Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Τι είδους “συγκυβέρνηση” εννούσε ο Πάγκαλος


NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος είναι αρκετά έμπειρος για να γνωρίζει ότι μια δημόσια παρέμβαση, ιδιαίτερα μάλιστα σε μια κρίσιμη συγκυρία σαν τη σημερινή, μπορεί να διαμορφώσει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα, εφόσον… κρύβει νοήματα, πίσω από εξαιρετικά προσεκτικά διατυπωμένες φράσεις.
Ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης διαμόρφωσε ουσιαστικά την ατζέντα του Σαββατοκύριακου, μιλώντας χθες στον Αθήνα 9.84 για την προοπτική «συγκυβέρνησης» ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, αντί να προκύψουν πρόωρες εκλογές. Έθεσε το ζήτημα, στη βάση του «ελάσσονος κακού», προκειμένου να ξεπεράσει η χώρα τη δύσκολη συγκυρία και την κρίση, αποφεύγοντας μια χρεοκοπία για την οποία τα διεθνή ΜΜΕ ομιλούν μετά… προκλητικής βεβαιότητας.
Αν διαβάσει ωστόσο κανείς… δεύτερη φορά, όσα είπε ο Θεόδωρος Πάγκαλος, θα διαπιστώσει ότι η περιγραφή της συγκυβέρνησης που πρότεινε, είναι ουσιαστικά διαφορετική από τα σενάρια που κυκλοφορούν.
Ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης δεν μίλησε ρητά και κατηγορηματικά για συγκυβέρνηση ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Αλλά για μια κυβέρνηση, προφανώς με συγκεκριμένη ατζέντα και χρονικό ορίζοντα, η οποία «θα προκύψει από τη στήριξη των δυο κομμάτων».
Στελέχη που είναι σε θέση να γνωρίζουν τι συμβαίνει… πίσω από τις κουρτίνες, στο ΠΑΣΟΚ και την Κυβέρνηση, επισημαίνουν με νόημα ότι το «σχέδιο δράσης» για το οποίο έχουν μιλήσει παρασκηνιακά αρκετοί βουλευτές, και έχει επεξεργαστεί και το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου, ομιλεί ουσιαστικά για μια κυβέρνηση «μη πολιτικών», στην οποία θα παράσχουν ψήφο εμπιστοσύνης τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία.
Μια κυβέρνηση δηλαδή, που σύμφωνα με την παρασκηνιακή φημολογία, θα μπορούσε να έχει επικεφαλής τον Λουκά Παπαδήμο, και στην οποία θα συμμετείχαν στελέχη της αγοράς και του τραπεζικού κλάδου. Στα οποία θα συμφωνούσαν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία.
Φυσικά, και η παραπάνω σεναριολογία έχει μια σοβαρή υστέρηση: «Ξεχνά» τη δημόσια τοποθέτηση του Αντώνη Σαμαρά, ότι δεν πρόκειται να δεχθεί κανενός είδους «συγκυβέρνηση» ή «συνεργασία», ζητώντας καθαρή εντολή αυτοδυναμίας από τον ελληνικό λαό. Κάτι απολύτως λογικό, από τη στιγμή που οι κυλιόμενες δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τη Νέα Δημοκρατία να προηγείται του ΠΑΣΟΚ με σαρωτική διαφορά, και να βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας.