Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Το σαμάρι

Το ΣΔΟΕ αποκάλυψε ότι μερικές εκατοντάδες αγρότες υπέγραφαν πλαστά τιμολόγια και τσέπωναν ΦΠΑ. Ίσως κάποιους τους έχετε δει και στην τηλεόραση. Σε απευθείας σύνδεση με τα λαϊκά τηλεοπτικά πρωινάδικα άλλοτε να διακηρύσσουν την αγωνιστικότητά τους στα μπλόκα και άλλοτε να αξιώνουν «φέρτε πίσω τα κλεμμένα», μεταξύ πρέφας και κολτσίνας. Πλαστά τιμολόγια και είσπραξη ανύπαρκτου ΦΠΑ δεν είναι παίξε γέλασε. Είναι βαρύτατη φορολογική παράβαση που στην Αμερική σου εξασφαλίζει μερικούς μήνες πίσω από τα κάγκελα. Εδώ τι νομίζετε ότι θα γίνει; Απολύτως τίποτε. Ένας από τους πρώτους νόμους της Νέας Δημοκρατίας, στο πλαίσιο της «επανίδρυσης του Κράτους», έδωσε σε όσους είχαν εκδώσει πλαστά τιμολόγια τη δυνατότητα να απαλλαγούν από τις ποινικές συνέπειες, αρκεί να πλήρωναν τα χρήματα που είχαν ιδιοποιηθεί. Ήταν η εκπλήρωση ψιθυριστής προεκλογικής υπόσχεσης σε «φίλους της παράταξης» που είχαν πέσει θύματα του «πράσινου ΣΔΟΕ». Και τουλάχιστον αυτή η υπόσχεση τηρήθηκε. Ίσως και το ΠΑΣΟΚ έκανε το ίδιο υπό συνηθισμένες συνθήκες. Όχι επειδή έδωσε την ίδια υπόσχεση, αλλά επειδή καταδιώκεται από την προπατορική αγωνία να μην αλλοιώσει τη φυσιογνωμία του -και μερικές εκατοντάδες αγρότες που θα δικάζονται, ακόμη και επειδή έκλεψαν ΦΠΑ, είναι κάτι που στο ΠΑΣΟΚ προκαλεί συνειδησιακό μούδιασμα. Τώρα, όμως, δεν υπάρχουν οι συνηθισμένες συνθήκες. Υπάρχει η τρόικα και τέτοια χουβαρνταλίκια δυσκόλεψαν. Αλλά είναι τόσο αργές οι δικαστικές διαδικασίες, ώστε στο τέλος η υπόθεση κάπου θα χαθεί. Το πολύ πολύ να επιβληθούν κάποιες ποινές, φυσικά με αναστολές και μετατροπές, και όλοι θα επιστρέψουν στο καφενείο σαν να μη συνέβη τίποτε. Ούτε τα χρήματα θα ξαναδεί το Δημόσιο, γιατί, όταν κάποτε η διαδικασία φτάσει σε κάποια άκρη, κανένας δε θα έχει τίποτε στ' όνομά του. Κι αν τυχόν κάτι έχει, θα είναι ακατάσχετο. Ορίστε, λοιπόν, πού βρίσκονται τα κλεμμένα. Το μαύρο πολιτικό χρήμα αποτελεί ένα μικρό πολλοστημόριο των τριακοσίων δισεκατομμυρίων που σήμερα ψάχνουμε και δε βρίσκουμε. Κλεμμένα είναι τα χρήματα από τα πλαστά τιμολόγια των αγροτών, η υπερχρέωση των νοσοκομείων για προμήθειες, οι γεωργικές αποζημιώσεις για ανύπαρκτες ζημίες, τα πρόστιμα που πληρώνουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση για τις χωματερές, οι αναπηρικές συντάξεις σε ασφαλισμένους που χαίρουν άκρας υγείας και δεκάδες άλλες μέθοδοι λεηλασίας. Απλώς, βολεύει να χτυπάμε το σαμάρι επειδή δε θέλουμε να χτυπήσουμε το γάιδαρο...
Του Μάκη Βοϊτσίδη στον « Αγγελιοφόρο»