ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες παραμέτρους που εξελίσσονται στην μετά τον ανασχηματισμό εποχή, στο ΠΑΣΟΚ αλλά κυρίως στην Κυβέρνηση, είναι η συνεπής αποδόμηση της πολιτικής και της παρακαταθήκης που άφησε η Τίνα Μπιρμπίλη στο υπουργείο Περιβάλλοντος..
Σχεδόν… κάθε φράση του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, διαδόχου της «Green Τίνας», βρίσκεται σε απόσταση από όσα σχεδίαζε, έλεγε και προωθούσε η άλλοτε λογογράφος του Γιώργου Παπανδρέου, στα πρώτα, δύσκολα χρόνια στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Θα πρέπει μάλιστα να είναι κάποιος αφελής, για να πιστέψει ότι η τακτική την οποία ακολουθεί ο πρώην «τσάρος» της οικονομίας, αποτελεί προσωπική του επιλογή, και δεν βρίσκεται σε γνώση ή δεν έχει τις ευλογίες του Μεγάρου Μαξίμου.
Η παραπάνω διαπίστωση οδηγεί στο επόμενο λογικό ερώτημα: Τι συνέβη και άλλαξε τόσο δραματικά η ισορροπία ανάμεσα στην Τίνα Μπιρμπίλη και το περιβάλλον που βρίσκεται γύρω από τον Γιώργο Παπανδρέου; Ένα περιβάλλον του οποίου διετέλεσε και η ίδια μέλος, επί σειρά ετών;
Το ερώτημα γίνεται περισσότερο βασανιστικό, αν σκεφτεί κανείς ότι αμέσως μετά την καρατόμηση της Τίνας Μπιρμπίλη από την Κυβέρνηση, κυκλοφόρησαν φήμες που ήθελαν τον Γιώργο Παπανδρέου να την επιλέγει για τη θέση του προέδρου του ΙΣΤΑΜΕ, που κατείχε μέχρι πρότινος ο νυν Υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος.
Φαίνεται όμως ότι επρόκειτο απλώς για μια προσπάθεια να της «χρυσωθεί το χάπι», καθώς η απροσχημάτιστη πολιτική αποδόμηση την οποία υφίσταται από έναν επίσης άλλοτε εξ απορρήτων συνεργάτη του Πρωθυπουργού, τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, δείχνει ότι οι γέφυρες συνεννόησης έχουν γκρεμιστεί.
