ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ
Ο Γιώργος Καμίνης ήταν ο αρχικός «εκλεκτός» του Μεγάρου Μαξίμου και της Ιπποκράτους. Εν μέρει, λογική και αναμενόμενη επιλογή, καθώς πρόκειται για τον Δήμαρχο Αθηναίων, που έστω και υπό συνθήκες προχωρημένης κοινωνικής μειοψηφίας, κατάφερε να κερδίσει την πρωτεύουσα. Εκεί όπου ακόμη και η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη είχε ηττηθεί..
Ο άλλοτε Συνήγορος του Πολίτη όμως… παραπάτησε καθοδόν, και έτσι ο υποψήφιος που θα στήριζε το κυβερνών κόμμα για την προεδρία της ΚΕΔΚΕ, έμεινε και πάλι μετέωρος. Οι προδιαγραφές του άλλωστε έπρεπε να είναι πολύ συγκεκριμένες: Να μην παραπέμπει στο «βαθύ ΠΑΣΟΚ», και να είναι αποδεκτός από τη Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη, που, σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, έγινε «ταίρι» του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές.
Η δεύτερη επιλογή λοιπόν ήταν ο Γιάννης Μπουτάρης. Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, που επίσης πρωταγωνίστησε σε μια ιστορική πολιτική στη συμπρωτεύουσα, εκεί όπου ο δήμος βρισκόταν στα χέρια της Νέας Δημοκρατίας από το 1986.
Ο Γιάννης Μπουτάρης ωστόσο, είπε όχι. Δεν ήθελε να αποδεχθεί μια θέση που θα τον ταύτιζε, λιγότερο ή περισσότερο με την Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, η οποία εισπράττει λαϊκή αγανάκτηση λόγω των σκληρών μέτρων του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου.
Κάπως έτσι, το ΠΑΣΟΚ κατέληξε στην απόφαση να υποστηρίξει τον Κώστα Ασκούνη για την προεδρία της ΚΕΔΚΕ, τη θέση δηλαδή που κατέχει σήμερα ο Νικήτας Κακλαμάνης. Ο δήμαρχος Καλλιθέας βέβαια είναι «βαθύ ΠΑΣΟΚ», η πολυετής θητεία του ωστόσο του έχει επιτρέψει να διευρύνει το ιδεολογικό ακροατήριό του. Και να στηρίζεται φυσικά από τη Δημοκρατική Αριστερά.
