Η κυρία Μαρία Δαμανάκη διέπραξε ως Επίτροπος ένα πολύ σοβαρό ατόπημα, παραβιάζοντας τις υποχρεώσεις εμπιστευτικότητας για όσα γνωρίζει δυνάμει του αξιώματός της.
Εάν είχε έγκυρες πληροφορίες ότι σε κάποιο Θεσμικό Όργανο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή της Ένωσης, έγινε σοβαρή συζήτηση ή υπήρξε κάποια Μελέτη ή Έκθεση σχετιζόμενη με τη δήθεν αποπομπή της Χώρας μας από την Ευρωζώνη ή το Ευρώ, όφειλε να επικοινωνήσει τα επόμενα λεπτά με τον πρωθυπουργό, να θέσει υπ’ όψη του τις σχετικές πληροφορίες και ενδεχομένως να του εισηγηθεί τρόπους αντίδρασης. Εμπιστευτικά, πάντοτε. Αντ’ αυτού βγήκε με βαθιά οδύνη, θλίψη και στεναγμό στα «κανάλια», για να αναγγείλει εκείνη, προσωπικώς την επικειμένη απειλή του Ευρωπαίου Θεού!
Το πιθανότερο είναι, υποστηρίζουν μερικοί, ότι η κα Δαμανάκη, με μικρή ακόμη γνώση του κοινοτικού δαιδάλου των Βρυξελλών, ή ίσως με πολύ αθωότητα και αριστερή ευαισθησία, εξέλαβε τα πικρά αστεία και τα ανέκδοτα που κυκλοφορούν στους εκεί διαδρόμους (συχνά αναπαραγωγές κακόπιστων και κακόγουστων δημοσιευμάτων ή περιγραφές εμετικών φωτομοντάζ σε ευρωπαϊκά ρυπαρόφυλλα) ως σοβαρές συζητήσεις ή, ακόμη χειρότερα, ως διαρροές από σημαντικά Κέντρα (κάθε είδους θεσμικής, παρά- θεσμικής ή έξω- θεσμικής) εξουσίας.
Αυτό όμως που θεωρούν πιθανότερο τα «πονηρά πνεύματα», είναι ότι ως εθελόντρια ή και εν αγνοία της, η κα Δαμανάκη παγιδεύτηκε από τον πρωθυπουργό (του το οφείλει, άλλωστε) σε μα επικοινωνιακή συνωμοσία κατατρομοκράτησης του λαού, με την «αγαθή» πρόθεση του κ. Παπανδρέου να εκβιάσει μια χρήσιμη γι’ αυτόν (το Λαό!) συναίνεση του κ. Σαμαρά, στα Μνημονιακά. Συνέπεσε όμως η δραματική παρέμβασή της και με το Δημοψήφισμα του κ. Δασκαλόπουλου του ΣΕΒ και έτσι κάλυψαν πλήρως τα παράσιτα, τη Μεγάλη Φωνή του Πολυτεχνείου. Κρίμα!
Βέβαια η κα Δαμανάκη δεν κατάλαβε ίσως και κάτι άλλο, πολύ πιο σοβαρό. Ότι δηλ. την «είδηση» αυτή την εξέλαβε ως αληθινή η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων και ευλόγως κατελήφθη από πραγματικό πανικό. Πολλοί έτρεξαν στις τράπεζες για να αποσύρουν καταθέσεις χιλίων και δυο χιλιάδων Ευρώ. Η ζημιά των Ελληνικών Τραπεζών, σήμερα κιόλας θα μπορεί να υπολογισθεί και είναι μεγάλη, όπως είναι σημαντική και για την οικονομία μας, γενικότερα.
Αυτή ενδεχομένως η ζημιά μπορεί να εκτιμηθεί. Η άλλη όμως η πραγματικά τεράστια, αυτή που πιθανότατα προέκυψε από την εκμετάλλευση της διαψευσθείσας (και γι’ αυτό εμφανιζόμενης ως ακόμη πιο αξιοπίστευτης) «πληροφορίας» από τους κερδοσκόπους, τα Γραφεία στοιχημάτων, τους διάφορους Έλληνες, Φιλέλληνες και άλλους που κάνουν, δρυός πεσούσης, παιχνίδι; Ποιος θα την εκτιμήσει και ποιός θα την αποκαταστήσει αυτή τη ζημιά, κα Δαμανάκη;
Μια και τα πάτε (καθώς λέγεται) τόσο καλά στις Βρυξέλλες, κυρία Επίτροπε, πράγμα τόσο χρήσιμο και σπάνιο αυτή την ώρα για τη χώρα, δεν είναι κρίμα να πέφτετε σε τέτοιες παγίδες (που ευτυχώς για σας) ακόμη πιστεύουν οι περισσότεροι ότι σας τις στήνουν οι άλλοι…«οι κακοί»;
