ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Όταν στον πρόσφατο ανασχηματισμό της Κυβέρνησης ο Γιώργος Παπανδρέου παρέδωσε ουσιαστικά τα «κλειδιά» στον Ευάγγελο Βενιζέλο, αναθέτοντάς του την αντιπροεδρία, και παράλληλα την ευθύνη της οικονομίας, στην πιο κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα, όλοι κατάλαβαν ότι ο διεκδικητής της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στη μάχη του 2007, αποκτούσε προβάδισμα για την «επόμενη ημέρα»..
Αν καταφέρει να «γυρίσει» το κλίμα, θα πιστωθεί ο ίδιος τη διάσωση της χώρας, και στη συνέχεια θα επιδιώξει να κεφαλαιοποιήσει τα αποτελέσματα αυτής της επιτυχίας, διεκδικώντας την ψήφο εμπιστοσύνης των πολιτών. Αν δεν τα καταφέρει, κανείς στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ δεν θα μπορεί να τον κατηγορήσει, καθώς θα έχει δώσει μια κρίσιμη μάχη υπέρ του Κινήματος, σε μια εποχή κατά την οποία όλοι οι άλλοι… κρύβονταν.
Αυτά τα δεδομένα μοιάζουν να διαφοροποιούνται εν μέρει, λόγω της «αόρατης απειλής» από τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη. Ο οποίος, έχει με τη σειρά του προσωπικές φιλοδοξίες για το ΠΑΣΟΚ μετά τον Γιώργο Παπανδρέου, και ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, σε σχέση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Εφόσον η οικονομία μπει σε αναπτυξιακή τροχιά, ο πρώτος που θα την πιστωθεί θα είναι προφανώς ο… Υπουργός Ανάπτυξης.
Κάτι άλλωστε που φάνηκε και χθες, από τα θετικά σχόλια που προκάλεσε στους παράγοντες της αγοράς, η πρωτοβουλία του Μιχάλη Χρυσοχοϊδη για να ξεμπλοκάρουν πόροι του ΕΣΠΑ, σε μια προσπάθεια να κινηθεί η οικονομία, και να δημιουργηθούν εστίες αναπτυξιακών πρωτοβουλιών.
Ο άλλοτε Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, που διατηρεί ισχυρές προσβάσεις στην πάντα διακριτή ομάδα των «εκσυγχρονιστών», έχει την ευχέρεια να προσδοκά ότι από τις εξελίξεις στην οικονομία, θα βγει εκείνος ο πραγματικός κερδισμένος, και όχι ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ακόμη κι αν «νίκη» συνεπάγεται ότι δεν θα χρεωθεί την κατάρρευση.
