ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Η λεγόμενη Δημοκρατική Παράταξη, όπως επιμένει να αυτοπροσδιορίζεται το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει γνωρίσει τις πολιτικές διασπάσεις του χώρου της Κεντροδεξιάς..
Η κάθε μια ωστόσο «πλήγωσε», σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό το Κίνημα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, τόσο με εκλογική αιμορραγία, όσο και με αφαίμαξη εντυπώσεων, σε επίπεδο αυτονόμησης σημαντικών στελεχών.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκαν ο Γεράσιμος Αρσένης και ο Αντώνης Τρίτσης. Στην πρώτη, ο Δημήτρης Τσοβόλας, που με το ΔΗΚΚΙ του οποίου είχε ηγηθεί, κατάφερε το 1996 και το 2000 να εξελιχθεί στην πολιτική συνισταμένη που εν πολλοίς έκρινε τις εκλογές.
Το 1996, πέτυχε να συσπειρώσει γύρω του απογοητευμένους, παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι δεν ανέχονταν την «εκσυγχρονιστική» μετάλλαξη του Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στα χέρια πλέον του «ξένου» Κώστα Σημίτη. Το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη κέρδισε τη Νέα Δημοκρατία του Μιλτιάδη Έβερτ, το ΔΗΚΚΙ ωστόσο είχε καταφέρει να δημιουργήσει μια «κοινωνική ρωγμή» στα Αριστερά του Κέντρου, που προσδοκούσε να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, η παραπάνω προσδοκία αποδείχτηκε μεγάλη, φρούδα και διαψευσθείσα. Η ιδεολογική πόλωση την οποία πυροδότησε το «σκληρό ροκ» του Κώστα Λαλιώτη, «έπνιξε» το ΔΗΚΚΙ, το άφησε εκτός Βουλής και σηματοδότησε την οριακή εκλογική νίκη (;) του ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα, 11 χρόνια μετά, σε ρόλο Δημήτρη Τσοβόλα εμφανίζεται ο Γιάννης Δημαράς. Που είπε «παρόν» στο Μνημόνιο Ι, ο Γιώργος Παπανδρέου το εξέλαβε ως «όχι», και μάλιστα προσωπικής αποδοκιμασίας, διαγράφοντάς τον, ο Δημαράς απείλησε να «γκρεμίσει» το ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές εκλογές στην Περιφέρεια Αττικής, τελικά προχώρησε στην ίδρυση του Πανελληνίου Άρματος Πολιτών, και η τελευταία δημοσκόπηση της «Κάπα Research» για το «Βήμα της Κυριακής», του δίνει ποσοστό άνω του 3%, δηλαδή τον τοποθετεί εντός Βουλής.
Η επιμέρους ανάγνωση της ιδεολογικής φυσιογνωμίας των δυνητικών ψηφοφόρων του «Άρματος», αποκαλύπτει ότι έχουν κοινά χαρακτηριστικά με εκείνους που ακολούθησαν τον Δημήτρη Τσοβόλα στα πρώτα, αυτόνομα βήματά του. Μόνο που, σε σχέση με τότε, η ιδεολογική διάσταση ανάμεσα στις πολιτικές που εφαρμόζει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στο «σοσιαλιστικό διακύβευμα», το οποίο ενυπάρχει στο dna μιας σημαντικής μερίδας παραδοσιακών ψηφοφόρων του, ευνοεί τον… αποχαιρετισμό της Ιπποκράτους, και τη μετακίνηση στο κόμμα του Γιάννη Δημαρά.
Κάπως έτσι, το άλλοτε μέλος της ομάδας των «Ρεπόρτερς», μαζί με τον Γιώργο Λιάνη και τον Κώστα Χαρδαβέλλα, εξελίσσεται σε κρίσιμο μέγεθος για την έκβαση των επόμενων εκλογών. Όχι για την ανάδειξη του νικητή, καθώς όλες οι δημοσκοπήσεις πλέον επιβεβαιώνουν το ρεύμα υπεροχής της Νέας Δημοκρατίας, αλλά για το εύρος της ήττας του ΠΑΣΟΚ. Και τη συρρίκνωση της κοινωνικής αποδοχής του.
Ο Γιάννης Δημαράς φαίνεται ότι θα «ακρωτηριάσει» πολιτικά το ΠΑΣΟΚ. Κάτι που θα έχει μόνιμες παρενέργειες, μιας και θα δυσχεράνει εμπράκτως την προσπάθεια του διαδόχου του Γιώργου Παπανδρέου να «μαζέψει το μαγαζί».
