ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Η ψύχραιμη σκέψη δεν είναι φυσικά ό, τι το πιο εύκολο και ρεαλιστικό, για την εποχή της μεγάλης σύγχυσης στην οποία ζούμε. Πόσο μάλλον, η ψύχραιμη ανάγνωση της πραγματικότητας, και η ακόμη πιο ψύχραιμη δρομολόγηση των πρωτοβουλιών που θα μας οδηγήσουν πέρα από την κρίση.
Η ψυχολογία των Ελλήνων… ξύνει πάτο, για τον απλούστατο λόγο ότι η κοινωνία δέχεται συντονισμένη πίεση, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Εντός συνόρων, η Κυβέρνηση Παπανδρέου «ξηλώνει» τις όποιες εφεδρείες κοινωνικού κράτους και εθνικής αλληλεγγύης είχαν μείνει ανεπηρέαστες από την επέλαση της παγκοσμιοποίησης και την τραγική έλλειψη «εθνικού σχεδίου» για τη χώρα.
Εκτός συνόρων, τα ΜΜΕ όλου του κόσμου «παπαγαλίζουν» σχεδόν σε καθημερινή βάση, τη βεβαιότητα περί της προοπτικής χρεοκοπίας της Ελλάδας. Την οποία ανατροφοδοτούν με δηλώσεις τους, ηγέτες, παράγοντες, τεχνοκράτες και καθηγητές οικονομίας.
Είναι δύσκολο να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου, σε ένα τέτοιο ασφυκτικά αποπροσανατολιστικό περιβάλλον. Οφείλουμε ωστόσο να το κάνουμε, αν θέλουμε να υπάρξει «επόμενη Ελλάδα». Να κατανοήσουμε ότι, η Ελλάδα πληρώνει σήμερα την κληρονομιά ενός ανάδελφου έθνους, το οποίο οικοδόμησε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης το ΠΑΣΟΚ. Και την ίδια στιγμή, πληρώνουμε τον λογαριασμό της πολιτικής κερδοσκοπίας με τη «φήμη» περί χρεοκοπίας της Ελλάδας, από ξένους ηγέτες και οικονομικά συμφέροντα.
Η διάγνωση και ο εντοπισμός της εστίας μόλυνσης, αποτελούν την απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει η θεραπεία. Και, αν με το ΠΑΣΟΚ η ελληνική κοινωνία θα αναμετρηθεί στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, με τους διεθνείς κερδοσκόπους τα πράγματα είναι πιο σύνθετα. Ακριβώς επειδή η μόλυνση που προκάλεσαν εκείνοι, έχει και… παραφυάδες εντός των ελληνικών συνόρων.
Τη μάχη βέβαια πρέπει να τη δώσουμε. Και για να κερδηθεί, θα πρέπει να κατανοήσουμε εγκαίρως ότι στη μάχη αυτή, αντίπαλος είναι… ο εαυτός μας. Που βολεύτηκε με τη «μόλυνση». Και δεν ενοχλήθηκε με τη λάθος θεραπεία…
