ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Η χθεσινοβραδινή, πρώτη δημόσια «απολογία» του Ντομινίκ Στρος-Καν για το «παραστράτημα» στο Sofitel της Νέας Υόρκης, μέσω συνέντευξης που παραχώρησε σε μια δημοσιογράφο φίλη της Αν Σινκλέρ, στο γαλλικό τηλεοπτικό δίκτυο TF1, μοίρασε διδάγματα και σκόρπισε… μελαγχολία.
Ο πρώην Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, έχοντας ανακτήσει την αυτοκυριαρχία του, και αφού παραδέχτηκε ότι φάνηκε ασυνεπής στο ραντεβού του με την Ιστορία και τη Γαλλία, καθώς επιθυμούσε να διεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας το 2012, μίλησε εκτενώς για την Ελλάδα, και την κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Επιβεβαιώνοντας την… υποψία που υπήρχε, ότι αν δεν είχαν μεσολαβήσει τα δραματικά γεγονότα με την καμαριέρα του Sofitel, η Ελλάδα θα είχε μια καλύτερη τύχη, και σίγουρα μια καλύτερη αντιμετώπιση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Και κατά συνέπεια από τους εταίρους-δανειστές.
Ο DSK εμφανίστηκε χωρίς δισταγμούς και αμφιβολίες για το τι θα έπρεπε να συμβεί στην περίπτωση της Ελλάδας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί επαρκώς η κρίση χρέους της Αθήνας, και να εκμηδενιστεί ο κίνδυνος συνολικής κατάρρευσης της ευρωζώνης.
Ο πρώην Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου επεσήμανε ότι η Ελλάδα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα. Σχολίασε ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να αφήσει τους Έλληνες να πληρώσουν μόνοι το κόστος των δικών τους λαθών του παρελθόντος, έσπευσε ωστόσο να ξεκαθαρίσει ότι κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό.
Γι’ αυτό και επικέντρωσε τη ρητορική του στην υποχρέωση της κοινοτικής αλληλεγγύης. Επισημαίνοντας ότι, από τη στιγμή που η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και της ΟΝΕ, το κόστος της διάσωσής της θα πρέπει να το μοιραστούν οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης.
Η πρόταση του Ντομινίκ Στρος-Καν ήταν να διαγραφεί ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους, έτσι ώστε να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις να καταστεί το χρέος αυτό διαχειρίσιμο και βιώσιμο για το μέλλον.
«Ούτε η Ελλάδα έκανε αυτά που έπρεπε, ούτε όμως και η Ευρώπη», ήταν η πιο εύγλωττη αποστροφή του Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος επεσήμανε ότι μετά τη Συμφωνία των Βρυξελλών της 21ης Ιουλίου, που διαμόρφωσε τις προϋποθέσεις για μια ρεαλιστική αντιμετώπιση του προβλήματος, δεν δρομολογήθηκαν οι άμεσες και αναγκαίες πρωτοβουλίες για την υλοποίηση των μέτρων που θα ανέκοπταν τη… βουλιμία των κερδοσκόπων.
Η εμφάνιση του άλλοτε επικρατέστερου διαδόχου του Νικολά Σαρκοζί στο Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων, ήρθε να μας θυμίσει πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα για την Ελλάδα, αν μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο, πριν από τα γεγονότα του Sofitel.
Έδειξε όμως και κάτι ακόμη: Ότι η αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της Ελλάδας, δεν επαφίεται στις γνώσεις των οικονομολόγων, αλλά στην αποφασιστικότητα και την πολιτική βούληση των ηγετών. Έστω κι αν πρόκειται για… παιδική χαρά, όπως εύστοχα έχει υποστηρίξει η Monde.
