Τελικά, όλοι γνώριζαν! Γνώριζαν οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή, γνώριζαν οι εκάστοτε αντιπολιτεύσεις και οι αρχηγοί τους, γνώριζαν και οι Ευρωπαίοι που διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι οι Ελληνες τους κορόιδευαν. Ο πρόεδρος της Ευρωζώνης, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, με τη δήλωση ότι και οι Ευρωπαίοι γνώριζαν τα ελλείμματα της Ελλάδας, ολοκληρώνει «τον κύκλο των ανυποψίαστων ηγετών». «Το συζητούσαμε, ήξερα ακόμη ότι η Γαλλία και η Γερμανία κέρδιζαν τεράστια ποσά από τις εξαγωγές τους (...) προς την Ελλάδα. Αλλά εγώ δε θα μπορούσα να πω δημόσια αυτό που γνώριζα». Η ομολογία του αναδεικνύει την υποκρισία συνολικά της ηγεσίας της ΕΕ, αναδεικνύει την απάτη της γερμανικής ηγεσίας, η οποία έστησε ένα χορό καταγγελιών σε βάρος συνολικά των Ελλήνων. Ολα αυτά για να δικαιολογήσουν αυτό που αποκαλύπτει σήμερα ο Λουξεμβούργιος Γιούνκερ: Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι γνώριζαν, αλλά έβγαζαν χρήμα δανείζοντας την Ελλάδα. Και όταν ήρθε η ώρα της μεγάλης κρίσης δεν ήταν βεβαίως κορόιδο η κ. Μέρκελ να επιστρέψει τα κλεμμένα, δηλαδή τους υπέρογκους τόκους που εισπράττει από την Ελλάδα. Δυστυχώς, όπως πάντα συμβαίνει, οι ξένοι δεν είναι μόνοι τους. Είναι οι ελληνικές ηγεσίες που στήνουν το μηχανισμό της κοροϊδίας. Οι πολιτικοί καβγάδες των ημερών δείχνουν ότι όλοι γνώριζαν, αφού ήταν αυτοί που διόγκωναν το χρέος, προκειμένου να εξυπηρετήσουν το πελατειακό κράτος. Κατά συνέπεια, η δήλωση Γιούνκερ κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής για την οικονομία.
Γαϊτανάκι επιστολών...
Οι Ευρωπαίοι γνώριζαν και αυτό φαίνεται από την επίσημη αλληλογραφία πολλών ετών με τις ελληνικές κυβερνήσεις. Η φασαρία για τα κρυφά ελλείμματα (και τα greek statistics) αρχίζει στις 18 Απριλίου του 2002, από την Κομισιόν. Ο τότε επίτροπος Μ. Μπαρνιέ με την επιστολή του προς τον τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη του επισημαίνει ότι γίνονται κόλπα με τις χρηματοδοτήσεις (ΟΣΕ, Κτηματολόγιο κ.ά.) και ζητά από την Ελλάδα να επιστρέψει εκατομμύρια ευρώ για έργα που δεν έγιναν ή δεν ολοκληρώθηκαν με τα χρήματα του Β' ΚΠΣ. Ο Κ. Σημίτης απαντά στις 25 Μαΐου ότι γίνονται προσπάθειες να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Το θέμα φτάνει στη Βουλή από την αντιπολίτευση και αρχίζει η συζήτηση για τα... ελλείμματα. Ο τότε υπουργός Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης δηλώνει μεταξύ άλλων στις 30 Μαΐου του 2002: «Δεν υπάρχει αφανές χρέος, καθώς αυτό δημιουργείται όταν το κράτος δανείζεται από τράπεζες, διεθνείς οίκους και θεσμικούς επενδυτές και οι πράξεις αυτές καταγράφονται σε όλα τα στατιστικά στοιχεία. Το χρέος δεν κρύβεται και δεν υπάρχει χώρα να έχει αφανές χρέος». Ενα χρόνο αργότερα, και ενώ ο επίτροπος Μπαρνιέ επιμένει για τα έργα, το Νοέμβριο του 2003 ο τότε αρχηγός του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος φέρνει στη Βουλή το θέμα των ειδικών λογαριασμών, δηλαδή «των διπλών βιβλίων» που κρατά το κράτος: 5,5 δισ. «γκρίζα» ευρώ, μέσω 89 ειδικών λογαριασμών. Ο βουλευτής της ΝΔ, Γ. Αλογοσκούφης, δηλώνει ότι ο «κρυφός αυτός προϋπολογισμός άρχισε να ξηλώνεται σταδιακά από την Eurostat πέρυσι (σ.σ. 2002) και κάθε μήνας που περνάει φέρνει και μια νέα αποκάλυψη». Είναι τότε που η Κομισιόν ζητά από την Ελλάδα ΑΠΟΓΡΑΦΗ, προκειμένου να διαπιστωθεί το ακριβές έλλειμμα. Η τότε κυβέρνηση του Κ. Σημίτη υπόσχεται ότι αυτό θα γίνει μετά τις εκλογές του Μαρτίου του 2004.
Ολες οι τότε κινήσεις της Κομισιόν αποδεικνύουν αυτό που λέει σήμερα ο κ. Γιούνκερ: Οι Ευρωπαίοι ήξεραν, η Eurostat ήξερε. Γι' αυτό και πίεζαν την κυβέρνηση να συμμαζέψει κάπως την κατάσταση. Αποδέχθηκαν όμως οι Γερμανοί και οι Γάλλοι την εκλογική ανάγκη της κυβέρνησης Σημίτη.
Η απογραφή του Γ. Αλογοσκούφη αναδεικνύει ένα μέρος του προβλήματος, με στόχο να κατηγορηθεί η κυβέρνηση Σημίτη και όχι να επιλυθεί το πρόβλημα. Αλλωστε, τα ελλείμματα στη συνέχεια διογκώθηκαν με τις ίδιες ακριβώς πρακτικές και πολιτικές. Μετά την Ολυμπιάδα και μετά το 2005 αρχίζει ένας νέος κύκλος πιέσεων της Κομισιόν προς την κυβέρνηση Καραμανλή, από τον επίτροπο Χ. Αλμούνια.
Η ανυποψίαστη... Eurostat
Το κρυφτούλι της υποκρισίας μεταξύ των ελληνικών κυβερνήσεων και της Eurostat αποκαλύπτεται τον Ιανουάριο του 2005, με αφορμή την απογραφή Αλογοσκούφη και τις ποινές που προτείνει η Κομισιόν για την Ελλάδα. Η Eurostat καταγγέλλει ουσιαστικά τις ελληνικές κυβερνήσεις ότι έκρυβαν τα ελλείμματα. Ξεκινά ένας πόλεμος επιστολών:
- Των τότε προέδρων του Συμβουλίου Εμπειρογνωμόνων, Γ. Στουρνάρα και Β. Ράπανου, και του επικεφαλής της Στατιστικής Υπηρεσίας, Ν. Καραβίτη, προς την Κομισιόν, στις 7 Ιανουαρίου.
- Των υπουργών Γ. Παπαντωνίου και Ν. Χριστοδουλάκη προς τους υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών της ΕΕ, επικουρικά προς την επιστολή των τεχνοκρατών, στις 17 Ιανουαρίου.
- Της Κομισιόν προς τους Στουρνάρα, Ράπανο και Καραβίτη, στις 20 Ιανουαρίου.
- Ανταπάντηση των τριών προς την Κομισιόν, στις 21 Ιανουαρίου.
Τι αποδεικνύουν όλες οι επιστολές; Πως όλοι γνώριζαν, έπαιζαν κρυφτούλι και τώρα τη λυπητερή πληρώνουν οι Ελληνες πολίτες. Οι επιστολές αναφέρονται στην απογραφή και στον τρόπο υπολογισμού των ελλειμμάτων. Ομως, φαίνεται πως και οι Ευρωπαίοι γνώριζαν πολύ καλά, αλλά έκαναν πως δεν καταλαβαίνουν. Υπάρχει, άλλωστε, και η ωμή ομολογία του Νικολά Σαρκοζί, ότι «όλοι ξέρουμε πώς μπήκε η Ελλάδα στο ευρώ».
