τουΧάρη Στούκα
Αρθρογράφος - Βιολόγος
Μου φαίνεται σχεδόν αδιάφορη η προσπάθεια να συντάξω αυτές τις γραμμές. Μπαίνω στον κόπο μάλλον απο ένα σωρρευμένο συναίσθημα απροσδιόριστης μελαγχολίας? Για να μην πω «αηδίας»...
απο τις γενικότερες «προκαλούμενες σε διάλυση», ομάδες ανθρώπων..., που κυοφορείται στην μήτρα της επονομαζόμενης παγκόσμιας κρίσης. Και ξέρεται αυτή η διάλυση έχει την οσμή σάπιου κρέατος.
Λυπάμαι που το λέω αλλά αυτή η οσμή αρέσει στα αφεντικά. Στην πιάτσα όμως λένε, ότι αφεντικά έχουν μόνο οι σκύλοι... τότε τίθεται το ερώτημα και εγώ τι ΕΙΜΑΙ?
Τι προκάλεσε τη διάλυση? το ΣΥΣΤΗΜΑ? Ο ιδιος ο άνθρωπος? Το σύμπαν? Ο θεός? Και γιατί αναδύεται οσμή αποσύνθεσης σάπιου κρέατος? Υπάρχουν αφεντικά? και αν ναι ποιά είναι?
Δεν μπορώ να βρώ την λύση σε μυθοπλαστικές ιστοριούλες που «κατασκευάστηκαν» στο παρελθόν και αλλάζουν χέρια στο «σύγχρονο» σήμερα. Ωστόσω θέλω να καταλάβω.
Δεν λέω μέσα μου. Γιατί μέσα μου ξέρω τι έχω. Λένε ότι άγιοι άνθρωποι ευωδίαζαν μετά την ολοκλήρωση της αποστολής τους. Αυτό μάλλον δεν αρέσει στα αφεντικά . Δεν πουλάει η «επιχείρηση».
Δεν βρισκόμαστε στον κόσμο για να τον διαφεντεύουμε και να τον εκμεταλλευόμαστε, αλλά για να τον συντηρούμε και να τον μετασχηματίζουμε δημιουργικά, καθώς και για να μεταφέρουμε παραπέρα τη δάδα της εξέλιξης.
Δεν πρέπει να βλέπουμε τη γνώση σαν ένα κουτί από εργαλεία για τη διάλυση του ίδιου του ανθρώπου, της φύσης και του σύμπαντος, αλλά σαν στρατηγήματα, όλο και λεπτότερα, που μας βοηθούν να διατηρούμε την πνευματική και φυσική ισορροπία μας και μας επιτρέπουν να εναρμονιζόμαστε με άλλους δημιουργικούς μηχανισμούς μετασχηματισμούς της εξέλιξης και των εαυτών μας...
Μόνο τότε, το «μαγαζάκι », με την όποια ερμηνεία έχει για τον καθένα απο εμάς δεν θα κινδυνεύει να βάλει λουκέτο.
