Παρέμβαση του Κ. Πουπάκη στην Κομισιόν για τη διασφάλιση της κοινωνική ειρήνης.Τρεις στους τέσσερις Έλληνες (75%) θεωρούν ότι τα "χειρότερα έπονται" σε ό, τι αφορά τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην απασχόληση, σύμφωνα με τα αποτελέσματα πρόσφατης έρευνας του Ευρωβαρόμετρου, ενώ στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το αντίστοιχο ποσοστό αγγίζει το 48%. Είναι, δε, αξιοσημείωτο ότι μόνο το 22% των συμπολιτών μας θεωρεί ότι οι δυσχερέστερες συνέπειες της κρίσης έχουν ήδη εκδηλωθεί, ενώ αντίθετα στην Ευρωπαϊκή Ένωση την ίδια άποψη ασπάζεται περίπου ένας στους δύο ευρωπαίους κατά μέσο όρο.
Η Ελλάδα διέρχεται μια περίοδο επώδυνων εργασιακών ανατροπών, όπου καταστρατηγούνται κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα, καταργούνται στην πράξη οι συλλογικές συμβάσεις και ο κοινωνικός διάλογος, ενώ περικόπτονται, αλόγιστα και κοντόφθαλμα, οι μισθοί και οι συντάξεις. Η θέσπιση και η διαφαινόμενη γενίκευση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, των ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων οδηγούν στη διαμόρφωση χειρότερων εργασιακών όρων και συνθηκών, και σε συνδυασμό με την κοινωνικά άδικη και στενά αριθμολατρική μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού Συστήματος, απορυθμίζουν πλήρως της αγορά εργασίας, καλλιεργώντας ένα έντονο κλίμα ανασφάλειας και πανικού στους Έλληνες εργαζόμενους.
Στη χώρα μας η επίσημη ανεργία έχει σκαρφαλώσει στο 13.5%, ενώ 400.000 συμπολίτες μας είναι μακροχρόνια άνεργοι και δεν παίρνουν ούτε το επίδομα ανεργίας. Το ποσοστό κινδύνου φτώχειας ανέρχεται σε 20%, από τα υψηλότερα στην ΕΕ, με το ποσοστό των φτωχών εργαζομένων να ξεπερνά το 14%. Κάτω από αυτές τις συνθήκες διαφαίνονται έντονα τα σημεία μιας υποβόσκουσας κοινωνικής αναταραχής, την ώρα που ο κοινωνικός ιστός παρουσιάζεται ιδιαίτερα διαταραγμένος. Παράλληλα, μόλις πριν από λίγους μήνες σε επίπεδο ΕΕ υιοθετήθηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση με μακρόπνοους στόχους για την αύξηση της απασχόλησης (75%), την ενίσχυση της συμμετοχής στην εκπαίδευση με την παράλληλη μείωση της σχολικής εγκατάλειψης, τη μείωση της ανεργίας και της ένδειας, καθώς επίσης και την προώθηση της ποιοτικής και πλήρους απασχόλησης. Με αφορμή την παραπάνω ανακολουθία μεταξύ ευρωπαϊκών κατευθύνσεων και ελληνικών εξελίξεων, ο ευρωβουλευτής Κ. Πουπάκης κατέθεσε την ακόλουθη γραπτή ερώτηση προς την Επιτροπή, δεδομένου ότι αποτελεί ένα εκ των τριών συμβαλλομένων μερών της Τρόικα:
• Με ποιό τρόπο σκοπεύει να διασφαλίσει η Επιτροπή ότι η προσπάθεια για την επίτευξη της οικονομικής βιωσιμότητας της Ελλάδος δε θα αποβεί σε βάρος της κοινωνικής συνοχής και ειρήνης, της ποιοτικής και ασφαλούς απασχόλησης στο εν λόγω Κράτος Μέλος, σύμφωνα τόσο με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κεκτημένο όσο και με τους στόχους της Στρατηγικής "Ευρώπη 2020";
«Είναι, πλέον, φανερό ότι ούτε η οικονομία, ούτε η κοινωνία αντέχει την πολιτική του Μνημονίου. 4 στις 10 επιχειρήσεις βάζουν «λουκέτο», χιλιάδες εργαζόμενοι προστίθενται κάθε μήνα στο μακρύ κατάλογο των ανέργων, οι νέοι οδηγούνται στη μετανάστευση για να αποφύγουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και πολλαπλασιάζονται τα ελληνικά νοικοκυριά, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Η αναπτυξιακή προοπτική έχει ξεχαστεί στις καλένδες, η ύφεση βαθαίνει, η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται από τα κυβερνητικά μέτρα και ο κίνδυνος για μια γενικευμένη κοινωνική αναταραχή γίνεται ολοένα και πιο ορατός. Τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα έχουν εξαντληθεί και δεν αντέχουν να σηκώσουν άλλο το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής. Η αλλαγή της οικονομικής πολιτικής και η λήψη μέτρων υπέρ των οικονομικά ασθενέστερων είναι αναγκαία. Είναι χρέος κάθε κυβέρνησης να εγγυάται ελπίδα και ασφάλεια στους πολίτες, νέους και ηλικιωμένους, μια αποστολή στην οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει αποτύχει παταγωδώς», δήλωσε σχετικά ο Κ. Πουπάκης.
