Το… sequel της τηλεδιάσκεψης με την τρόικα, στην οποία τον ρόλο του «γενναίου» για λογαριασμό της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, φέρνει ένα βήμα πιο κοντά το… end of game, για το Κίνημα που κυριάρχησε πολιτικά στην Ελλάδα, τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια.
Η επικύρωση οικονομικών μέτρων που θα λειτουργήσουν σωρευτικά στην κατεύθυνση της απορρύθμισης του κοινωνικού κράτους, και στην ιδεολογική υπονόμευση της αλληλεγγύης των γενεών και των τάξεων, θα σηματοδοτήσει το πολιτικό διαζύγιο του ΠΑΣΟΚ από τον φυσικό εκλογικό του χώρο.
Μια τέτοια εξέλιξη, θα συνιστά πρωτόγνωρο πολιτικό φαινόμενο για την Ελλάδα. Και θα διαμορφώσει, για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, συνθήκες ανατροπής της αδιατάραχτης μέχρι και σήμερα ηγεμονίας του… Κέντρου της Κεντροαριστεράς.
Πλέον, και μετά τις επόμενες εκλογές, που μετά βεβαιότητας θα καταδικάσουν το ΠΑΣΟΚ σε ιστορικά χαμηλό ποσοστό, θα πρέπει να περιμένουμε ότι θα ξεκινήσει η ανασύνθεση του χώρου της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.
Ίσως μάλιστα αυτή τη φορά, σε αντίθεση με ό, τι συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα, η προτεραιότητα θα δοθεί στις ιδέες, και όχι στα πρόσωπα που είναι κομιστές των ιδεών αυτών. Λογικό, από τη στιγμή που δεν υπάρχει ένας Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε καν ένας Κώστας Σημίτης.
Το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, η τρόικα, οι τηλεδιασκέψεις, οι δόσεις, η εργασιακή εφεδρεία, είναι όροι που θα συντροφεύουν εφεξής την πολιτική ορολογία του ΠΑΣΟΚ. Για να θυμίζουν και στις γενιές που έρχονται, τι συνέβη στην Ελλάδα την περίοδο 2009-2011. Στη χώρα όπου… λεφτά υπήρχαν, αλλά η Κυβέρνησή της επέλεξε να δανειστεί… από το μέλλον.
