Αφού τα…τρώμε όλα, καλά να παθαίνουμε!
Δια χειρός Αλιθέρση.
Σήμερα το πρωί έτυχε να συνοδεύσω έναν συνταξιούχο του δημοσίου σε επαρχιακό νοσοκομείο, για μια απλή εξέταση. Η νοσοκόμος στα εξωτερικά ιατρεία μας είπε ότι πρέπει πρώτα να περάσουμε από το λογιστήριο για να πληρώσουμε. Εμείς απαντήσαμε ότι δεν θα πληρώσουμε σε δημόσιο νοσοκομείο και αν θέλετε διώξτε μας. Κάτι που φυσικά δεν έγινε και οι γιατροί με ευγένεια και προσοχή έκαναν την εξέταση. Ίσως να ήθελαν και να πουν, καλά κάνατε! Αυτό που με έκανε όμως πολύ αρνητική εντύπωση ήταν η ειρωνική παρέμβαση κυρίου που ήταν και αυτός στην αναμονή και μάλιστα για αρκετή ώρα, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μας εγκάλεσε γιατί δεν θέλουμε να πληρώσουμε, ενώ είναι νόμος του κράτους(!), όπως είπε. Ακόμη παρατήρησα ότι πολλοί αδιαμαρτύρητα στήθηκαν στην ουρά του λογιστηρίου για να πληρώσουν και κάποιοι ελάχιστοι, απλώς γκρίνιαξαν. Να δεχτώ τον πόνο του καθενός και αυτόν εκμεταλλεύονται, ιδιαίτερα σε ανάλογες περιπτώσεις, αυτοί που μας κυβερνούν. Όμως αν χωρίς αντίρρηση τα δεχόμαστε όλα σε λίγο, το όχι ευκαταφρόνητο ποσό των 5 ευρώ, θα γίνει 10 , 20 κλπ. Τότε θα πηγαίνεις έξω σε ιδιώτη, ή σε ιδιωτική κλινική αν θα έχεις να πληρώσεις βέβαια και θα σου είναι άχρηστο το επί πληρωμή νοσοκομείο, που επίτηδες το οδηγούν και μάλιστα με γρήγορους ρυθμούς στην παρακμή! (Να μη αναφέρω και τις περικοπές στα φάρμακα, εργαστηριακές εξετάσεις κλπ). Και όλα αυτά τη στιγμή που ο κάθε ασφαλισμένος πληρώνει καθημερινά για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη ή αν είναι συνταξιούχος πλήρωνε επί 35 χρόνια! Η πρώτη σκέψη που έκανα και σε συνδυασμό με την αγανάκτηση που είχα ήταν: Αφού τα «τρώμε» όλα αυτά, καλά να παθαίνουμε! Οι έχοντες την εξουσία βρίσκουν και τα κάνουν! Όμως η επόμενη σκέψη, βοηθούσης και της λογικής, ήταν ότι πρέπει να αντιδράσουμε δυναμικά και συντονισμένα. Να καταλάβουμε, πρώτα εμείς, την ισχύ της δυναμής μας μπροστά στα ξυλοπόδαρα και εσαεί ανεπάγγελτα ανθρωπάκια που μας κυβερνούν!
ΥΓ. α) Και μία λεπτομέρεια(;). Μετά την εξέταση έκοψαν απόκομμα από το βιβλιάριο υγείας του Δημοσίου. Δηλαδή αυτό σημαίνει, ότι η κυβέρνηση απαιτεί το νοσοκομείο να αμείβεται με 5 ευρώ επιπλέον(!), από τους ασθενείς, σε σχέση με την αμοιβή ιδιώτη συμβεβλημένου με το δημόσιο γιατρού, ο οποίος αρκείται στην πληρωμή μόνο μέσου του αποκόμματος του βιβλιαρίου!
β) Επί τριάντα ολόκληρα χρόνια σαν υπάλληλος του Δημοσίου μου γινόταν κανονικά οι κρατήσεις, εκτός της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που βλέπουμε τα αποτελέσματα, για τα επικουρικά ταμεία και για το εφάπαξ. Εδώ και ένα χρόνο περίπου που είμαι στη σύνταξη δεν έχω πάρει τίποτα από αυτά, ενώ μου ανήκουν. Το δημόσιο μου κατακρατά αυτά τα χρήματα παράνομα! (Για να επικαλεστώ και τους νόμους τους!) Και όχι μόνο αυτό! Αυτή τη στιγμή ένα υψηλό ποσοστό των χρημάτων των ταμείων μας τζογάρεται στο χρηματιστήριο(!) και κάνουν πολιτική με τα δικά μας λεφτά! Και άλλα πολλά που δεν είναι της στιγμής. Αν όμως για παράδειγμα χρωστούσα σε μία τράπεζα 300 ευρώ(!) και καθυστερούσα την πληρωμή, η τράπεζα έχει στη διαθεσή της όλο το νομικό οπλοστάσιο για να βγάλει άμεσα σε δημοπρασία περιουσιακά μου στοιχεία και να πάρει τα χρηματά της μαζί και το τοκογλυφικό επιτόκιο. Έχουμε δει πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που για ένα μικρό χρέος σε τράπεζα έχουν μείνει χωρίς σπίτι!!!
γ)Το τελευταίο διάστημα παρακολουθώντας από ανάγκη τη λειτουργία των νοσοκομείων παρατήρησα ότι απουσιάζουν από αυτά βασικά υλικά και θέλω να δηλώσω με τον ποιο κατηγορηματικό τρόπο ότι είναι απόλυτα αληθή όσα καθημερινά καταγγέλλονται. Όταν το νοσοκομείο δεν διαθέτει τα απαραίτητα, ακόμη και τα άκρως απαραίτητα υλικά, τότε η λύση για τους ασθενείς βρίσκεται στο απέναντι Φαρμακείο και εννοείται με επιβάρυνση της τσέπης τους. Σύριγγες, γάζες, θερμόμετρα και άλλα πολλά πλήρωσα προσωπικά ο ίδιος. Πληρώνουν κάθε μέρα οι συγγενείς των αρρώστων υλικά που έπρεπε να είχε στη διαθεσή του το Νοσοκομείο.
Εκεί όμως που η ξεφτίλα του κράτους ξεπερνά κάθε όριο, είναι όταν οι γιατροί αναγκάζονται να ενημερώσουν, ότι δεν διαθέτουν τα όπλα για να πολεμήσουν, όταν δεν έχουν στη διάθεσή τους τα απαραίτητα και πολλές φορές πανάκριβα, γιατί άραγε, φάρμακα. Και αναγκάζονται να πούνε στον άρρωστο και στους συγγενείς του: «Για να έρθετε για νοσηλεία πρέπει να μας φέρετε το φάρμακο που σας γράψαμε στη συνταγή και το οποίο δυστυχώς δεν έχει στη διαθεσή του το νοσοκομείο μας. Σε περίπτωση που δεν βρεθεί δεν μπορείτε να έρθετε και φυσικά πάντα με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει διαθέσιμο κρεβάτι».
Τότε αρχίζει ένας ολόκληρος Μαραθώνιος στα τέσσερα άκρα της Θεσσαλονίκης, από το Ασβεστοχώρι στην Καλαμαριά και από εκεί στο Βαρδάρη και πάλι ξανά πίσω, για να συγκεντρωθούν στη συνταγή οι απαιτούμενες τέσσερεις υπογραφές αρμοδίων υπαλλήλων, αν βέβαια είσαι τυχερός και δεν σου φέρουν προσκόμματα. Και όταν αυτό γίνει κατορθωτό, με τη εγκεκριμένη συνταγή στο χέρι βρίσκεις το πανάκριβο νοσοκομειακό φάρμακο με την πανάκριβη προμήθεια, μόλις στο… απέναντι του νοσοκομείου Φαρμακείον… Νομίζω ότι είμαι σαφής και κατανοητός. Έπειτα αρχίζει η δεύτερη αγωνία. Αυτή για την ύπαρξη κρεβατιού! Έχω δει να υποτροπιάζει η ασθένεια σε άτομα και μάλιστα νεαρά, ενώ αυτή ήταν κάτω από τον απόλυτο έλεγχο των γιατρών επειδή δεν υπήρχε κρεβάτι για νοσηλεία. Αυτό για τον άρρωστο, μπορεί να διορθωθεί στην καλύτερη περίπτωση με μια εξ’ αρχής προσπάθεια ακόμη και μηνών, με σίγουρες απώλειες όμως για την υγεία του, ή στη χειρότερη με το… θάνατο!
Και μη με διαψεύστε κυβερνητικά ανθρωπάκια, δεν πρόκειται για φανταστικό σενάριο. Προσωπικά έτρεχα για φάρμακα που είναι καθαρά νοσοκομειακά και έπρεπε να υπάρχουν στα νοσοκομεία, βρισκοντάς τα όπως περιέγραψα, ύστερα από μεγάλη περιπλάνηση και ταλαιπωρία στο… απέναντι Φαρμακείον…, όπως και πολλοί άλλοι συμπάσχοντες μπήκαν πολλές φορές σε ανάλογη περιπλάνηση, όπως έπεσε στη αντιληψή μου, κουβαλώντας μαζί τον πόνο και την αγωνία για τον δικό τους άνθρωπο!
Και βέβαια όσο εσείς και να θέλετε, σύμφωνα με πάγια τακτική σας, να μειώσετε τον αγώνα που δίνει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων όλων των ειδικοτήτων και όλων των βαθμίδων στα δημόσια νοσοκομεία, στερώντας τους ακόμη και αυτά τα όπλα που πολεμούν, τα φάρμακα, για να τα απαξιώσετε και άλλο, έχω να σας πω ότι η ΣΤΟΡΓΗ των ανθρώπων της ΣΤΟΡΓΗΣ είναι συγκινητική!
δ)Ύστερα από όλα αυτά και όχι μόνο βέβαια, τα νανοειδή, ξενοπροστατευόμενα, υποτελή και αξιοθρήνητα ανθρωπάκια, που δεν άφησαν τίποτα όρθιο στο τόπο μας, έχουν απύθμενο θράσος όταν τολμούν να μας αποκαλούν κοπρίτες και τζαμπατζήδες και να μας προκαλούν ασύστολα με κάθε ευκαιρία!
Όμως ας μην εφησυχάζουν. Η οργή και το ξέσπασμα αυτών που εξ’ αιτίας τους υποφέρουν, μπορεί να κορυφωθεί απότομα και να γίνει ορμητικό ποτάμι και αυτοί τότε πολύ δύσκολα θα καταφέρουν να ξεφύγουν της ορμής του!
Έχουμε παραδείγματα!!!
Αν όμως, ας το έχουμε υπ’ όψιν μας, το ποτάμι δεν φουσκώσει και δεν τους παρασύρει για να τους εκβράσει στη θάλασσα, τότε να ξέρουμε ότι δεν υπάρχει πρόθεση, ούτε να δίνουν συντάξεις, ούτε να… επιβαρύνουν(!) με φάρμακα και υπηρεσίες υγείας τον κρατικό προϋπολογισμό. Και φυσικά μαζί με όλα τα υπόλοιπα που είναι γνωστά. Οι άνθρωποι έχουν…ιερή δέσμευση!
Και ενώ προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς στην κατάργηση της χορήγησης των φαρμάκων στους ασφαλισμένους, έγινε γνωστό ότι ήδη έχουν έτοιμο ένα μοναδικό… χάπι που θα το χορηγούν σε αρρώστους και ηλικιωμένους, με άμεση δράση και απόλυτα αποτελεσματικό. Το χάπι του…Παραδείσου και αυτό εννοείται με πληρωμή!!!
Έτσι ίσως να προκύψει και το απαιτούμενο περίσσευμα για να στείλουν ένα αξιοπρεπές ποσό, αντί δώρου ως είθισται, στο νέο Βασιλικό Ζεύγος των Γάμων του Οποίου είχαμε την τιμή σήμερα από τηλεοράσεως να απολαύσουμε, έτσι βρε αδερφέ για το νέο τους ξεκίνημα!!!
Αναγνώστης
