Δικαιώθηκαν οι γονείς 19χρονου Ρώσου που έπεσε θύμα τροχαίου
Του Βασίλη Παπαδημούλη στην «Μακεδονία»
Ο 19χρονος Ρώσος όταν ξεκίνησε, μαζί με τη μεγαλύτερη αδελφή του, το καλοκαίρι του 2006 από τη Μόσχα για την Καλλιθέα Χαλκιδικής, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι εκεί θα κόβονταν το νήμα της ζωής του. Τα ξημερώματα της 24ης Ιουνίου, επιστέφοντας από κέντρο διασκέδασης στο ξενοδοχείο του, έπεσε θύμα τροχαίου την ώρα που επιχειρούσε να διασχίσει τον δρόμο.Οι γονείς και η αδελφή του, που ζουν στη Ρωσία, μετά την ολοκλήρωση της ποινικής διαδικασίας της υπόθεσης, στράφηκαν στα πολιτικά δικαστήρια και αξίωσαν αποζημίωση. Τελικά, μετά από πολύχρονο δικαστικό αγώνα, δικαιώθηκαν από το μονομελές πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης και, σε αντίθεση με το ρωσικό δίκαιο, εισέπραξαν ως αποζημίωση για ψυχική οδύνη το ποσό των 230.000 ευρώ.Το δικαστήριο που εκδίκασε την υπόθεση έκρινε ότι το ζήτημα των προσώπων που δικαιούνται χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης αποτελεί πρόκριμα για το οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του διεθνούς δικαίου για τις οικογενειακές σχέσεις. Έτσι, τα άτομα που ανήκουν στην οικογένεια του θανόντος και δικαιούνται αποζημίωση προσδιορίστηκαν κατά το ρωσικό δίκαιο. Σε αυτή τη φάση ανέκυψε πρόβλημα, καθώς το ρωσικό δίκαιο, προβλέπει μεν ότι τα μέλη της οικογενείας του θανόντος δικαιούνται να ζητήσουν με αγωγή χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη, αλλά δεν τους αναγνωρίζεται από τον νόμο το δικαίωμα της ψυχικής οδύνης. Έτσι, το αίτημα της αποζημίωσης για ψυχική οδύνη το δικαστήριο το έκρινε εφαρμόζοντας το ελληνικό δίκαιο.Μάλιστα, οδηγήθηκε στην απόφασή του υπέρ της ικανοποίησης του αιτήματος των συγγενών του θανόντος μη λαμβάνοντας υπόψη του τις διατάξεις του κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ενσωματώθηκε από τον Ιανουάριο του 2009 στην ελληνική νομοθεσία και ανατρέπει την ισχύουσα νομολογία για αδικοπραξία που τελέστηκε με θύμα αλλοδαπό, με το αιτιολογικό ότι το ατύχημα σημειώθηκε πριν από τη χρονική ισχύ του κανονισμού.
Αγωγή
Οι γονείς και η αδελφή τού άτυχου απαιτούσαν με την αγωγή τους συνολικά το ποσό των 450.000 ευρώ για ψυχική οδύνη και, επιπλέον, το ποσό των 40.000 ευρώ ως αποζημίωση λόγω της στέρησης των υπηρεσιών που παρείχε ο θανών στους γονείς του και τις οποίες θα εξακολουθούσε να παρέχει μέχρι το 2017. Το δεύτερο σκέλος των απαιτήσεων των εναγόντων το δικαστήριο το απέρριψε ως απαράδεκτο λόγω αοριστίας και έκρινε την αγωγή ως προς την αποζημίωση για ψυχική οδύνη.
Το 19χρονο θύμα ζούσε στη Μόσχα με τη μητέρα του. Ο πατέρας του και η αδελφή του ζούσαν σε άλλα σπίτια. Ο νεαρός είχε αποφοιτήσει από τεχνική σχολή κατασκευής μηχανημάτων της Μόσχας και σπούδαζε στο αγρομηχανικό πανεπιστήμιο της ρωσικής πρωτεύουσας.Τον Ιούλιο του 2006 ήρθε στην Ελλάδα μαζί την αδελφή του και κατέλυσαν σε ξενοδοχειακό συγκρότημα της Καλλιθέας Χαλκιδικής. Το βράδυ της 23 Ιουλίου τα δύο αδέλφια βγήκαν για να διασκεδάσουν. Ο 19χρονος Ρώσος, αφού ήπιε αρκετά ποτά (ανιχνεύτηκε 1,80 g/I αλκοόλης στο αίμα του), βγήκε από κέντρο διασκέδασης λίγο πριν από τις 3 τα ξημερώματα και κατευθύνθηκε πεζός προς το ξενοδοχείο του.
Την ώρα που διέσχιζε κάθετα την επαρχιακή οδό Καλλιθέας - Παλιουρίου και είχε φτάσει στο μέσον της, παρασύρθηκε από ΙΧ που οδηγούσε ένας νεαρός άνδρας. Μετά την παράσυρση του νεαρού Ρώσου, το όχημα ξέφυγε από την πορεία του και ακινητοποιήθηκε εκτός οδοστρώματος.
Όπως διαπιστώθηκε από την τροχαία αλλά και από τους πραγματογνώμονες που ερεύνησαν το δυστύχημα, ο νεαρός από την παράσυρση πετάχτηκε κυριολεκτικά στον αέρα και υπέστη πολλαπλά κατάγματα σε ολόκληρο το σώμα του καθώς και κρανιοεγκεφαλική κάκωση, με αποτέλεσμα να υποκύψει την επόμενη ημέρα.
Ο οδηγός του οχήματος ισχυρίστηκε πως προσπάθησε να πατήσει φρένο, καθώς αντελήφθη αργά τον πεζό που βάδιζε με σκουρόχρωμα ρούχα και δεν διακρινόταν.
Συνυπευθυνότητα
Όπως αποδείχτηκε από την έρευνα της τροχαίας, το αυτοκίνητο άρχισε να φρενάρει αφότου παρέσυρε τον νεαρό αλλοδαπό, καθώς τα ίχνη πέδησής του ξεκινούσαν από το σημείο της πρώτης κηλίδας αίματος του θύματος στο οδόστρωμα. Μάλιστα, το δικαστήριο δέχτηκε ότι συνυπευθυνότητα για το δυστύχημα είχαν και οι δύο πλευρές, σε ποσοστό 80% ο οδηγός του οχήματος και 20% ο πεζός που διέσχισε το οδόστρωμα ανεξέλεγκτα και σε κατάσταση μέθης.
Το μονομελές πρωτοδικείο, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το δυστύχημα και την ηλικία του θύματος, επιδίκασε αποζημίωση για ψυχική οδύνη το ποσό των 70.000 δραχμών για την αδελφή του και από 80.000 ευρώ αποζημίωση για κάθε έναν από τους γονείς του.
