ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, η περίοδος αμέσως μετά τον Δεκαπενταύγουστο ήταν η πλέον «ύποπτη» πολιτικά, για εξελίξεις που είχαν να κάνουν με την πρόωρη διάλυση της Βουλής, και τη διεξαγωγή εκλογών.
Το 2007, επιστρέφοντας από τις διακοπές του, ο Κώστας Καραμανλής το αποφάσισε. Ανακοίνωσε εκλογές, και τις κέρδισε, τον Σεπτέμβριο, ανοίγοντας θέμα διαδοχής στο ΠΑΣΟΚ. Το 2008, το τότε Μέγαρο Μαξίμου φλέρταρε με την ιδέα των πρόωρων εκλογών, περισσότερο όμως για να «μαντρώσει» βουλευτές που θύμιζαν ελεύθερους σκοπευτές. Το 2009, ο πρώην πρωθυπουργός αποφάσισε να επαναλάβει το πείραμα του 2007, μόνο που αυτή τη φορά το ΠΑΣΟΚ κέρδισε με διαφορά 11%, και η Νέα Δημοκρατία άλλαξε αρχηγό, με τον Αντώνη Σαμαρά να διαδέχεται τον Κώστα Καραμανλή.
Με τη συνέντευξή του στη Real News, ο Γιώργος Παπανδρέου ακύρωσε μια επανάληψη της στρατηγικής Καραμανλή, του 2007 και του 2009. Και παρέπεμψε τις εκλογές στις καλένδες, υποστηρίζοντας ότι θα τιμήσει τη λαϊκή εντολή, που του δόθηκε το 2009 και εκπνέει το 2013.
Στην πραγματικότητα, ο Πρωθυπουργός επέλεξε να κερδίσει χρόνο. Έστειλε ένα μήνυμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, τα… μισά από τα λεγόμενα κορυφαία στελέχη του οποίου πρόβαραν τον λόγο που θα εκφωνούσαν για να ανακοινώσουν την υποψηφιότητά τους για την ηγεσία, μετά από μια σχεδόν βέβαιη ήττα, σε κάλπες που θα στήνονταν το φετινό φθινόπωρο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου όμως, μάλλον είπε… τη μισή αλήθεια. Το πιθανότερο είναι ότι δεν σκοπεύει να εξαντλήσει την τετραετία που εκπνέει το 2013. Αλλά να δώσει τη μάχη με τον Αντώνη Σαμαρά, το 2012. Προσδοκώντας στη… λήθη των Ελλήνων, και ευελπιστώντας ότι οι συνθήκες δεν θα είναι όσο… κατάμαυρες μοιάζουν σήμερα για το ΠΑΣΟΚ.
Ο Πρωθυπουργός, ή μάλλον… το Καστρί, ποντάρει στο ότι το 2012 είναι έτος εκλογών για τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Ρωσία και τη Γαλλία, ενώ για τη Γερμανία θα αποτελέσει… προπαρασκευαστικό έτος για την αναμέτρηση του 2013. Η συλλογιστική είναι απλή: Ο Μπαράκ Ομπάμα, το δίδυμο Πούτιν-Μεντβέντεφ και ο Νικολά Σαρκοζί, θα είναι περισσότερο δεκτικοί και αλληλέγγυοι, στην τελική ευθεία για τις εκλογές που θα κρίνουν το πολιτικό μέλλον τους. Επομένως, θα αποδειχτούν περισσότερο πραγματιστές και αποφασιστικοί, παίρνοντας τις αποφάσεις που απαιτούν οι καιροί.
Όσο για την Άνγκελα Μέρκελ, από τη στιγμή που είναι η μόνη από τους μεγάλους ηγέτες, που δεν θα έχει εκλογές το 2012, θα αναγκαστεί να τους κάνει… το χατίρι, ώστε να διευκολύνει τον δικό τους πολιτικό σχεδιασμό. Και στη συνέχεια εκείνοι να ανταποδώσουν τη χάρη, στις βουλευτικές εκλογές της Γερμανίας, το 2013.
Αν διαμορφωθεί το παραπάνω πολιτικό περιβάλλον, ο Γιώργος Παπανδρέου περιμένει ότι θα έχει την ευκαιρία να… χαλαρώσει τον ζυγό του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου και της φοροεπιδρομής. Ώστε να μπορέσει και ο ίδιος να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, πιθανότατα την άνοιξη του 2012, με σαφώς καλύτερους όρους σε σχέση με σήμερα.
Μάλλον βέβαια ο Πρωθυπουργός υποτιμά το πολλάκις διαπιστωθέν στην πράξη πολιτικό αξίωμα ότι, από τη στιγμή που θα ραγίσει το γυαλί ανάμεσα στην κοινωνία και το κόμμα που ασκεί την εξουσία, δεν μπορεί να κολλήσει ξανά. Και στη δική του περίπτωση, το γυαλί… έγινε θρύψαλα.
