• Ν. Χουντής: Υποκριτική η πολιτική της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο
• Απάντηση της Κομισιόν στον Ν. Χουντή
Ενώ σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, εξαιτίας της σύρραξης στο Κοσσυφοπέδιο και τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ είχαν εκτοπιστεί περίπου 210.000 άτομα (κυρίως Σέρβοι και Ρομά) από το Κόσσοβο προς την Σερβία και παρά τις δεσμεύσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στην Απόφαση 1244 ότι
«θα δημιουργηθεί ασφαλές περιβάλλον για να επιστρέψουν οι πρόσφυγες και οι εσωτερικά εκτοπισμένοι», ούτε οι 1070 οικογένειες για τις οποίες έχουν κατασκευαστεί κατοικίες με χρήματα της ΕΕ δεν έχουν επιστρέψει στο Κόσσοβο. Αυτό προκύπτει από την απάντηση της Επιτρόπου κ. Malmström σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή. Ο Έλληνας ευρωβουλευτής τόνιζε ότι «μεγάλος αριθμός Σέρβων και Ρομά από το Κοσσυφοπέδιο εξακολουθούν να παραμένουν εκτοπισμένοι και χωρίς πρακτική πρόσβαση στις περιουσίες τους» και ζητούσε στοιχεία για το περιουσιακό ζήτημα στο Κόσσοβο και τις υποσχέσεις για επιστροφές των προσφύγων και εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην απάντησή της και ενώ έχουν περάσει 12 χρόνια από τη σύρραξη, με τρόπο υποκριτικό και στρεψόδικο αναφέρεται σε μέτρα που αναμένεται να ληφθούν: «Η Επιτροπή παρακολουθεί τα ζητήματα των δικαιωμάτων επί ακινήτων στο πλαίσιο του διαλόγου για τη διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης. Το Κοσσυφοπέδιο αναμένεται να ορίσει συντονιστή για τα δικαιώματα επί ακινήτων και να διασφαλίσει την οικονομική σταθερότητα του Οργανισμού Ιδιοκτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Η αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την επιβολή του κράτους δικαίου στο Κοσσυφοπέδιο (EULEX) διαδραματίζει ενεργητικό ρόλο στα αστικά δικαστήρια ενόψει της εκδίκασης των περίπου 15.000 υποθέσεων που εκκρεμούν»
Και καταλήγει «Επιπλέον, κατά την περίοδο 2006-2010 συνολικά περίπου 1.070 (616 σερβικές και 336 Ρομά) οικογένειες έλαβαν βοήθεια για να επιστρέψουν στο Κοσσυφοπέδιο, συμπεριλαμβανομένης της ανοικοδόμησης των κατοικιών».
Η Επίτροπος, όμως «παρέλειψε» να αναφέρει κάποια στοιχεία
Α) απέφυγε να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα «πόσες από τις κατοικίες που έχουν κατασκευαστεί για Σέρβους και Ρομά στο Κόσσοβο κατοικούνται σήμερα από τους νόμιμους κατόχους τους». Είναι γνωστό πως οι όποιες επιστροφές εκτοπισμένων έγιναν, ήταν για τα μάτια του κόσμου και οι κατοικίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία παραμένουν ακατοίκητες ή έχουν καταληφθεί από μη νόμιμους κατόχους.
Β) Πρόσφατη έκθεση του ΟΑΣΕ (http://www.osce.org/kosovo/80435 ) ευθέως αναφέρεται σε παράφορες παραβιάσεις των περιουσιακών δικαιωμάτων, ενώ η Επίτροπος αναφέρθηκε στις 15.000 υποθέσεις που εκκρεμούν στα δικαστήρια του Κοσσόβου, δεν αναφέρθηκε στις περίπου 41.000 υποθέσεις που έχουν κατατεθεί στην Υπηρεσία Περιουσιών του Κοσσόβου (Kosovo Property Agency) εκ των οποίων περίπου το 93% έχουν κατατεθεί από μειονότητες (Σέρβους και Ρομά), δεκάδες χιλιάδες από αυτές εκκρεμούν, αλλά και για όσες έχουν υπάρξει αποφάσεις, αυτές δεν εκτελούνται και οι περιουσίες παραμένουν κατειλημμένες από μη νόμιμους χρήστες
Με αφορμή τα παραπάνω αλλά και τις πρόσφατες πιέσεις της Γερμανίας προς την Σερβία να αναγνωρίσει το Κόσσοβο, ο Ν. Χουντής, έκανε τις παραπάνω δηλώσεις:
«Η υποκριτική πολιτική της ΕΕ στο Κοσσυφοπέδιο συνεχίζεται. Η βασική υποχρέωση και υπόσχεση της διεθνούς κοινότητας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για επιστροφή των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων, 12 χρόνια μετά τον πόλεμο, όχι μόνο δεν έχει εφαρμοστεί, αλλά ασκούνται τεράστιες πιέσεις στη Σερβία να «ξεχάσει» το τεράστιο αυτό ανθρωπιστικό ζήτημα. Η Γερμανίδα καγκελάριος στην πρόσφατη επίσκεψή της στη Σερβία, όχι μόνο δεν απολογήθηκε γι αυτήν την κατάσταση αλλά έθεσε ως όρο για την έναρξη των προενταξιακών διαπραγματεύσεων την αναγνώριση του Κοσσόβου από την Σερβία, ξεχνώντας ότι ούτε η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο έχει επίσημα αναγνωρίσει το Κόσσοβο. Τα μεγάλα θύματα αυτής της πολιτικής είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι, κυρίως Σέρβοι και Ρομά, οι οποίοι στερούνται πλήρως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και στην κατοικία τους παρά το γεγονός ότι πάνω από μία δεκαετία τα Ηνωμένα Έθνη και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν εγκαταστήσει στο Κόσσοβο πολυάριθμες αποστολές υποτίθεται για την επιβολή του νόμου και την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου».
