ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Ο πολιτικός σχεδιασμός του Γιώργου Παπανδρέου δείχνει να έχει κυκλώσει, με κόκκινο χρώμα, τη διέξοδο των πρόωρων εκλογών μέσα στο φθινόπωρο. Οι κινήσεις και οι πρωτοβουλίες του πρωθυπουργικού επιτελείου, του… πρωθυπουργεύοντος Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά και συνολικά της Κυβέρνησης, κατατείνουν στην προετοιμασία του εδάφους για τις κάλπες..
Ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου λοιπόν, δεν θα μπορούσε να εξαιρέσει τον εαυτό του από το παραπάνω κλίμα. Και, μιλώντας στη σημερινή συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στην Αθήνα, επιχείρησε να φορέσει τα δυο «κοστούμια» που θεωρεί ότι του πηγαίνουν καλύτερα: Απ’ τη μια του «κοσμοπολίτη» πολιτικού αρχηγού, που στρέφει το βλέμμα του πρωτίστως στο τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, και λιγότερο στα του οίκου του, και απ’ την άλλη του «αντιεξουσιαστή». Μια έννοια-κλειδί, που ανεξαρτήτως της απόστασης που έχει από την πραγματικότητα, φαίνεται ότι αποτελεί βαθιά πεποίθησή του.
Ο Γιώργος Παπανδρέου λοιπόν, αφού προσπέρασε τα ρητορικά σχήματα περί «πατριωτικού καθήκοντος», έσπευσε να σταθεί απέναντι: Στα ΜΜΕ, τους Οίκους Αξιολόγησης, όλους εκείνους που ο ίδιος θεωρεί ότι υπονομεύουν τις προσπάθειές του, και ακυρώνουν την αντικειμενική προβολή του έργου του.
Σε αυτόν τον ρόλο, ο Πρωθυπουργός αισθάνεται πολύ πιο άνετα. Παρόλο που η κοινωνία… δεν συμφωνεί μαζί του. Οι αντιεξουσιαστές άλλωστε, συγκεντρώνονται στην πλατεία Συντάγματος, δεν συμβιβάζονται, δεν υποχωρούν. Δεν ταυτίζονται με την εξουσία, στον… προθάλαμο της οποίας γεννήθηκε ο 3ος Παπανδρέου που έμελλε να γίνει Πρωθυπουργός.
Το πολιτικό σχήμα που περιγράφεται παραπάνω, γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρον, με φόντο τις επικείμενες πρόωρες εκλογές. Φαντάζεστε τον Γιώργο Παπανδρέου να διεκδικεί για τον εαυτό του τον ρόλο του αντιεξουσιαστή, απέναντι στην… πραγματική εξουσία του Ευάγγελου Βενιζέλου;