NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Τα απίστευτα κι όμως… ελληνικά, που συνέβησαν χθες με τις ακρότητες των ιδιοκτητών ταξί, έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι αδίκως πασχίζουν οι Ευρωπαίοι να στηρίξουν την Ελλάδα, και να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις για ένα καλύτερο μέλλον για τη χώρα μας. Όχι βέβαια επειδή… μας λατρεύουν, αλλά επειδή κατανοούν ότι χωρίς εμάς, είναι δύσκολο να μην εκτροχιαστεί η ευρωπαϊκή πορεία προς ένα κοινό μέλλον.
Η τελευταία γραμμή άμυνας των ιδιοκτητών ταξί απέναντι στην αδιάψευστη πραγματικότητα της εικόνας και του ήχου, αναφορικά με την τρομοκράτηση τουριστών, τις καταστροφές στις εγκαταστάσεις τηλεοπτικών σταθμών και το να ρίχνουν λάδια στους δρόμους ήταν η… προβοκάτσια.
Στο ερώτημα «από ποιους» βέβαια, δεν υπήρχε απάντηση. Επειδή, η μεν εικόνα έδειχνε τους ίδιους να πρωταγωνιστούν στα επεισόδια, και όχι κάποιες… αόρατες δυνάμεις, ο δε ήχος εξέθετε συνδικαλιστικό μέλος του ΣΑΤΑ, ο οποίος παραδεχόταν ότι έριξαν λάδια στους δρόμους του Πειραιά, για να μην τους κυνηγήσουν οι μοτοσυκλετιστές της ομάδας ΔΙΑΣ. Παραδέχτηκε δηλαδή ότι εμμέσως θα απειλούσαν τη ζωή ενός οδηγού μοτοσυκλέτας, ο οποίος θα γλιστρούσε στα λάδια και κανείς δεν ξέρει τι θα ακολουθούσε.
Κι όμως, αυτές τις ακραίες φωνές, νοοτροπίες και συμπεριφορές, θα τις δεχθεί σήμερα ο Γιάννης Ραγκούσης και θα επιχειρήσει να βρει σημείο επαφής. Κεφαλαιώδες λάθος. Τις διαπραγματεύσεις έπρεπε να τις έχει κάνει ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου. Με δυο βασικές κινήσεις: Να απομακρύνει από την Κυβέρνηση τον Υπουργό Υποδομών, για την αστοχία χειρισμών και την παντελή απουσία πολιτικής κρίσης. Και από την άλλη, να μη συζητήσει με τους ιδιοκτήτες ταξί, αν δεν ζητήσουν πρώτα συγνώμη από τον ελληνικό λαό.
