ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Το πιθανότερο είναι ότι ο Ντομινίκ Στρος-Καν, αν και θαυμαστής του ελληνικού πνεύματος, δεν θα έχει διαβάσει την ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη. Δυο αριστουργήματα της οποίας θα μπορούσαν να του προσφερθούν από την Ιστορία, με… ιδιόχειρη αφιέρωση.Αν είχε διαβάσει την «Ιθάκη», θα γνώριζε ότι μεγαλύτερη αξία από τον προορισμό κάποιου, έχει το ταξίδι που προηγείται μέχρι να φτάσει ως εκεί. Με δεδομένο ότι τα Ιλίσια Πεδία και η Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας φάνταζαν ως η Ιθάκη του Γενικού Διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το… μη φρόνιμο παρελθόν του και η σημερινή σύλληψή του για απόπειρα βιασμού μιας καμαριέρας, υπήρξαν δυο καθοριστικοί σταθμοί για να… σβηστεί το υπόλοιπο του χάρτη.Αν είχε διαβάσει το «Περιμένοντας τους Βαρβάρους», θα γνώριζε ότι για την Ελλάδα της μεγάλης κρίσης, που εδώ και ένα χρόνο τελεί υπό καθεστώς απώλειας της εθνικής αυτοδιάθεσης, ο «άνθρωπος αυτός», δηλαδή ο ίδιος, «ήταν μια κάποια λύση». Έστω και σαν τους Βαρβάρους του Καβάφη.Για τους δικούς του λόγους, μιας αμιγώς προσωπικής πολιτικής ατζέντας, ο Ντομινίκ Στρος-Καν είχε ταχθεί στον αγώνα υπέρ της διάσωσης της Ελλάδας. Η δική του πληθωρική παρουσία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έναν Οργανισμό που ελέγχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, λειτουργούσε ως φόβητρο για όσους ονειρεύονταν τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Και εξελισσόταν σε έναν συνεπή μοχλό πίεσης για να καμφθεί η πολιτική αδιαλλαξία του Βερολίνου, εκεί όπου θα συναντούσε απόψε την Άνγκελα Μέρκελ, για να την πείσει να κάνει μισό βήμα πίσω στις απαιτήσεις της από την Ελλάδα.
Η συνάντηση αυτή έμελλε να μην γίνει… Ποτέ την Κυριακή. Κι αν ο Ντομινίκ Στρος-Καν τρέχει πλέον πίσω από τα χαμένα χρόνια της ζωής του, προσπαθώντας να διασώσει ό, τι μπορεί, από μια πολιτική καριέρα η οποία έμοιαζε να γίνεται όλο και πιο φωτεινή, με την πάροδο των ετών, η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να κοντοστέκεται με έκδηλη ανησυχία, μπροστά στις επιπτώσεις που θα έχει για το δικό μας μέλλον, η απώλεια ενός συμμάχου. Έστω και για τις δικές του, ιδιοτελείς επιδιώξεις.
