Αγαπητοί συμπολίτες μου,
Με ιδιαίτερη έκπληξη παρακολουθώ μέσα από την αρθρογραφία που “φιλοξενείται” σε κάποια ΜΜΕ το τελευταίο διάστημα, ότι επιχειρείται να δοθεί η αίσθηση πως «τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει» και πως ακόμα και οι εκλογές δεν μπορούν να προσφέρουν κάποια εναλλακτική λύση, αφού η ουσιαστική πολιτική ασκείται εκτός Ελλάδας. Μόνο κάποιες «καρέκλες» θα αλλάξουν και τίποτα παραπάνω…
Συναισθανόμενος λοιπόν το μέγεθος της ευθύνης που φέρω ως εκπρόσωπος χιλιάδων συμπολιτών μας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και ως πολιτικός που καθημερινά βιώνει τον τεράστιο ζυγό που σηκώνουν όλες οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, ας μου επιτραπεί να εκφράσω την πλήρη και απόλυτη διαφωνία μου με αυτού του είδους τις απόψεις, τις οποίες θεωρώ, όχι μόνο βαθιά απαισιόδοξες, αλλά και εξόφθαλμα ισοπεδωτικές.
Ας μου επιτραπεί να υπογραμμίσω πως πολλά μπορούν να αλλάξουν στον τόπο μας και πως πάρα πολλά, περισσότερα από όσα φανταζόμαστε ίσως, περνούν μόνο από τα χέρια μας, εδώ στην Ελλάδα. Και να προσθέσω επίσης, πως ούτε όλοι οι πολιτικοί είμαστε ίδιοι, ούτε οι εκλογές σημαίνουν απλή εναλλαγή «καρεκλών».
Αλίμονο, αν φτάσουμε στο σημείο να πιστεύουμε πως η ανώτερη και πιο ουσιαστική στιγμή της δημοκρατίας μας είναι μια απλή διαδικαστική πράξη που απλά… επαναλαμβάνεται κάθε τέσσερα χρόνια. Και αλίμονο, αν φτάσουμε στο σημείο να εξομοιώνουμε τους πάντες και τα πάντα, ιδίως από τη στιγμή που μεγάλες και σημαντικές διαφορές είναι ορατές ακόμα και… δια τυφλού οφθαλμού!
Ποιος δεν γνωρίζει, για παράδειγμα, πως η Νέα Δημοκρατία και οι δυνάμεις της Αριστεράς, από την πρώτη στιγμή τάχθηκαν κατά του μνημονίου; Ποιος δεν έχει αντιληφθεί ότι παρά τις έντονες πιέσεις, οχλήσεις, έως και ωμές επεμβάσεις ντόπιων και ξένων συμφερόντων, ο Αντώνης Σαμαράς και η Ν.Δ. δεν κάμφθηκαν ούτε στιγμή, αλλά με παρρησία υποστήριξαν ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής κόντρα στη κρίση;
Όχι, λοιπόν. Ούτε «είμαστε όλοι ίδιοι», ούτε «θα κάνουμε όλοι τα ίδια»!
Οι εκλογές αυτή τη στιγμή στον τόπο και η δημιουργία μιας ισχυρής λαϊκής πλειοψηφίας στο πλευρό του Αντώνη Σαμαρά, είναι η μόνη ελπίδα και ο μόνος δρόμος διαφυγής από την μέγγενη μιας κυβέρνησης, η οποία είτε δεν ξέρει και δεν καταλαβαίνει, είτε εργάζεται μεθοδικά για να παραδώσει στα παιδιά μας μια τριτοκοσμική χώρα προς όφελος όσων επιθυμούν να καπηλευτούν τον ατόφιο και ανεκμετάλλευτο πλούτο της.
Όπως γίνεται αντιληπτό, υποστηρίζω με πάθος την ανάγκη μιας μεγάλης αλλαγής. Μιας νέας πολιτικής και κοινωνικής επανάστασης - ειρηνικής και εντός των πλαισίων της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας μας – η οποία προσφέρει αισιοδοξία. Και αυτή είναι η άποψη που υποστηρίζω με πάθος σε κάθε συνάντησή μου με πολίτες και σε κάθε ομιλία μου, μεταφέροντας ένα μήνυμα ελπίδας και αναγέννησης. Ένα μήνυμα νέου αγώνα, όχι για την επικράτηση των «κομματικών λαβάρων» αυτή τη φορά, αλλά για την επικράτηση των Ελλήνων!
Γιατί από τη σημερινή φτώχια, την ύφεση και την ανεργία δεν βάλλεται περισσότερο ο Νεοδημοκράτης από τον ΠΑΣΟΚτζή ή ο Αριστερός από τον Δεξιό. Βάλλονται και «ματώνουν» ΟΛΟΙ οι Έλληνες. Γι΄ αυτό και ΟΛΟΙ οι Έλληνες πρέπει να πιστέψουν πως έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τη μοίρα τους. Να καταλάβουν πως υπάρχουν δυνάμεις που μπορούν να πάνε και ανάποδα στο ρεύμα του ποταμού και να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης για μια πορεία, που δεν θα είναι εύκολη, αλλά θα είναι δίκαιη και κυρίως, αποτελεσματική! Και παρακαλώ να μην βιαστεί να πει κανείς πως αυτά είναι «λόγια του αέρα» που προέρχονται από τον αντιπολιτευτικό οίστρο μου. Ή πως ακόμα και οι καλύτερες προθέσεις χάνονται μπροστά στις «εντολές» της Μέρκελ και της τρόικα.
Γιατί θα του δείξω την Ιρλανδία που βάσιμα ελπίζει πλέον ότι το 2013 θα επιστρέψει στις αγορές. Ο Ένταν Κένι αρνήθηκε στους τροϊκανούς την αύξηση του ΦΠΑ και «στεναχώρησε» τους ηγέτες της Ε.Ε. αρνούμενος να λάβει ακραία, αντιλαϊκά μέτρα. Ακολούθησε μια μεταρρυθμιστική πολιτική στήριξης των τραπεζών, έκανε άνοιγμα προς τη Βρετανία, δημιούργησε ένα νέο πλέγμα προσέλκυσης επενδύσεων. Ένας πείσμων άνθρωπος, με σχέδιο και πρόγραμμα δράσης, απέδειξε πως η τρόικα δεν διαθέτει το «μαγικό ραβδί», αλλά και πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ουδέποτε διαπραγματεύθηκε και ουδέποτε διέθετε σχέδιο. Ή πως το μόνο της σχέδιο ήταν… να παραδώσει την Ελλάδα στην τρόικα.
Μπορώ επίσης να αναφέρω το παράδειγμα της άλλης, υπό επιτήρηση χώρας. Της Πορτογαλίας. Εκεί όπου η κυβέρνηση του Σόκρατες, προτού δεσμεύσει τη χώρα του με μνημόνια, την οδήγησε σε εκλογές. Στο μεσοδιάστημα της προεκλογικής περιόδου, η τρόικα συζήτησε με όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Και αντιλαμβανόμενοι όλοι πως ο Κοέλιο θα ήταν ο πιθανότερος νικητής, όπως και έγινε, αναγκάστηκαν να «συνθηκολογήσουν» και να αποδεχτούν ένα πρόγραμμα που ναι μεν προέβλεπε θυσίες, αλλά δεν εξουθένωνε τον λαό της Πορτογαλίας.
Ενώ, αν θέλετε μπορώ να αναφέρω και το παράδειγμα της Ουγγαρίας, όπου ο Βίκτορ Όρμπαν είπε «όχι» στις απαιτήσεις του ΔΝΤ για νέα και πιο σκληρά μέτρα προκειμένου να λάβει η χώρα την δόση, ύψους 5 δις ευρώ. Και ως δική του «απάντηση» θέσπισε έκτακτο φόρο 1% σε όλες τις τράπεζες και τις ξένες επιχειρήσεις, εξασφαλίζοντας τα χρήματα για τις πληρωμές μισθών και συντάξεων, αναγκάζοντας και το ΔΝΤ να αναδιπλωθεί. Δεν είχε μαζί του κανέναν ο Όρμπαν, παρά μόνο τον λαό της Ουγγαρίας!
Αυτά τα παραδείγματα, αλλά και άλλα που μπορώ να αναφέρω, δεν δείχνουν ότι υπάρχει και «άλλος δρόμος»; Δεν αποδεικνύουν πως υπάρχει μια άλλη «συνταγή» που μπορεί να πετύχει και πως η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει, αρκεί να μην συνεχίσει να ακολουθεί την συνταγή της βέβαιης αποτυχίας που πεισματικά ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση; Και άλλες χώρες βρέθηκαν στη θέση της Ελλάδας, σε καμία όμως δεν βρέθηκε μια τόσο ανίκανη και βαθιά πελαγωμένη ή πλήρως υποταγμένη, κυβέρνηση…
Γι’ αυτό, το επαναλαμβάνω, οι εκλογές και η αλλαγή κυβέρνησης, αποτελούν λύση! Τη μόνη ενδεδειγμένη αυτή την ώρα για την χώρα. Και όσα πέτυχαν αλλού, μπορούν να πετύχουν και εδώ.
Και όσο για την λεγόμενη «επαναδιαπραγμάτευση», αλλά και τις «διαφωνίες της τρόικα με τη Ν.Δ.» δεν θα επεκταθώ τώρα, λέγοντας που είναι η αλήθεια και που το ψέμα. Θα πω μόνο πως τίποτα δεν μπορεί να αντισταθεί σε μία κυβέρνηση που διαθέτει συγκεκριμένο και κοστολογημένο σχέδιο, ορισμένους πολιτικούς που δεν παίρνουν χαμπάρι από “real politic” και έναν ενωμένο λαό!
Και κάτι τελευταίο: Ποιος αρνείται σήμερα, ότι η κυβέρνηση με τις πολλές παλινωδίες της, τα πολλά άδικα και αναποτελεσματικά μέτρα και το ενδοκυβερνητικό αλαλούμ, δεν έχει μετατρέψει τον λαό σε εχθρό της; Ακόμα και… υπουργοί το παραδέχονται! Και αυτός είναι από μόνος του ένας πολύ σημαντικός λόγος για να γίνουν εκλογές.
Γιατί η προσπάθεια αναγέννησης της χώρας δεν γίνεται χωρίς τον λαό ή με τον λαό «διαιρεμένο». Και η Ν .Δ. θέλει να ενώσει και πάλι τον λαό μας. Να τον κάνει να πιστέψει στην προσπάθεια. Και να τον έχει συμπαραστάτη στον μεγάλο αγώνα που θα ξεκινήσει για την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του προγράμματος σταθερότητας και την εφαρμογή μιας νέας πολιτικής επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας.
Να είναι όλοι βέβαιοι λοιπόν, ότι υπάρχει ελπίδα, υπάρχει και λύση! Αρκεί αυτή η κυβέρνηση να προσφέρει, έστω την ύστατη ώρα, μια καλή υπηρεσία στον τόπο. Να μας απαλλάξει από την παρουσία της και να προκηρύξει εκλογές…
Πάτρα 14/10/2011
Φιλικά,
Νίκος Ι. Νικολόπουλος
Βουλευτής Αχαίας
