ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και τη Γαλλία, οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου άξονα εξουσίας στη Γερμανία, θα πραγματοποιηθούν το 2013. Εκτός απροόπτου φυσικά.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η Άνγκελα Μέρκελ θα είναι η μόνη εκ των ηγετών που διαχειρίζονται σήμερα τις τύχες του κόσμου, η οποία θα βρίσκεται στη θέση της, όταν οι υπόλοιποι είτε θα έχουν οδηγηθεί σε πρόωρη πολιτική αποστρατεία, είτε θα προσπαθούν να ανακτήσουν τους ρυθμούς τους, μετά από μια πολωτική αναμέτρηση.
Όχι κι άσχημα, θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς, μιας και μπροστά σε μια τέτοια ισορροπία εξουσίας, η Γερμανίδα Καγκελάριος θα είχε εκ των πραγμάτων το συγκριτικό πλεονέκτημα. Θα είχε… Δεν το έχει.
Η μέχρι σήμερα διαχείριση της κρίσης από την πλευρά της, έχει οδηγήσει την Άνγκελα Μέρκελ στη μέση διασταυρούμενων πυρών. Απ’ τη μια, η υπόλοιπη Ευρώπη βάλει διαρκώς εναντίον της, διαπιστώνοντας ότι η Γερμανία αντιλαμβάνεται το κοινό όραμα μιας πολιτικά ενωμένης Ευρώπης μονάχα υπό το πρίσμα της απόλυτης κυριαρχίας του Βερολίνου. Και απ’ την άλλη, οι συμπατριώτες της, χωρίς να εξαιρούνται οι ψηφοφόροι της, πιστεύουν ότι η Μέρκελ δεν είναι όσο αυστηρή θα έπρεπε με χώρες σαν την Ελλάδα. Θεωρώντας ότι πληρώνουν εκείνοι τον λογαριασμό… για εμάς.
Αυτή η πολιτική ασφυξία την οποία βιώνει η Άνγκελα Μέρκελ, άρχισε πλέον να αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις που διενεργούνται στη Γερμανία. Οι Χριστιανοδημοκράτες μαζί με τους Χριστιανοκοινωνιστές συγκεντρώνουν μόλις 32%. Οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, σημερινός εταίρος του CDU στην εξουσία, κινδυνεύουν να εξαϋλωθούν, με μόλις 3%. Το SPD έχει ανέβει στο 27%, το μεγαλύτερο ποσοστό του μετά την οδυνηρή ήττα στις εκλογές του 2009. Ενώ οι Πράσινοι, συνεχίζουν με συνέπεια τη μετάβασή τους από κόμμα διαμαρτυρίας κα περιθωρίου, σε αξιοπρεπή εναλλακτική πρόταση εξουσίας, στο 21%.
Με αυτά τα δεδομένα, η Άνγκελα Μέρκελ, που έχει ανακοινώσει πως θα διεκδικήσει την επανεκλογή της στην Καγκελαρία στις επόμενες εκλογές, έχει ήδη ηττηθεί. Μιας και στη γερμανική κοινωνία ενδυναμώνεται μια τάση τιμωρίας της πρώην Ανατολικογερμανίδας, η οποία προχώρησε στην πολιτική πατροκτονία του Χέλμουτ Κολ, και υπερέβη ήδη τη δεκαετή παραμονή στην προεδρία του CDU.
Ο άνεμος της αλλαγής και της διαφαινόμενης ήττας, το πιθανότερο είναι να δυσχεράνει περαιτέρω την ομαλή συμβίωση… της υπόλοιπης Ευρώπης με τη Γερμανία. Γιατί θα επηρεάσει καταλυτικά την ψυχολογία της Μέρκελ. Και δυστυχώς, η ψυχολογία της… μας αφορά όλους.
