Σε ηλικία εξήντα ετών και έπειτα από 37 χρόνια εργασίας στο δημόσιο, ο πρώην διευθυντής του Γʼ τελωνείου Θεσσαλονίκης φόρεσε το ράσο και υπηρετεί πλέον ως ιερέας στο παρεκκλήσι του σιδηροδρομικού σταθμού.
Του Φώτη Κουτσαμπάρη fkoutsamparis@makthes.gr
Ο Αθανάσιος Παπαθανασίου δεν σκεφτόταν ποτέ να γίνει παπάς μέχρι το 1997, όταν, όπως περιγράφει, έλαβε “κλήση” να ξεκινήσει για μια νέα χριστιανική πορεία. “Η κλήση έγινε στη διάρκεια ενός ταξιδιού στα Ιεροσόλυμα. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα γίνω κληρικός. Ήρθε η κλήση, κάτι προσωπικό που δεν μπορώ να σας εξηγήσω και να το αναλύσω, και άρχισα τις διαδικασίες για να σπουδάσω θεολογία, ενώ ήμουν πτυχιούχος οικονομικών. Παράλληλα, πήρα δίπλωμα μουσικοδιδασκάλου βυζαντινής μουσικής. Όλα αυτά τα χρόνια (από το 1997) προετοιμαζόμουν σαν ψάλτης και σαν ιεροκήρυκας σε διάφορες μητροπόλεις, μέχρι που θα ερχόταν η ώρα να φύγω από τη δουλειά μου και να ακολουθήσω τον δρόμο τις ιεροσύνης για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου, που ελπίζω να είναι πολλά”, περιγράφει στη “Μ” ο παπα-Θανάσης.
Η σωτηρία της ψυχής...
Ο πατήρ Αθανάσιος, που κατάγεται από τη Σφενδάμη Πιερίας, ήταν ψάλτης στο χωριό του για πέντε χρόνια, ιεροκήρυκας στη μητρόπολη Κίτρους Κατερίνης, ενώ έψελνε και σε άλλες ενορίες. Έχει μια κόρη 29 ετών και έναν γιο 30 ετών, που δεν έφεραν καμία αντίρρηση στην απόφασή του να γίνει κληρικός. Παραιτήθηκε από την τελωνειακή υπηρεσία στις 30 Νοεμβρίου του 2009, όταν ήταν διευθυντής του Γʼ τελωνείου Θεσσαλονίκης και βγήκε στη σύνταξη πρόωρα, ενώ μπορούσε να μείνει ακόμη έναν χρόνο. Είχε διατελέσει διευθυντής στο παρελθόν και στο τελωνείο Ειδομένης καθώς και προϊστάμενος σε διάφορα τμήματα. Στις 16 Ιανουαρίου 2010 χειροτονήθηκε στην Ευκαρπία διάκονος από τον μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβα και στις 7 Φεβρουαρίου χειροτονήθηκε ιερέας στο Ελευθέριο. Έκτοτε είναι εφημέριος στο παρεκκλήσι του Αγίου Φιλίππου, του προστάτη των σιδηροδρομικών, που λειτουργεί εντός του σιδηροδρομικού σταθμού Θεσσαλονίκης. “Στο παρεκκλήσι έρχονται άνθρωποι, ταξιδεύοντες ή αλλοδαποί, που ζητάνε βοήθεια. Όχι πολλά πράγματα, ένα σάντουιτς ή λίγα ευρώ, για να βγάλουν εισιτήριο. Είναι λίγος ο χρόνος που είμαι εφημέριος και δεν έχω πολλά να σας αφηγηθώ. Προσπαθούμε να βοηθήσουμε. Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι οι άνθρωποι εκκλησιάζονται. Έρχονται από τη γύρω περιοχή και πιστεύω ότι στο μέλλον θα συντελεστεί σημαντικό έργο. Έχουμε την ιδιαίτερη βοήθεια του μητροπολίτη μας”, περιγράφει ο πατήρ Αθανάσιος, προσθέτοντας ότι “το ρόλο των συσσιτίων τον έχουν οι Άγιοι Πάντες, που είναι σε κοντινή απόσταση. Εμείς λειτουργούμε συμπληρωματικά. Μας ενδιαφέρει να έρχονται άνθρωποι και να προσεύχονται για τη σωτηρία της ψυχής τους”.
