψουν αυτά που δεν δούλεψαν ως τώρα…
Είναι όμως ρεαλιστικά και για κάποιους λόγους που ΔΕΝ είπαμε στη ΔΕΘ:
• Ο αμερικανός υπουργός Οικονομικών Γκάϊτνερ ήδη πιέζει να υπάρξουν κίνητρα Ανάπτυξης στην ευρωζώνη για να μη βουλιάξει και η Ευρώπη και ο Κόσμος ολόκληρος σε μια ύφεση «διπλού πάτου», που είναι τώρα ο εφιάλτης όλων! Το ίδιο πιέζει και η Κίνα από την πλευρά της...
• Η ίδια η Καγκελάριος Μέρκελ δηλώνει συνεχώς ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας θα είναι μεγάλο πλήγμα - η έξοδός της από το ευρώ θα είναι καταστροφή! Για όλους.
Δεν πρέπει τέλος να ξεχνούμε ότι η πορεία της ΕΕ είναι πορεία διαρκούς διαπραγμάτευσης και συμβιβασμών. Όχι συγκρούσεων.»
