ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Μπορεί οι Βρυξέλλες να λογίζονται ως το κέντρο της Ευρώπης, η πολιτική και οικονομική καρδιά της Γηραιάς Ηπείρου ωστόσο, χτυπάει στο Βερολίνο. Και, σε αντίθεση με την ιστορική φράση του Όσκαρ Λαφοντέν, δεν χτυπάει Αριστερά.
Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι αυτή τη στιγμή το δίδυμο εξουσίας που κινεί τα νήματα στην Ευρώπη, επομένως και στην ευρωζώνη. Γι’ αυτό και η όποια οδός διαφυγής της Ελλάδας από μια κρίση χρέους που εξελίχτηκε σε κρίση εθνικού προσανατολισμού, περνάει αναπόφευκτα από το Βερολίνο, τις επιλογές και τις στοχεύσεις μιας πρώην Ανατολικογερμανίδας, και του σημαντικότερου Γερμανού πολιτικού μετά τον Χέλμουτ Κολ, που εξαιτίας μιας δολοφονικής επίθεσης καθηλώθηκε σε αναπηρικό καροτσάκι.
Στις Συνόδους Κορυφής, στα Συμβούλια Eurogroup και Eco/Fin, στις συνεδριάσεις του ΕΛΚ, στις τηλεδιασκέψεις με το ΔΝΤ, η αύρα εκείνου που έχει τον «τελευταίο λόγο», είναι διάχυτη για τη σύγχρονη Γερμανία. Που κατάφερε, σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, να κερδίσει πολύ περισσότερα από όσα προσδοκούσαν μοιραίοι ηγέτες άλλων εποχών, που έσυραν την ανθρωπότητα σε δυο Παγκοσμίους Πολέμους.
Στον αθλητισμό λένε ότι στο ποδόσφαιρο αγωνίζονται πολλοί, αλλά στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί. Το ευφυολόγημα δεν απέχει αρκετά από το να καταστεί ζώσα πραγματικότητα στη σύγχρονη Ευρώπη. Και η συγκυρία τα έφερε έτσι, ώστε στο επίκεντρο να βρίσκεται η Ελλάδα.
Αν ακούσει και διαβάσει λοιπόν κανείς προσεκτικά όσα είπαν τις τελευταίες ώρες η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, θα διαγνώσει πίσω από φαινομενικά άτεγκτες συμπεριφορές, την πολιτική απόφαση «να μην αφεθεί η Ελλάδα να κυλίσει στον γκρεμό». Προφανώς επειδή σε μια τέτοια κατρακύλα… δεν θα είμαστε μόνοι μας, σε κάθε περίπτωση ωστόσο δεν αναιρείται η πρόθεση του Βερολίνου να «βάλει πλάτη» στην Αθήνα, αφού πρώτα μας έχει στριμώξει σε υπερθετικό βαθμό.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος μίλησε ενώπιον κομματικών στελεχών του CDU. Και ενώ, σε μια αντίστοιχη μάζωξη την προηγούμενη εβδομάδα, είχε δείξει πλήρη αποστροφή για ο, τιδήποτε έχει σχέση με τη χώρα μας, μεταξύ των οποίων και με τις… διακοπές των Ελλήνων, αυτή τη φορά τάχθηκε υπέρ της χορήγησης πρόσθετης βοήθειας, και κατά της αναδιάρθρωσης του χρέους. «They need more time», θα έλεγε στη θέση της ο Μπαράκ Ομπάμα, αν δεν το έχει ήδη πει, στο περιθώριο των παρασκηνιακών επαφών για το «G8».
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ανέλαβε και πάλι να μιλήσει ως φωνή του ρεαλισμού, με σαφή ευρωκεντρικό προσανατολισμό. Δήλωσε ότι δεν έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια στήριξης της Ελλάδας, ζήτησε να ενισχυθούν οι επενδύσεις στη χώρα μας, και εξήγησε με λόγια που κατάλαβαν όλοι, το γιατί μια πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας θα συνιστούσε σενάριο τρόμου για την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. «Πιθανότατα θα έχει πιο δραματικές συνέπειες ακόμη και από την πτώση της Lehman Brothers. Δεν έχουμε εμπειρία του τι θα συμβεί αν κηρύξει στάση πληρωμών, μια χώρα που είναι μέλος νομισματικής ένωσης», δήλωσε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.
Θυμηθείτε μόνο ότι στο dna των Γερμανών, έχει καρφιτσωθεί η εργατικότητα βάσει μεθόδου. Οι στρατηγικές στοχεύσεις που στηρίζονται σε ρεαλιστικούς υπολογισμούς. Η αξιοποίηση της εμπειρίας, για να αποφεύγονται δυσάρεστες εκπλήξεις. Λίγο δύσκολο δεν είναι να άφηναν να ζήσουν μια δυσάρεστη έκπληξη με το θέμα της Ελλάδας;
