Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

“Σχέδιο Σρέντερ” για τον Γιώργο

NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Οι πυρετώδεις συσκέψεις των τελευταίων ημερών στο Μέγαρο Μαξίμου, υπό τον Γιώργο Παπανδρέου, είχαν ξεκάθαρη στόχευση, επιχειρήματα και μεθοδολογία: Η στρατηγική των 100 ημερών, δηλαδή μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, που θα επιτρέψει στην Κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ να ανακάμψουν, και να διεκδικήσουν την επανεκλογή τους σε πρόωρες εκλογές, που πιθανότατα θα προκηρυχθούν για τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου..
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι εκείνος ο οποίος καλείται ήδη να σηκώσει το βαρύ φορτίο της αποκατάστασης των σχέσεων του ΠΑΣΟΚ με την… αξιοπιστία. Που θεωρείται ότι χάθηκε επί ημερών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, και απομάκρυνε το ΠΑΣΟΚ, όχι τόσο από κοινωνικές ομάδες που παραδοσιακά το στήριζαν, αλλά από τον «μεσαίο χώρο», στον οποίο κρίθηκαν οι εκλογές στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία.
Ο Ηλίας Μόσιαλος, αργά αλλά μεθοδικά αποκαθιστά την εικόνα της Κυβέρνησης μέσω του briefing, καθώς είναι πολύ περισσότερο «πολιτικός», σε σχέση με τον Γιώργο Πεταλωτή, και δεν έχει φθαρεί στην επικαιρότητα.
Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και η Άννα Διαμαντοπούλου έχουν αναλάβει να ισορροπήσουν ανάμεσα στα «πολλά ΠΑΣΟΚ», τόσο στον χώρο της εκπαίδευσης όσο και στην αγορά.
Ο Δημήτρης Ρέππας καλείται να καθησυχάσει τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι φοβούνται ότι το μέλλον τους επιφυλάσσει ανεργία, και ο Χάρης Καστανίδης προετοιμάζει το δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου, στο οποίο έχει ποντάρει πολλά η Κυβέρνηση, για να ανοίξει ο δρόμος για τις εκλογές.
Όσο για τον ίδιο τον Γιώργο Παπανδρέου, θα επικεντρωθεί στην ενίσχυση του διεθνούς προφίλ του, προκειμένου να δείξει στην κοινωνία ότι εκείνος είναι ο συνομιλητής τον οποίο αποδέχονται οι ξένοι εταίροι της χώρας. Και στην κατεύθυνση αυτή, λειτουργεί η επικείμενη επίσκεψη της Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα, την επόμενη εβδομάδα.
Η στρατηγική της δράσης μέσα στο καλοκαίρι, και μάλιστα τους δυο πιο… ανέμελους μήνες, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, έχει την κωδική ονομασία «Σχέδιο Σρέντερ». Επειδή ως πρότυπο λειτουργεί η στρατηγική που ακολούθησε το 2002 ο τότε Καγκελάριος της Γερμανίας, ο οποίος βρίσκονταν πίσω στις δημοσκοπήσεις έναντι της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης, κατάφερε ωστόσο λόγω της συνεχούς δραστηριοποίησής του, εν μέσω μάλιστα πλημμύρων που έπληξαν τη χώρα, να αποκαταστήσει το προφίλ του, και να κερδίσει οριακά τις εκλογές.