Τρίτη 10 Μαΐου 2011

... κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι- χέρι.

 Γράμμα  φινλανδού μαθητή στον έλληνα φίλο του
«Αγαπητέ Σωκράτη, μαθαίνω αρχαία ελληνικά και επειδή χθες διαβάζαμε μια επιστολή του Επίκουρου προς το φίλο μου Μένοικο... μου άρεσε η προσφώνηση της επιστολής του και προσπάθησα να τη μιμηθώ.Λοιπόν, όπως μου γράφεις, άκουσες ότι εμείς εδώ στη Φιλανδία βγήκαμε πρώτοι στον κόσμο στην Παιδεία, ενώ εσείς δεν τα πήγατε και τόσο καλά και θέλεις να μάθεις το γιατί. Θα προσπαθήσω, όσο γίνεται απλά, να σου περιγράψω το εκπαιδευτικό μας σύστημα και πως περνάω μια ολόκληρη μέρα.

Το σύστημά μας

Κατ' αρχάς, θα πρέπει να σου πω ότι εμείς εδώ στη Φινλανδία, από την 1η μέχρι και την 9η τάξη πηγαίνουμε στο ίδιο ενιαίο ολοήμερο σχολείο. Αφού προετοιμαστούμε κατάλληλα στην ηλικία των 6-7 ετών σε μια προκαταρκτική τάξη, μόλις συμπληρώσουμε τα 7 αρχίζει το σχολείο.
Από την 1η μέχρι την 6η τάξη το σχολείο λέγεται «Alaaste» και από την 7η μέχρι την 9η τάξη «Yia-ste».Μετά, όσοι θέλουν μπορούν να πάνε στο «Lyseo» ή στο επαγγελματικό σχολείο. Όσοι τελειώνουν το Λύκειο μπορούν να συνεχίσουν, με εξετάσεις φυσικά στα 20 πανεπιστήμια που έχουμε, ακολουθώντας ακαδημαϊκές σπουδές.
Αυτοί που θα τελειώσουν το επαγγελματικό σχολείο θα συνεχίσουν στις 29 πολυτεχνικές σχολές μας, οι οποίες είναι περισσότερο προσανατολισμένες στην αγορά εργασίας. Εκεί μπορούν να γίνουν από φυσικοθεραπευτές, νοσοκόμοι μέχρι και μηχανικοί.
Επιλέγουμε μαθήματα
Εγώ προετοιμάζομαι του χρόνου να πάω στο Lyseo - Λύκειο.
Εκεί η σχολική περίοδος χωρίζεται σε 5 περιόδους και η κάθε μια διαρκεί 6 εβδομάδες και τελειώνει με μια εβδομάδα εξετάσεων, όπου χορηγούνται και πιστοποιητικά επιδόσεων.
Σε κάθε περίοδο οι μαθητές έχουν το δικαίωμα, μέσα από τα προσφερόμενα μαθήματα, να κάνουν τη δική τους επιλογή και να δημιουργήσουν το δικό τους πρόγραμμα μαθημάτων. Υπάρχουν κάποια μαθήματα που είναι υποχρεωτικά, όμως η χρονική κατανομή είναι δουλειά του μαθητή.
Για να το καταλάβεις, αυτό που θα πρέπει να σου πω είναι ότι παρότι είσαι π.χ. στη δεύτερη τάξη, μπορείς, αν θέλεις, να παρακολουθήσεις κάποια μαθήματα της πρώτης ή και της τρίτης τάξης. Η επιλογή είναι δική σου υπόθεση και εξαρτάται από τη διάθεση, την όρεξη και τις προθέσεις σου. Αν σε κάποιο μάθημα δεν περάσεις τις εξετάσεις μπορείς να το επαναλάβεις κάποια στιγμή της χρονιάς που θα νιώθεις έτοιμος. Για τις γλώσσες και τα μαθηματικά υπάρχουν τα λεγόμενα «βραχύχρονα» και τα «μακρόχρονα» εντατικά τμήματα.

Είμαστε όλοι ίσοι

Δεν έχουμε καθόλου ιδιωτικά σχολεία, ούτε ειδικά ή ελίτ σχολεία υπεροχής. Στο ίδιο σχολείο μ' εμένα πηγαίνει και η κόρη του πρωθυπουργού μας, του προέδρου της ΝΟΚΙΑ, του θυρωρού μας, και πολλά άλλα παιδιά με αναπηρίες, καθώς και τα παιδιά μεταναστών.
Εμείς, όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας, «είμαστε μια μικρή χώρα και δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε ένα παιδί, διότι κοινωνικοί αποκλεισμοί, διακρίσεις και γκετοποιήσεις δεν έχουν θέση στη μάθηση. Θεωρούμε ότι ενσωμάτωση, κοινωνικοποίηση και μάθηση πάνε μαζί».
Σε όλα τα σχολεία μας τα πρότυπα είναι οι καλύτεροι, αλλά όπως είναι δομημένο το σύστημά μας, μη νομίσεις ότι όσοι δεν είναι πρώτοι υποφέρουν και νιώθουν μειονεκτικά. Το αντίθετο μάλιστα, οι καλύτεροι παρακινούν τους υπόλοιπους προς τα πάνω και ο καθένας, με τη βοήθεια φυσικά των δασκάλων μας, προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του, αντί να απογοητευτεί και να πέσει στην αδράνεια.
Μετά το βασικό μάθημα, οι πιο αδύναμοι έχουν ενισχυτική διδασκαλία και ψυχολογική στήριξη, γι' αυτό και οι πρώτοι μαθητές κάθε τόσο εναλλάσσονται.
Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους και παράλληλα διατηρούμε την κοινωνική συνοχή μας, σαν μαθητές αλλά και σαν κοινωνία, νομίζω.
Η παιδεία είναι εντελώς δωρεάν μέχρι και την αποφοίτηση από το Πανεπιστήμιο ή το Πολυτεχνείο. Πρόσφατα ήρθαν στο σχολείο μας δάσκαλοι από άλλες χώρες για να μελετήσουν το σύστημά μας και μας είπαν πως έμειναν έκπληκτοι, γιατί δεν είδαν κανένα γκράφιτι στο σχολείο μας.
Λένε μάλιστα πως στα σχολεία μας στη Φινλανδία η σχολική βία είναι ανύπαρκτη, σε βαθμό. ανησυχητικό.
Δεν γνωρίζω αν αυτό είναι τόσο κακό, ίσως όμως αυτό να εξηγεί γιατί είμαστε σε διακοπές στη Ρόδο, «ξεσαλώνουμε» λίγο, όπως είδα το καλοκαίρι, και «τα τσούζουμε» ακόμη περισσότερο.
Το ότι είμαστε στο ίδιο σχολείο παιδιά από τόσο διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, νομίζω πως μας βοηθάει στο να μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να εκτιμάμε ο ένας τον άλλον ανεξάρτητα από το πόσα λεφτά έχει ο μπαμπάς, ανεξάρτητα από τις πνευματικές και σωματικές αναπηρίες ή από το τι χρώμα έχει η επιδερμίδα μας.

Αγαπάμε ό,τι κάνουμε

Αυτό μας βοηθάει πολύ και στην επιλογή του επαγγέλματος.Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, «οι περισσότεροι δεκάχρονοι συμμαθητές μου πιστεύουν ότι το καλύτερο επάγγελμα, είναι αυτό που τους αρέσει, που το κάνουν με το κέφι και όρεξη, όπου μπορούν να γνωρίσουν ενδιαφέροντες ανθρώπους και να έχουν τη δυνατότητα να πάνε διακοπές όπου τους αρέσει. Το πόσα λεφτά θα βγάζουν είναι σημαντικό αλλά όχι το σημαντικότερο κίνητρο».
Αυτό μπορεί να εξηγεί και το ότι, αν ακούσεις, η Φινλανδία είναι η χώρα με το χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο. Οι δάσκαλοί μας παίρνουν πολύ λιγότερα λεφτά από τους Γερμανούς και τους Γάλλους, δεν έχουν το καλύτερο αυτοκίνητο, αλλά όμως αυτό δεν τους εμποδίζει να αγαπούν αυτό που κάνουν. Νομίζω πως η κακή παιδεία και διαφθορά πάνε χέρι- χέρι.
Εδώ θα πρέπει να σου πω ότι το αγαπημένο σύνθημα του διευθυντή μας Βαατάινεν είναι: «Προτιμάω έναν ευτυχισμένο οδοκαθαριστή από έναν νευρωτικό ακαδημαϊκό»
Τον αγαπάμε πολύ γιατί δεν κάνει καμία διάκριση και είναι προστατευτικός και φιλικός σε όλους.
Συνεχώς μας μιλάει για τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη σας που έλεγαν πως: «η μάθηση καλλιεργείται καλύτερα εκεί όπου βρίσκει σταθερό συναισθηματικό έδαφος, διότι δεν είναι κάτι, που εισάγεται στον ανθρώπινο νου μόνο με την εξωτερική διαδικασία της διδασκαλίας (επανάληψη και μίμηση). Αλλά είναι μία εσωτερική διεργασία ίδιας και εμπειρικής ανακάλυψης, που χωρίς την αμοιβαία βούληση δε μεταδίδεται».

Μια ημέρα μου

Τώρα θα σου περιγράψω πως περνάω την ημέρα μου. Στις 8 αρχίζει το σχολείο μέσα στην τάξη και χωρίς συγκεντρώσεις στο προαύλιο, όπου μέσω ηχείων ακούμε μια εισαγωγική ομιλία αν πρόκειται για κάποια επέτειο, αλλά συνήθως ακούμε μόνο λίγη μουσική για περισυλλογή και ψυχολογική προετοιμασία για το μάθημα. Κάθε μαθητής κάθεται σε ένα θρανίο - τραπεζάκι, που δεν είναι πάντα το ίδιο, επειδή σε εμάς δεν αλλάζουν αίθουσα οι δάσκαλοι αλλά οι μαθητές.
Κάθε δάσκαλος έχει τη δική του αίθουσα και νομίζω πως είναι σωστό, διότι εκεί μέσα έχει τα προσωπικά του αντικείμενα, βιβλία και ό,τι άλλο χρειάζεται για το μάθημά του. Κάθε τάξη έχει επιδιασκόπιο, ραδιόφωνο, τηλεόραση, βίντεο και έναν Η/Υ συνδεδεμένο με το Διαδίκτυο.
Ο δάσκαλος υποδέχεται τα παιδιά στην τάξη του σαν οικοδεσπότης. Όποιος θέλει μπορεί να ζητήσει ακουστικά και μάλιστα ο καθηγητής μου των λατινικών έχει στην τάξη του και έναν οικιακό κινηματογράφο.
Για τις γλώσσες έχουμε ένα εργαστήριο γλωσσών, για τη βιολογία ένα ειδικό εργαστήριο κ.λπ.
Στον δάσκαλο μιλάμε πάντοτε στον ενικό και αν έχουμε κάποιο πρόβλημα φωνάζουμε «hei ope» που σημαίνει «ε δάσκαλε» και έρχεται ο δάσκαλος να μας βοηθήσει.
Αν κάποιος δεν ξέρει κάτι ή δεν έχει λύσει κάποιο πρόβλημα, δε σημαίνει απολύτως τίποτα. Η φιλοσοφία μας είναι πως κάθε μαθητής είναι υπεύθυνος για τη μάθηση του. Ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να του κάνει ενισχυτικά μαθήματα τις απογευματινές ώρες. Αν κάποιος μαθητής ήταν άρρωστος ή πήγε μερικές ημέρες με τους γονείς του διακοπές, ο δάσκαλος υποχρεούται να του αναπληρώσει τις ώρες με ενισχυτική διδασκαλία.
Παρότι θεωρούμε ότι ο μαθητής μαθαίνει μόνο γιατί το επιθυμεί ο ίδιος, υπάρχουν κάπου - κάπου μικρά τεστ αλλά περισσότερο για κίνητρο υποκίνησης. Κάθε μάθημα κρατάει 45 λεπτά και ακολουθεί ένα διάλειμμα ενός τετάρτου.
Στις 11.45 και για μισή ώρα υπάρχει φαγητό, στο εστιατόριο φυσικά και όχι μέσα στις τάξεις. Δευτέρα και Παρασκευή το σχολείο τελειώνει στις 14.00, εκτός κι αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι δημιουργικό μέσα στο σχολείο, όπως π.χ. σπορ ή κάτι άλλο. Τις άλλες ημέρες το σχολείο τελειώνει στις 16.00.
Στο Λύκειο, όπως σου έγραψα, μετά από 5 εβδομάδες σχολείο, υπάρχει μια εβδομάδα εξετάσεων σε έξι μαθήματα. Αν κάποιος δεν επέλεξε κάποιο μάθημα, την ημέρα εκείνη είναι ελεύθερος. Για τα τεστ δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος. Όποιος τελειώσει πάει στο σπίτι του. Οι καθηγητές, συνήθως δεν επιτηρούν καθόλου αλλά κανείς μας δεν διανοείται να μιλήσει ή να αντιγράψει γιατί θεωρείται μεγάλη ντροπή. Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τη βαθμολογία μπορεί να ζητήσει να μη ληφθεί υπόψη και να την επαναλάβει μετά από μερικές εβδομάδες. Μετά την εβδομάδα των τεστ παίρνουμε τα πιστοποιητικά επιδόσεων.
Το τι κάναμε σε όλη τη διάρκεια των 5 εβδομάδων δεν είναι και τόσο σημαντικό. Μετά το σχολείο πηγαίνω στο σπίτι, συνήθως χωρίς την τσάντα μου, αφού εκεί θα κάνω εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που έκανα στο σχολείο. Θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα που μου αρέσουν επίσης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα διαβάσω κάτι άλλο. Διαβάζουμε πάρα πολύ εξωσχολικά βιβλία, γι' αυτό και στην ανάγνωση βγήκαμε πρώτοι με απόσταση από το δεύτερο, ενώ εσείς όπως άκουσα πιάσατε «πάτο».

Υστερόγραφο

Όπως θα κατάλαβες, η επιτυχία μας είναι ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων. Όπως μας λέει και ο δάσκαλος μας, ο Καουρισμάκι, «η εκπαίδευση δε γίνεται ποτέ μέσα σε ένα πολιτικό και- πολιτισμικό κενό. Είναι συστατικό κομμάτι του συνόλου της κοινωνίας, όπου δάσκαλοι, γονείς, μαθητές και πολιτεία συμβάλουν κατά τον ίδιο βαθμό». Η δασκάλα μας μάλιστα, η Κεκόνεν, μας λέει ότι «συμμετοχή στην παιδεία μας έχουν η οικογένεια και η γειτονιά, το κοινωνικό περιβάλλον, δηλαδή η κοινωνία με τις αξίες και τα πρότυπα της, ο δεδομένος χώρος και χρόνος, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι νόμοι και τα ΜΜΕ με τις απόψεις και εικόνες που μεταδίδουν».
Γι' αυτό πιστεύω ότι είναι κάτι που δεν αντιγράφεται από κάποιους ειδικούς. Μάλλον θα πρέπει να ανοίξετε έναν πανεθνικό διάλογο, όπου θα συμμετέχουν όλοι και φυσικά κι εσείς τα παιδιά και όχι μόνο κάποιοι «ειδικοί». Το σημειώνω, γιατί άκουσα ότι θα έρθουν στο σχολείο μας κάποιοι «ειδικοί» από την Ελλάδα για να μελετήσουν το σύστημα μας. Φοβάμαι ότι θα δουν ό,τι τους βολεύει.
Χωρίς την κινητοποίηση και τη βούληση ολόκληρης της κοινωνίας σας, δεν νομίζω πως θα πετύχετε κάτι. Νομίζω πως το σύστημα μας είναι πολύ απλό, τόσο απλό, που μόνο άνθρωποι δημιουργικοί ή παιδιά μπορούν ποτέ να το φανταστούν και να το εφαρμόσουν και όχι γραφειοκράτες που θα στείλετε να το μελετήσουν.
Πρόσφατα, μαζί με τους γονείς μου παρακολουθήσαμε μια μαγνητοφωνημένη Ομιλία στη βιβλιοθήκη του σχολείου μας από ένα καθηγητή από το ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, τον Symour Papert, ο οποίος μας είπε:
«Όλα τα συστήματα είναι κουτά. Εμείς νομίζουμε ότι τα συστήματα είναι έξυπνα. Πολύ σπάνια όμως τα συστήματα μπορούν να δουν αυτό που συμβαίνει κάτω από τη μύτη τους. Ένα σύστημα, από τη στιγμή που μπαίνει στη λογική της συντήρησης, από τη στιγμή που εναντιώνεται στο άνοιγμα του μυαλού και στην ιδέα της αλλαγής, αρέσκεται να πιστεύει στην ίδια του την προπαγάνδα, στις ιστορίες που ουσιαστικά μόνο του δημιουργεί... Μια κραταιά γραφειοκρατία μπορεί να έχει όλες τις πληροφορίες αλλά λόγω έλλειψης ευελιξίας και καθαρής σκέψης να μην μπορεί να αντιδράσει και να καθορίσει τα γεγονότα».
Νομίζω πως θα συμφωνήσεις, γι' αυτό και στο σχολείο μας οι γονείς μας συμμετέχουν ενεργά στην αξιολόγηση πρόσληψης του διευθυντή αλλά και των καθηγητών. Αν δε συμμετέχουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι για να συναποφασίσουν για το ποιοι θα αναλάβουν το έργο εκπαίδευσης των παιδιών τους, ποιος θα το κάνει καλύτερα και χωρίς σκοπιμότητες;
Είμαι πολύ περίεργος να μάθω πως είναι το δικό σας σύστημα και πως περνάτε την ημέρα σας.
Με ρώτησες πόσο έχει σ' εμάς το τελευταίο μοντέλο της NOKIA, και το Touareg της VW, ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν έχω κινητό και ο μπαμπάς μου έχει ένα παλιό τζιπ, διότι εμείς στη Φινλανδία έχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα χωματόδρομων. Πάντως, το καλοκαίρι που ήμουν στη Ρόδο, είδα πολλά πανάκριβα τζιπ και σκέφτηκα πως μάλλον θα τα χρειάζονται για να πηγαίνουν για σαφάρι στη Σαχάρα, διότι το νησί δεν έχει και τόσους πολλούς δρόμους.
Λοιπόν φίλε μου, «Kiitos» (ευχαριστώ) για το σήμα του «Ολυμπιακού» που μου έστειλες, της αγαπημένης σου ομάδας όπως μου λες, δυστυχώς δεν την γνωρίζω. Ελπίζω με αυτό να μη σε στενοχώρησα, αλλά οφείλω να σου πω, πως με το ποδόσφαιρο δεν τα πάω και τόσο καλά.
Στον ελεύθερο χρόνο μου προτιμάω να πάω στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου, να σερφάρω λίγο στο Ιντερνέτ, να πάω για σκι ή πατινάζ στον πάγο με τους φίλους μου και τις λίγες ώρες την εβδομάδα που βλέπω τηλεόραση, προτιμάω να δω κανένα ντοκιμαντέρ για την ιστορία σας και άλλες μακρινές χώρες, που δεν έχω πάει. Όπως άκουσα, σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, είμαστε η χώρα με τη χαμηλότερη τηλεθέαση στην Ευρώπη. Ξέχασα, δε, να σου πω ότι εκτός της σχολικής, σε κάθε γειτονιά μας υπάρχει μια δημόσια βιβλιοθήκη και δεν υπάρχει μαθητής που να μην έχει μια δανειστική ταυτότητα βιβλίων ή σύνδεση με το ιντερνέτ.
Φίλε μου, σου εύχομαι καλή επιτυχία και κουράγιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να μπορούσε να επιλέξει το τόπο γέννησης του.
Φιλικά, Markus Bootsarb

Σύμφωνο Συνεργασίας της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων με το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη

Ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Η ιδρυτική διακήρυξη του Μη Κερδοσκοπικού Σωματείου με την επωνυμία «Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη» που προωθεί σύμφωνα με τους στόχους του την έννοια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης, υπογράφεται ανάμεσα σε άλλους, από τον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ), και μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, όπως η IBM, η Shell, η ΒP.
Στην Αθήνα στις 31 Μαρτίου 2011, η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (ΓΓΙΦ) που εκπροσωπείται από τη Γενική Γραμματέα Ισότητας των Φύλων κα Μαρία Στρατηγάκη και το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (Δίκτυο ΕΚΕ), που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Πρόεδρό του κ. Νικόλαο Αναλυτή, υπέγραψαν πρωτόκολλο συνεργασίας. και αναγνωρίζουν ότι:
• Η προώθηση της ισότητας ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι σημαντικός παραγωγικός συντελεστής και εργαλείο ενίσχυσης της απασχόλησης, της βιώσιμης ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας των εθνικών οικονομιών, καθώς και της κοινωνικής αλληλεγγύης, απαραίτητου παράγοντα για κοινωνική ανάπτυξη.
• Οι πολιτικές για την ισότητα ευκαιριών μεταξύ ανδρών και γυναικών συμβάλλουν στην ενίσχυση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων κάθε επιχείρησης, ανεξάρτητα από μορφή, μέγεθος, ιδιωτικό ή δημόσιο χαρακτήρα, και αναδεικνύονται σε βασικό συστατικό στρατηγικής και εργαλείο διοίκησης των επιχειρήσεων στο σύγχρονο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.
• Η μέχρι σήμερα συνεργασία της ΓΓΙΦ και Δικτύου ΕΚΕ η οποία ακολούθησε το Μνημόνιο Συνεργασίας που υπεγράφη την 22α Φεβρουαρίου 2006, υπήρξε αγαστή και θα συνεχισθεί με μεγαλύτερη ένταση με στόχο την εξασθένιση των στερεοτύπων των φύλων και των έμφυλων κοινωνικών ρόλων στην Ελλάδα.

Στα πλαίσια του συμφώνου συνεργασίας :

Το Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη θα αναλάβει δράσεις για την ευαισθητοποίηση των επιχειρήσεων-μελών του σχετικά με την αναγκαιότητα προώθησης πολιτικών ή πρακτικών ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών στο χώρο εργασίας, όπως είναι ενδεικτικά:
• Η συνεχής επαγγελματική κατάρτιση των γυναικών εργαζομένων με στόχο την ανάπτυξη δεξιοτήτων.
• Η προώθηση της ίσης μεταχείρισης γυναικών και ανδρών σε θέματα αμοιβών και όρων εργασίας.
• Η διαμόρφωση και προώθηση πολιτικών εναρμόνισης επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων.
• Η διευκόλυνση της επαγγελματικής εξέλιξης των γυναικών.
• Η πρόσβαση περισσότερων γυναικών σε θέσεις ευθύνης και ο ανασχεδιασμός της επαγγελματικής εξέλιξής τους.
• Η ευνοϊκή αντιμετώπιση αδειών διακοπής της σταδιοδρομίας ( career breaks ) και η οργάνωση προγραμμάτων επανένταξης στην επιχείρηση μετά από μακρά απουσία.
• Η ενθάρρυνση της χρήσης της γονικής άδειας ανατροφής τόσο από τον πατέρα όσο και από τη μητέρα εργαζόμενη.
• Η πρόληψη και καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.
• Η ενημέρωση-ευαισθητοποίηση για την προώθηση των γυναικών σε τεχνικά επαγγέλματα ή επαγγέλματα με αυξημένο τεχνικό περιεχόμενο.
Προς το σκοπό της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτό το Πρωτόκολλο, τα δύο μέρη αναλαμβάνουν να συστήσουν Επιτροπή Παρακολούθησης και Συντονισμού, η οποία θα αναλάβει την παρακολούθηση των δράσεων για την υλοποίηση του Πρωτοκόλλου και την υποβολή ετησίων εκθέσεων προόδου προς τα συμβαλλόμενα μέρη. Η διάρκεια ισχύος του ορίζεται να είναι τριετής και θα υπόκειται σε ετήσια αξιολόγηση από τα συμβαλλόμενα μέρη, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 6 του παρόντος.
Επειδή αποτελεί τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό σκάνδαλο να υπογράφει η Γενική Γραμματέα Ισότητας των Φύλων προνομιακό Σύμφωνο Συνεργασίας για κρίσιμα κοινωνικά θέματα με το ΣΕΒ και εκείνους που βυθίζουν τις κοινωνίες στην εξαθλίωση, την ανεργία και τις γυναίκες στο περιθώριο της οικονομικής ζωής της χώρας,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Ποια πολιτική και κοινωνική δεοντολογία υποστηρίζει αυτή την σκανδαλώδη συμφωνία;
2. Ποιους πόρους, εθνικούς και κοινοτικούς σκοπεύετε να διαθέσετε για την υλοποίηση των υποτιθέμενων στόχων του συμφώνου για τις δράσεις υπέρ των γυναικών;
3. Πώς θεωρείτε ότι ο ΣΕΒ και οι πολυεθνικές θα συνεισφέρουν στους στόχους του προγράμματός σας για μείωση της ανεργίας ανάμεσα στις γυναίκες και τον κοινωνικό αποκλεισμό;
4. Ποιος είναι ο επίσημος κυβερνητικός απολογισμός από την μέχρι σήμερα συνεργασία της ΓΓΙΦ και του Δικτύου ΕΚΕ η οποία ακολούθησε το Μνημόνιο Συνεργασίας που υπεγράφη την 22α Φεβρουαρίου 2006;
5. Η ανεργία στις γυναίκες στην χώρα μας από τον Απρίλιο 2010 έως τον Ιανουάριο του 2011 ανέβηκε από το 15.6% στο17.8% σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat. Τι πρόκειται να κάνει ουσιαστικά η κυβέρνηση για αυτή την βίαιη ανατροπή του δικαιώματος των γυναικών στην εργασία και το σταμάτημα των απολύσεων;

ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ



Την άμεση απαγόρευση χρήσης κυανίου στην εξορυκτική βιομηχανία ζητεί ο Νίκος Χουντής


 Ερώτηση προς την Κομισιόν για το ατύχημα και τη διαρροή κυανίου στην Κιουτάχεια
Το θέμα της κατάρρευσης ενός φράγματος τελμάτων σε εγκατάσταση εξόρυξης και επεξεργασίας αργύρου στην Κιουτάχεια της Τουρκίας, έφερε με ερώτησή του στην Επιτροπή της ΕΕ ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής, αναφέροντας ότι πιθανόν να καταλήξει σε οικολογική καταστροφή λόγω της διαρροής μείγματος κυανιούχων αποβλήτων στις γειτονικές αγροτικές εκτάσεις. Εξάλλου οι περιβαλλοντικές οργανώσεις της Τουρκίας προειδοποιούν ότι μια πιθανή διαρροή κυανίου στην περιοχή θα οδηγούσε σε καταστροφή πολύ χειρότερη από τη διαρροή των τοξικών αποβλήτων τον περασμένο Οκτώβριο σε εργοστάσιο αλουμινίου στην Ουγγαρία.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην ερώτησή του αναφέρει ότι η συγκεκριμένη εγκατάσταση στην Κιουτάχεια περιέχει 15 εκατομμύρια κυβικά μέτρα κυανίου και θυμίζει σχετικά πρόσφατα ατυχήματα τέτοιου είδους, με χειρότερα την τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή στην Baia Mare της Ρουμανίας το 2000 (100.000 κυβικά μέτρα νερού με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις κυανίου διέρρευσαν στον Δούναβη) και στην Ουγγαρία το 2010.
Υπενθυμίζει ότι:
- τα κυανίδια είναι χημικές ουσίες υψηλής τοξικότητας που χρησιμοποιούνται στην εξορυκτική βιομηχανία και κατατάσσονται στους κύριους ρυπαντές σύμφωνα με το Παράρτημα VIII της οδηγίας πλαισίου για τα ύδατα,
-η διαρροή κυανίου στις αγροτικές περιοχές και τον υδροφόρο ορίζοντα στην περιοχή της Κιουτάχειας μπορεί να έχει καταστροφικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον και φυσικά στη βιοποικιλότητα,
-υπάρχουν διασυνοριακές επιπτώσεις από ατυχήματα με κυανίδια, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μόλυνση υπόγειων υδροφόρων στρωμάτων.
Επίσης, ζητεί από την Επιτροπή να τον πληροφορήσει για τα ποιά είναι ακριβώς η κατάσταση στην Κιουτάχεια μετά την κατάρρευση του φράγματος και πόσο εκτεταμένη είναι η διαρροή κυανιούχων αποβλήτων.
Τέλος, υπενθυμίζει στον αρμόδιο Επίτροπο κ. Ποτότσνικ το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που ζητούσε από την Επιτροπή να εισαγάγει πλήρη απαγόρευση της μεταλλείας με τη χρήση κυανιδίων στην ΕΕ πριν από το τέλος του 2011 και ζητεί από τον κ. Επίτροπο να προχωρήσει αμέσως στην κατάργηση της εξόρυξης μετάλλων με χρήση κυανιούχων διαλυμάτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως ζητεί και το ψήφισμα του ΕΚ που είχε εγκριθεί με συντριπτική πλειοψηφία.

30 χρόνια μετά την “Αλλαγή” του Μιτεράν

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Σ. ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ-ΣΤΡΑΤΗΣ
Σαν σήμερα, πριν από τριάντα χρόνια, την 10η Μαΐου 1981, η Γαλλία πέρναγε το κατώφλι της μετάβασης από τις δεξιές κυβερνήσεις σε σοσιαλιστικές, με την εκλογή του Φρανσουά Μιτεράν στο αξίωμα του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Μια εκλογή-σταθμός για τη μεταπολεμική πολιτική ιστορία της Γαλλίας, με επιπτώσεις στην πολιτική ζωή της χώρας μας. Την ίδια χρονιά, λίγους μήνες αργότερα, η Ελλάδα πέρναγε και αυτή, για πρώτη φορά, σε σοσιαλιστικές κυβερνήσεις, με τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Το σλόγκαν «Ελλάς – Γαλλία συμμαχία», άλλαζε νόημα, από την περίοδο του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν. Κύριοι αρχιτέκτονες, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, της αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα μας, το 1974, και της ένταξης στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα το 1981. Με τον Μιτεράν στη Γαλλία και τον Παπανδρέου στην Ελλάδα, το σλόγκαν αυτό έπαιρνε τη μορφή του νεοευρωπαϊκού σοσιαλισμού, με τριτοκοσμικά γνωρίσματα και ολίγον αντιαμερικανισμό. Μια κοινή, αρχικά πορεία, που αποκορυφώθηκε με την τριμερή συνάντηση Μιτεράν-Παπανδρέου-Καντάφι στην Κρήτη, τον Νοέμβριο 1984.
Η περίοδος του Φρανσουά Μιτεράν σηματοδότησε την πολιτική ζωή της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας, όχι μόνο λόγω της μακροχρόνιας παραμονής του στην εξουσία – μακροβιότερη παραμονή μετά τον Στρατηγό Ντε Γκολ – αλλά και των πολιτικών, κυρίως διεθνών, επιλογών του, που κράτησαν τη Γαλλία στο επίπεδο που της αρμόζει, δηλαδή μιας «μεσαίας παγκόσμιας δύναμης» με πρωταγωνιστικό, ρόλο στην Ευρώπη.

•Η εξωτερική πολιτική.

Στην εξωτερική πολιτική υπήρξαν αντιφάσεις στις αποφάσεις του Μιτεράν, που όμως, εκτός εξαιρέσεων, συγκέντρωναν και αυτές τις προτιμήσεις των Γάλλων, στο μέτρο που υπογράμμιζαν την «ιδιαιτερότητα» της Γαλλίας, ικανοποιώντας το αίσθημα της «εθνικής υπερηφάνειας». Συγχρόνως, επικροτούσαν τις πρωτοβουλίες της Γαλλίας στο Μεσανατολικό μετά τον πόλεμο, και στο Κουρδικό, παρόλο που δεν συμβάδιζαν πλέον απόλυτα με την αμερικανική πολιτική. Ο Μιτεράν γνωρίζοντας τα αισθήματα που διέπουν τους Γάλλους, έστειλε από τη μια μεριά τον Υπουργό Εξωτερικών, Ρολάν Ντυμά, να συναντήσει τον Αραφάτ στη Λιβύη, παρά τη στάση του στο Μεσανατολικό, και από την άλλη πλευρά τον Υπουργό για Ανθρωπιστικές Δραστηριότητες Μπερνάρ Κουσνέρ στο Κουρδιστάν για να οργανώσει την ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Κούρδους πρόσφυγες, παρά τις τότε αρχικές επιφυλάξεις του Προέδρου Μπους.

•Η Ευρώπη και το κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο.

Σε ότι αφορά την Ευρώπη, ο Μιτεράν αντελήφθη εγκαίρως ότι η Γαλλία είναι πολύ μικρή για να κινήσει τον κοινοτικό μηχανισμό μόνη της, και ανταποκρινόμενος στο φιλοευρωπαϊκό συναίσθημα των Γάλλων, συμμετείχε με τη Γερμανία στις πρωτοβουλίες για την πολιτική, νομισματική και οικονομική ενοποίηση, τη στιγμή, που στην αρχή της θητείας του, είχε ενδοιασμούς για τη συμμετοχή της χώρας του, στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα. Αντίθετα, στον Μιτεράν καταλογίζεται ότι δεν προέβλεψε τη γερμανική Ενοποίηση, και πίστεψε ότι με τη βοήθεια του Γκορμπατσόφ θα μπορούσε να την αποτρέψει.
Επίσης, στο κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, τα αποτελέσματα δεν ήταν τόσο θετικά. Ο Σιράκ έχει δηλώσει, εξηγώντας πως, δέκα χρόνια μετά, ο Μιτεράν διατηρούσε τη δημοτικότητά του: «Ο Φρανσουά Μιτεράν εκλέχτηκε την πρώτη φορά λόγω μιας ουτοπίας και τη δεύτερη φορά λόγω μιας παρεξήγησης». Είναι αλήθεια ότι η πολιτική του Μιτεράν χρειάσθηκε να «αλλάξει πρόσωπο και ουσία», προσαρμοζόμενη και εξελισσόμενη συνεχώς. Από την τριτοκοσμική εικόνα που παρουσίαζε ο πρώτος σοσιαλιστής Υπουργός Εξωτερικών, Κλωντ Σεϊσόν, η γαλλική διπλωματία προσπάθησε να συνδυάσει μια realpolitik, μεταξύ διπλωματικής ηθικής και οικονομικού συμφέροντος. Εγκαταλείφθηκε ο κρατικός παρεμβατισμός και αναγνωρίσθηκε η προτεραιότητα της ελεύθερης αγοράς, μέχρι του σημείου η έγκυρη εφημερίδα Le Monde να αποκαλεί τον Μιτεράν, σε κύριο άρθρο της, «εκσυγχρονιστή του καπιταλισμού».
Από τις εθνικοποιήσεις του 1981 στη Γαλλία, πέρασε στις ιδιωτικοποιήσεις την περίοδο της «συγκατοίκησης» με τον Σιράκ και στην ανασυγκρότηση της βιομηχανίας, που είχε ως συνέπεια την κατάργηση 50.000 θέσεων εργασίας στη σιδηρουργία. Η επιτευχθείσα αποκέντρωση οδήγησε, πολλές φορές, σε «γκετοποίηση» πόλεων – προαστίων με ταραχές, και η σχολική μεταρρύθμιση ναυάγησε με την επικράτηση του ιδιωτικού / καθολικού σχολείου. Ο Μιτεράν εμφανίσθηκε ταγμένος στην καταπολέμηση της ανεργίας, στη μείωση του χρόνου εργασίας, στην κατάργηση των ανισοτήτων, στον περιορισμό της ισχύος του κεφαλαίου. Ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε από 1.466.900 το 1981 σε 2.611.552 το 1990, εμφανίστηκε μια νέα τάξη φτωχών, καταργήθηκε η ΑΤΑ και μειώθηκαν τα επιδόματα ανεργίας. Από την άλλη, μειώθηκε ο χρόνος εργασίας, σε 39 ώρες εβδομαδιαίως, υιοθετήθηκε το 60ο έτος ως όριο συνταξιοδότησης και ίσχυσε νέο πλεονεκτικό καθεστώς για την ασφάλεια των ηλικιωμένων ατόμων. Συγχρόνως, το γαλλικό φράγκο εξελίχθηκε σ΄ ένα από τα ισχυρότερα νομίσματα της Ευρώπης. Στα πολύ θετικά του Μιτεράν θα πρέπει να καταγραφεί και η κατάργηση της θανατικής ποινής στην αρχή της πρώτης θητείας του, με Υπουργό Δικαιοσύνης, Ρομπέρ Μπατεντέρ. Την ίδια περίπου περίοδο, επί υπουργίας του Γεωργίου Αλέξανδρου Μαγκάκη, καταργήθηκε και η θανατική ποινή στην Ελλάδα.
Ο Μιτεράν, αν και πολιτικός με όνομα, έπεσε και αυτός θύμα του μικροπολιτικού συμφέροντος, και πριμοδότησε καταστάσεις και εξελίξεις, αντίθετες με το συμφέρον της Γαλλίας και της Ευρώπης γενικότερα, προκειμένου να αποκλείσει από την εξουσία τη γαλλική δεξιά, κάτι που κατάφερε πρόσκαιρα. Δική του ήταν η στρατηγική επιλογή να πριμοδοτήσει την άκρα δεξιά και τον Λεπέν, με συνέπεια να δώσει νέα ώθηση στην ακροδεξιά αυτή τάση. Τελικά, η άνοδος του Λεπέν μπορεί να βοήθησε τον Μιτεράν, όμως αποδείχτηκε καταστρεπτική μακροπρόθεσμα για το Σοσιαλιστικό Κόμμα, διότι του αφαίρεσε την εξουσία και τη δυνατότητα να εκλέξει εκ νέου σοσιαλιστή Πρόεδρο.
Η κατάσταση αυτή συνεχίζει και σήμερα και στις επόμενες προεδρικές εκλογές τον Μάιο του 2012 στη Γαλλία, η διάδοχος του πατέρα της Μαρί Λεπέν εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις, ως φαβορί για την πρώτη ή τη δεύτερη θέση στον πρώτο γύρο των εκλογών. Κάτι, που θα αποκλείσει στο δεύτερο γύρο ex officio ή τον υποψήφιο της κεντροδεξιάς, ή τον υποψήφιο των Σοσιαλιστών.



Επίσκεψη της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ευαγγελίας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου στους εργαζόμενους της «Πετζετάκις» στη Σίνδο Θεσσαλονίκης


Η βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου πραγματοποίησε τη Δευτέρα 9 Μαΐου επίσκεψη στο εργοστάσιο της «Πετζετάκις Α.Ε.» στη ΒΙΠΕ Σίνδου Θεσσαλονίκης και συναντήθηκε με τους εργαζόμενους που εδώ και μήνες έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας καθώς παραμένουν απλήρωτοι από τον Αύγουστο του 2010.
Οι εργαζόμενοι τόνισαν ότι είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι να ικανοποιηθούν τα δίκαια αιτήματά τους, όπως η καταβολή των δεδουλευμένων τους και η εργασιακή τους αποκατάσταση. Παράλληλα, δήλωσαν απογοητευμένοι από τη στάση της διοίκησης της εταιρείας, που, παρά τις συνεχόμενες υποσχέσεις της περί πληρωμής τους, έχει αποδειχθεί ανεύθυνη και αναξιόπιστη.
Από την πλευρά της η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, σχολίασε τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας που οδήγησαν στο μαρασμό της βιομηχανίας και την αδιέξοδη πολιτική του μνημονίου που οδηγεί χιλιάδες εργαζόμενους στη φτώχεια και την εξαθλίωση, τη στιγμή που τα «δώρα» που παρέχονται στους βιομηχάνους δεν έχουν τελειωμό. «Ο αγώνας τον εργαζομένων στην Πετζετάκις Α.Ε. είναι δίκαιος και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να συνεχίσουν ενωμένοι μέχρι τη δικαίωσή τους», δήλωσε η βουλευτής. Επιπλέον κάλεσε την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες τις απέναντι στους εργαζόμενους της εταιρείας και να σταματήσει να ανέχεται ή να στηρίζει την πλευρά της εργοδοσίας.



Η Άννα διεκδικεί το… σωστό ΠΑΣΟΚ

ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Η εκτός προγράμματος και συνηθισμένων πλαισίων δημόσια παρέμβαση του Ανδρέα Λοβέρδου, έφτανε και περίσσευε φυσικά, για να κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στη χθεσινή ειδησεογραφία. Με αποτέλεσμα να περάσει σε δεύτερο πλάνο, μια αντίστοιχα αν όχι περισσότερο «βαριά» παρέμβαση, ενός επίσης κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ, και μέλους της Κυβέρνησης.
Η Άννα Διαμαντοπούλου επέλεξε ως θεσμικό βήμα, όχι την αίθουσα συσκέψεων του υπουργείου Υγείας, όπως έκανε ο Ανδρέας Λοβέρδος, αλλά την εκδήλωση της Διεθνούς Διαφάνειας. Εκεί, με στοχευμένο ακροατήριο, και ακόμη πιο στοχευμένο λόγο, επιβεβαίωσε γιατί διατηρεί έναν πολιτικό λόγο, που της επιτρέπει να διεκδικεί να κληρονομήσει εκείνη τον «εκσυγχρονισμό», τον οποίο επαγγέλθηκε και επιχείρησε να εφαρμόσει ο Κώστας Σημίτης.
Αν οι δηλώσεις Λοβέρδου «φωτογράφιζαν» τα… βαρίδια με τα οποία δεν πρέπει να προχωρήσει ο Γιώργος Παπανδρέου, η Άννα Διαμαντοπούλου επέλεξε να… μοιράσει σε φωτοτυπίες, τη διεύθυνση και το τηλέφωνό τους. «Η Νέα Δημοκρατία, ο Τσίπρας και το μισό ΠΑΣΟΚ», ήταν η αποστροφή που προκάλεσε ρίγη στην ιδεολογική ραχοκοκαλιά του Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Από την Ιπποκράτους, μέχρι τους… εναερίτες συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.
Η Άννα Διαμαντοπούλου ήταν αποφασισμένη για τη ρήξη με το «βαθύ ΠΑΣΟΚ». Εκείνο με το οποίο προσπάθησε να συγκρουστεί και ο Κώστας Σημίτης. Δεν το νίκησε, κατάφερε ωστόσο να το τιθασεύσει. Μια μέρα νωρίτερα, η δημοσκόπηση της «Marc» για το «Έθνος της Κυριακής», έφερνε την Άννα Διαμαντοπούλου στην πρώτη πεντάδα των δημοφιλέστερων υπουργών της Κυβέρνησης, ως προς την απήχησή τους στην κοινωνία.
Στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ όμως, η απήχησή της τη φέρνει στην πρώτη τριάδα. Πάνω σε αυτό το εύρημα, φαίνεται ότι πάτησε η στρατηγική της άλλοτε Επιτρόπου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επέλεξε το διαζύγιο με το… μισό ΠΑΣΟΚ, προσδοκώντας ότι θα ενισχύσει τους δεσμούς της με το άλλο μισό. Μάλλον επειδή πιστεύει ότι αυτό είναι το… σωστό μισό του ΠΑΣΟΚ.



Υπολειτουργία των υπηρεσιών της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης

΄Ερώτηση προς τον κ. Υπουργό: -Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
της κ. Ε. Αμμανατίδου -Πασχαλίδου.
Ανησυχητικά είναι τα φαινόμενα στασιμότητας και υπολειτουργίας των υπηρεσιών της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ο ίδιος ο θεσμός, αν δε στελεχωθούν και δεν οργανωθούν άμεσα.
Διαπιστώνεται ανεπάρκεια προσωπικού στις επιτελικές υπηρεσίες, ιδιαίτερα σ’ αυτές της Περιφερειακής Ενότητας Ροδόπης, πολλές από τις οποίες παραμένουν υποστελεχωμένες.
Επίσης δεν προβλέφτηκε να ενισχυθεί θεσμικά ο β΄ βαθμός αυτοδιοίκησης και παραμένει άγνωστος ο ρόλος της αποκεντρωμένης διοίκησης. Το κράτος συνεχίζει να έχει ισχυρή την παρουσία του ενώ η κεντρική διοίκηση αρνείται να παραχωρήσει το κομμάτι εξουσίας που αναλογεί στην περιφέρεια.
Διατυπώνονται ήδη ενστάσεις για το γεγονός ότι η αποκεντρωμένη διοίκηση συγκρατεί έναν μεγάλο αριθμό προσωπικού, χωρίς να δικαιολογείται κάτι τέτοιο. Πρόκειται δηλαδή για μια άνιση κατανομή προσωπικού, καθώς δεν έχει γίνει σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες και με σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών και των φορέων.
Ελλείψεις έχουν καταγραφεί σε διοικητικούς υπαλλήλους, κτηνιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς και μηχανικούς συγκεκριμένων ειδικοτήτων, ενώ από τον Ιούλιο εντάσσονται στην αιρετή περιφέρεια δύο υπηρεσίες της αποκεντρωμένης διοίκησης: η Διεύθυνση Δημοσίων Έργων και η Διεύθυνση Σχεδιασμού και Ανάπτυξης, που είναι βέβαιο ότι δεν θα καλύψουν ανάγκες άλλων υπηρεσιών.
Τέλος, παραμένει άγνωστο ακόμη με ποιο τρόπο θα γίνονται οι πληρωμές του υπό μετάταξη προσωπικού και αν θα καλύπτονται από πιστώσεις του Υπουργείου Οικονομικών, όπως υπόσχεται το Υπουργείο Εσωτερικών με έγγραφο της αρμόδιας υπηρεσίας του.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

• Θα ληφθούν άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα, και ποια θα είναι αυτά, για την καλύτερη οργάνωση των υπηρεσιών, την ορθολογικότερη κατανομή του προσωπικού και τη διευκόλυνση της μεταφοράς υπαλλήλων στην έδρα της περιφέρειας;
• Θα υπάρξει άμεση λύση και ποια θα είναι αυτή για να πληρωθεί κανονικά το μετατασσόμενο προσωπικό;
Η ερωτώσα βουλευτής
Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου

Η απώλεια του “ηθικού πλεονεκτήματος”

ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Τα πρώτα χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, η ελληνική κοινωνία έμοιαζε αποφασισμένη να κολυμπήσει στα βαθιά πολιτικών και ιδεολογικών αναζητήσεων. Ίσως γι’ αυτό εκείνες οι μάχες ήταν τόσο αδυσώπητες και πολωτικές, στο πλαίσιο της ύπαρξης «δυο κόσμων», όπως συνήθιζε να λέει ο Ανδρέας Παπανδρέου, που αντιλαμβανόταν καλύτερα, και… εκμεταλλευόταν τις συναισθηματικές παρορμήσεις των Ελλήνων.
Με την πάροδο των ετών, και τις πρώτες απογοητεύσεις μιας κοινωνίας αυξημένων προσδοκιών και εθνικών οραμάτων, από πολιτικούς ηγέτες και προσωπικό που εξελίχτηκαν, με λιγοστές εξαιρέσεις, σε διαχειριστές της καθημερινότητας, χωρίς στόχο και ενόραση να την αλλάξουν, η ίδια κοινωνία αναγκάστηκε να… κουρνιάσει στη ρουτίνα μιας μελαγχολικής διάψευσης.
Αυτή η δεύτερη περίοδος, εκτείνεται φυσικά ως τις μέρες μας. Και πολιτικά έχει διαπιστωθεί, ότι ένα από τα συγκριτικά δεδομένα που προσμετρούν οι… υποψιασμένοι πλέον, ενεργοί πολίτες, είναι το λεγόμενο «ηθικό πλεονέκτημα», της Παράταξης αλλά και του ηγέτη τον οποίο εμπιστεύονται να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας.
Το 1989, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ψηφίστηκε για «κάθαρση». Το 1993, ο Ανδρέας Παπανδρέου «αποκαταστάθηκε». Το 2004, ο Κώστας Καραμανλής ήρθε για να τα βάλει με το «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Και το 2009, ο Γιώργος Παπανδρέου εμφανίστηκε ως εκείνος που θα… διόρθωνε τα πράγματα, και είχε… τα λεφτά για να το κάνει.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, η πολιτική ηγεμονία άρχισε να ξηλώνεται σαν πουλόβερ, μόλις υπέστη καίρια ρωγμή το «ηθικό πλεονέκτημα». Και όπως δείχνει η δημοσκόπηση της «GPO» για το «Mega», σε αυτήν ακριβώς τη δίνη βρίσκεται και ο σημερινός Πρωθυπουργός.
Σύμφωνα με τα ποιοτικά ευρήματα της μέτρησης, το 91% των πολιτών είναι πεπεισμένο ότι ο Γιώργος Παπανδρέου γνώριζε εκ των προτέρων και εγκαίρως τα πραγματικά δεδομένα για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας. Δηλαδή γνώριζε, όταν διακήρυττε προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν». Επομένως, δεν είπε την αλήθεια…
Όσο για το κομβικής σημασίας γεγονός, που μετέτρεψε τις υποψίες του εκλογικού σώματος σε βεβαιότητα… συνείδησης, όπως μαρτυρά το ποσοστό του 91%, ήταν φυσικά οι αποκαλύψεις του Ντομινίκ Στρος-Καν για τις off the record συζητήσεις με τον Γιώργο Παπανδρέου περί συνδρομής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, από τον Ιούνιο του 2009 κιόλας. Σχεδόν έναν χρόνο προτού η Ελλάδα προσφύγει στο Μνημόνιο της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας.
Μια άλλη «δημοσκοπική αλήθεια» που έχει καταγραφεί στην Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών, λέει ότι ο εκάστοτε πρωθυπουργός αποτελεί το ισχυρό χαρτί της κυβέρνησής του. Και φθείρεται σε ύστερο χρόνο, σε σχέση με το πολιτικό δυναμικό του οποίου ηγείται.
Η σημερινή Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει… κουραστεί να κατρακυλά στην πολιτική φθορά. Πλέον, τον αντίστοιχο οδικό χάρτη φαίνεται πως ακολουθεί και ο Πρωθυπουργός.



Δήλωση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκου Χουντή για τη μείωση των εξεταστικών κέντρων των μαθητών με ειδικές ανάγκες

«Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, ώστε οι υποψήφιοι με ειδικές ανάγκες να εξεταστούν για τις πανελλαδικές εξετάσεις μόνο σε ειδικά κέντρα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πειραιά, συνιστά κατάφορη παραβίαση των δικαιωμάτων των ΑμΕΑ. Αποτελεί διάκριση σε ότι αφορά την πρόσβαση τους στην ανώτατη εκπαίδευση και τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Καμιά «κρίση» δεν μπορεί να δικαιολογήσει μια τέτοια απαράδεκτη απόφαση, η οποία πέρα από το ότι συνιστά κατάφορη παραβίαση της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής νομοθεσίας, όπως έχω ήδη τονίσει σε πρόσφατη ερώτησή μου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υποβάλει τους υποψήφιους και τις οικογένειες τους σε άλλη μια οικονομική και ψυχολογική δοκιμασία. Καταδεικνύει με τον χειρότερο τρόπο την έλλειψη σεβασμού από την πολιτεία ακόμα και για τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. H ηγεσία του υπουργείου, οφείλει άμεσα να άρει την απαράδεκτη, αυθαίρετη και παράνομη αυτή απόφαση και να φροντίσει για την δίκαιη και ισότιμη συμμετοχή των υποψηφίων στις πανελλαδικές εξετάσεις»

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΚΟΡΙΝΘΟΥ


Τις τελευταίες ημέρες βρεθήκαμε αντιμέτωποι για μια ακόμη φορά με τις γνωστές πλέον διαρροές στον ημερήσιο τύπο σχετικά με ενδεχόμενη μεταφορά ή και κατάργηση των δύο τμημάτων της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών στην Κόρινθο. Προς μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε πως πηγή του ρεπορτάζ ήταν το ίδιο ακριβώς κείμενο Έλληνα ακαδημαϊκού που είχε δημοσιευθεί προ μηνών, χωρίς όμως η Ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να έχει τοποθετηθεί επισήμως ώστε να δώσει τέλος στο ντόμινο ανησυχιών που διαταράσσουν τις ακαδημαϊκές διαδικασίες.
Συνεπώς ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Κορίνθου:
- Καταγγέλλουμε την ανευθυνότητα και ελαφρότητα που μερίδα του Τύπου αντιμετωπίζει ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
- Καταγγέλλουμε την αδρανή και απαθή στάση που Κυβέρνηση και Υπουργείο Παιδείας αρνούνται να αναθεωρήσουν διαιωνίζοντας τα σενάρια και το ήδη φορτισμένο κλίμα.
- Καλούμε τις υπόλοιπες φοιτητικές παρατάξεις να τοποθετηθούν επισήμως σε ένα πρόβλημα που απαιτεί κινητοποίηση, υπευθυνότητα και ξεκάθαρα
λόγια.
- Ζητούμε στην προσπάθεια αυτή την αρωγή της ακαδημαϊκής κοινότητας και την υποστήριξη από την πλευρά των Αρχών της Κορίνθου.
Ας αναδείξουμε το πρόβλημα πριν να είναι αργά.
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ Κορίνθου
ξεκάθαρα!



Σταύρος Καλαφάτης: «Είναι χρέος της Πολιτείας η στήριξη του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης»

Ο Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης και υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικής Ευθύνης Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Νέας Δημοκρατίας κ. Σταύρος Καλαφάτης κατέθεσε στη Βουλή την με αριθ. 15903/06-05-2011 ερώτηση προς τους Υπουργούς Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Τουρισμού και Οικονομικών με θέμα «Δυσλειτουργία του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης».
Στην ερώτησή του ο κ. Καλαφάτης, επισημαίνει τη διαχρονική προσφορά του Κρατικού Ωδείου, στη μουσική εκπαίδευση και της πολιτιστική ζωή της Θεσσαλονίκης, κάνοντας αναφορά στα σημαντικά προβλήματα δυσλειτουργιών, που εστιάζονται κυρίως :
• Στην υποχρηματοδότηση με περικοπές 50% στον προϋπολογισμό του, κατά 50% που σημαίνει μείωση διδακτικού προσωπικού και αντίστοιχη μείωση σπουδαστών.
• Στην έλλειψη διαβάθμισης των σπουδών, η οποία δημιουργεί επαγγελματικά και ακαδημαϊκά προβλήματα ασυμβατότητας με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
• Στην έλλειψη κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής.
• Στην απουσία ουσιαστικής Διεύθυνσης, που επιτείνει τις δυσλειτουργίες του φορέα, λόγω έλλειψης προγραμματισμού, οργάνωσης και ελέγχου.
• Στη σύγχυση και τον αποσυντονισμό που επικρατεί στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Η στήριξη των φορέων πολιτιστικής εκπαίδευσης, σύμφωνα με τον κ. Καλαφάτη κρίνεται επιβεβλημένη, με δεδομένο ότι η κοινωνία σ' αυτή τη δυσχερή συγκυρία για τη χώρα, αναζητά όλο και περισσότερο διεξόδους μέσα από τις τέχνες και τον πολιτισμό.
Για το λόγο αυτό ο κ. Καλαφάτης ζητά από τους αρμόδιους υπουργούς να παρέμβουν ώστε να αρθούν οι δυσλειτουργίες του Κρατικού Ωδείου και να επανεξετάσουν το ζήτημα αύξησης της χρηματοδότησης του, ώστε να αποκατασταθεί η ορθολογική λειτουργία του.

Όλοι μαζί στις απεργιακές κινητοποιήσεις των Συνδικάτων στις 11 του Μάη

Εργαζόμενες και Εργαζόμενοι,
Ένα χρόνο μετά τη συνειδητή απόφαση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να οδηγήσει τη χώρα στη μέγγενη του ΔΝΤ, οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους δέχονται μια επίθεση, που δεν έχει μεταπολιτευτικό προηγούμενο. Οι ασθενέστερες οικονομικά ομάδες κλήθηκαν για άλλη μια φορά να πληρώσουν τα «σπασμένα» της κρίσης των χρηματαγορών. Οι τρεις δανειακές συμβάσεις και το επικείμενο «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα», με τους επαχθείς όρους που προβλέπουν, αποτελούν την πιο βίαιη αναδιανομή πλούτου σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας από το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά.
Δικαιώματα που κατακτήθηκαν από το Εργατικό Κίνημα με θυσίες και πολύχρονους αγώνες, κατεδαφίζονται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των διεθνών τοκογλύφων και των εγχώριων δανειστών. Το εργατικό δίκαιο καταλύεται και τίθεται στην υπηρεσία των μεγαλοεπιχειρηματιών. Οι ελεύθερες Συλλογικές Συμβάσεις υπονομεύονται, με στόχο τη δημιουργία ενός φτωχού, φθηνού και αναλώσιμου εργατικού δυναμικού. Η αγορά εργασίας απορρυθμίζεται, με την πλήρη και σταθερή απασχόληση να μετατρέπεται σε είδος υπό εξαφάνιση.
Το κράτος πρόνοιας έχει ήδη χρεοκοπήσει και οι ανισότητες διευρύνονται. Η κοινωνική ασφάλιση καταρρέει, με τις κυβερνητικές πολιτικές να λεηλατούν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, υπονομεύοντας τόσο τη βιωσιμότητα, όσο και την κοινωνική τους αποτελεσματικότητα. Οι προσδοκίες των πολιτών για μια δίκαιη και αξιοπρεπή σύνταξη εξανεμίζονται. Η επικουρική ασφάλιση διαλύεται. Η λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών μπαίνει στην «προκρούστια κλίνη», την ώρα που ανακαλύπτονται διαρκώς νέοι επαγγελματικοί κίνδυνοι και εργασιακές ασθένειες.
Το κόστος διαβίωσης έχει χτυπήσει «κόκκινο». Οι μειώσεις στους μισθούς και η περικοπή των επιδομάτων, σε συνδυασμό με τη συνεχιζόμενη ακρίβεια, έχουν μετατρέψει είδη πρώτης ανάγκης σε πολυτέλεια για τα εργατικά νοικοκυριά.
Η ανεργία καλπάζει απειλώντας την κοινωνική συνοχή, με την κυβέρνηση να «βάζει το κεφάλι στην άμμο» μπροστά στο τεράστιο κοινωνικό έλλειμμα των 800 και πλέον χιλιάδων ανέργων. Κάθε σπίτι έχει τουλάχιστον έναν άνεργο. Οι νέοι μας αναγκάζονται στην εργασιακή περιπλάνηση και τη μετανάστευση.
Η περιουσία του ελληνικού λαού «βγαίνει στο σφυρί». Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμοί Κοινής Ωφέλειας, τα «ασημικά» της χώρας, με ανεκτίμητη εθνική και κοινωνική σημασία, απαξιώνονται και ξεπουλιούνται κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί.
Οι θυσίες των εργαζομένων δεν έχουν πιάσει τόπο. Το Μνημόνιο αποδείχθηκε «λάθος συνταγή». Τα κοινωνικά και αναπτυξιακά αδιέξοδα που δημιουργεί δοκιμάζουν την ανοχή και την αντοχή της ελληνικής κοινωνίας, οδηγώντας στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Η ύφεση κλιμακώνεται. Η αποβιομηχάνιση της ελληνικής περιφέρειας και τα χιλιάδες «λουκέτα» στην αγορά αποδεικνύουν με τον πιο σαφή τρόπο το «ναυάγιο» της πολιτικής εκείνων, που μιλούσαν για «Τιτανικό».
Τα Συνδικαλιστικό Κίνημα στοχοποιείται, καθώς μόνο αυτό μπορεί να αποτελέσει ισχυρό πόλο αντίστασης και δυναμικών διεκδικήσεων. Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ των πολιτικών λιτότητας και των εκποιήσεων είναι επιβεβλημένη, είναι κοινωνική υποχρέωση και εθνικό καθήκον.
Δεν μπορούμε να αφήσουμε μια «χούφτα» τεχνοκρατών και μια μειοψηφία να δεσμεύει το μέλλον της Ελλάδας. Δεν έχουν καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Η συναίνεση είναι συνενοχή. Δεν υπάρχουν «μονόδρομοι».
Η απεργία της 11ης Μαΐου πρέπει να αποτελέσει την αφετηρία ενός δυναμικού αγώνα ενάντια στις πολιτικές της υποτέλειας και του «ραγιαδισμού».
Συμμετέχουμε μαζικά στην κινητοποίηση των Συνδικάτων και δημιουργούμε ένα ισχυρό κοινωνικό μέτωπο. Η ιστορία της χώρας γράφεται μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες, δεν επιβάλλεται από τα στενά κονκλάβια και μυστικές συναντήσεις στο Λουξεμβούργο…
Η δημόσια περιουσία ανήκει στον ελληνικό λαό και όχι στους διεθνείς τοκογλύφους
Η ευημερία των ανθρώπων πρέπει να μπει πάνω από την ευημερία των αριθμών
Ας πληρώσουν την κρίση εκείνοι που τη δημιούργησαν και πλουτίζουν ακόμη από αυτήν
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ - ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ -  ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ

Το δημοσκοπικό παράδοξο του “όχι” σε εκλογές

ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ
Αν τα ποσοστά που κατέγραψε η δημοσκόπηση της «GPO» για το «Mega» επιβεβαιώνονταν σε μια δυνητική κάλπη εκλογών, την επόμενη Κυριακή για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία θα συγκέντρωναν μαζί ποσοστό κάτω από εκείνο που πήρε η Κεντροδεξιά μόνη της, όχι στις εκλογές της πολιτικής κυριαρχίας, του 2004, αλλά σε εκείνες του 2007…
Η παραπάνω διαπίστωση είναι ενδεικτική των ισχυρών κοινωνικών πιέσεων που υφίσταται ο δικομματισμός, με το ΠΑΣΟΚ φυσικά να διέρχεται κατάσταση πολιτικού σοκ, χάνοντας κάθε μήνα τουλάχιστον 1% της εκλογικής του δύναμης. Και αυτό είναι ένα εύρημα το οποίο εντοπίζεται από τις αρχές του τρέχοντος έτους, στις δημοσκοπήσεις όλων των εταιρειών, ανεξαρτήτως των ποσοστών που δίνουν, και της διαφοράς ανάμεσα στο κυβερνών κόμμα και τη Νέα Δημοκρατία.
Παρά την προφανή και μάλλον πρωτοφανή πολιτική αποδοκιμασία του ΠΑΣΟΚ ωστόσο, και χωρίς η Νέα Δημοκρατία να έχει αρχίσει ακόμη να διαμορφώνει πλειοψηφία ανατροπής, υπάρχει και ένα «δημοσκοπικό παράδοξο», που επίσης εμφανίζεται σχεδόν σε όλες τις μετρήσεις.
Η κοινωνία, με πλειοψηφία που αγγίζει ή και ξεπερνά ακόμη το 60% (η «GPO» το προσδιορίζει σε 67%), δεν επιθυμεί τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Μια… παράδοξη θέση, από τη στιγμή που αποδοκιμάζοντας τόσο εκκωφαντικά το κόμμα που ασκεί την εξουσία, είναι λογικό να φτάνεις και στο επόμενο επίπεδο, δηλαδή την επιδίωξη της αλλαγής στη διακυβέρνηση του τόπου.
Το «παράδοξο» ωστόσο εξηγείται, με μια ψυχολογικού χαρακτήρα ανάγνωση των διαθέσεων της κοινωνίας, σε σχέση με τη δύσκολη καθημερινότητα που καλείται να βιώσει ο καθένας. Στο ασυνείδητο των πολιτών έχει εδραιωθεί ο φόβος για την επόμενη ημέρα. Και όλοι υποψιάζονται ότι μια εκλογική διαδικασία, που συνεπάγεται περίπου ένα μήνα προεκλογικής εκστρατείας, και ένα μήνα «αυτόματου πιλότου» διακυβέρνησης, μέχρι οι νέοι υπουργοί να συνηθίσουν τον τομέα ευθύνης τους, θα προκαλέσει μια «εθνική περιπέτεια», την οποία είναι αμφίβολο αν αντέχει η χώρα στην παρούσα φάση.
Απ’ την άλλη βέβαια, οι δημοσκοπήσεις λένε συνήθως πολύ λιγότερα από όσα συμπεραίνουν οι αναλυτές τους. Και στην προκειμένη περίπτωση, όσο ισχυρά αντισώματα και αν δημιουργεί το αίσθημα του φόβου, που διατρέχει οριζόντια την ελληνική κοινωνία, υπάρχει πάντα το αισθητήριο της ατομικής και εθνικής επιβίωσης. Που αν μορφοποιηθεί σε αίτημα πολιτικής ανατροπής, θα στήσει κάλπες… χθες.

Σιλουέτα: δάνειο τής ελληνικής γλώσσας από την βασκική.

γράφει ο Αθανάσιος Τσακνάκης, Καθηγητής Ξένων Γλωσσών – Συγγραφέας
Ο όρος «σιλουέτ(τ)α» τής ελληνικής γλώσσας προέρχεται από τον γαλλικό «silhouette» και έχει την ίδια με αυτόν έννοια: το περίγραμμα, το σκιαγράφημα. Ο γαλλικός όρος γεννήθηκε από το επώνυμο τού Etienne de Silhouette, υπουργού οικονομικών τής Γαλλίας κατά το 1759, ο οποίος πρωτοτύπησε διακοσμώντας τους τοίχους τής κατοικίας του με σκιαγραφήματα ανθρώπινων μορφών. Το επώνυμο Silhouette, όμως, δεν έχει γαλλική προέλευση και γι’ αυτόν τον λόγο δεν ετυμολογείται μέσω καμμίας νεολατινικής γλώσσας. Την λύση εντοπίζουμε στην βασκική γλώσσα, και συγκεκριμένα στο σχεδόν ομόηχο επώνυμο Zuloeta (σουλοέτα), λέξη σύνθετη, εκ τού «zulo» (οπή, τρύπα) και «eta» (πολύ, επιπλέον), ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα και την βασκική καταγωγή τού Etienne de Silhouette, τού οποίου η οικογένεια καταγόταν από την βασκική πόλη Biarritz τής Βόρειας Γαλλίας και μάλλον απέκρυπτε επιμελώς την εθνικότητά της. Προχωρώντας ακόμη ένα βήμα, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι στην νέα ελληνική γλώσσα το επώνυμο Silhouette σημαίνει «πολύτρυπος» ή «κατατρυπημένος».
24grammata.com

Η κάρτα αποδείξεων μπαίνει στη ζωή μας

Στη ζωή των ελλήνων φορολογουμένων μπαίνει σύντομα η φοροκάρτα ή κάρτα αποδείξεων.

Του Γιώργου Παλαιτσάκη

Πρόκειται για μια μαγνητική κάρτα, μέσω της οποίας οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών θα μπορούν να καταγράφουν ηλεκτρονικά τα στοιχεία των αποδείξεων λιανικής πώλησης ή παροχής υπηρεσιών για τις συναλλαγές που θα πραγματοποιεί κάθε φορολογούμενος, ώστε κατά την εφαρμογή του μέτρου που προβλέπει την σύνδεση του αφορολογήτου ορίου με την αξία των αποδείξεων που έχουν συλλεχθεί να μην απαιτείται η προσκόμιση μεγάλου όγκου χάρτινων αποδείξεων στην εφορία.
Σε κάθε οικογένεια θα μπορούν να χρησιμοποιούνται περισσότερες από μία κάρτες αποδείξεων. Θα επιτραπεί δηλαδή η διάθεση καρτών τόσο στους γονείς όσο και στα προστατευόμενα τέκνα τους. Οι κάρτες αποδείξεων θα διατίθενται από τις τράπεζες, αλλά θα ενεργοποιούνται από τη γενική γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών.
Σύμφωνα με την απόφαση του γενικού γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων Δ. Σπινέλλη:
1) Η χρήση της κάρτας αποδείξεων θα είναι προαιρετική. Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να προμηθευτούν την κάρτα αποδείξεων δωρεάν από τις τράπεζες, οι οποίες και θα αναλάβουν ουσιαστικά την ηλεκτρονική καταγραφή των αποδείξεων για λογαριασμό των κατόχων των καρτών. Στις τράπεζες δεν θα επιτρέπεται η καταγραφή των ΑΦΜ ή των λοιπών στοιχείων ταυτοποίησης των φυσικών προσώπων που λαμβάνουν και χρησιμοποιούν τις κάρτες.
2) Για να ενεργοποιηθεί η κάρτα αποδείξεων, ο κάτοχός της θα πρέπει να γνωστοποιήσει στη γενική γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων (ΓΓΠΣ) του υπουργείου Οικονομικών, είτε μέσω διαδικτύου στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://link.minfin.gr.karta είτε μέσω κινητού τηλεφώνου με μήνυμα SMS που θα αποστείλει στον πενταψήφιο αριθμό 54053, ποιος είναι ο ΑΦΜ του και ποιος ο δεκαψήφιος αριθμός που αναγράφεται πάνω στην κάρτα του. Με τον τρόπο αυτό ο φορολογούμενος, ως φυσικό πρόσωπο, θα ταυτοποιείται ως ο χρήστης της συγκεκριμένης κάρτας και στο εξής όποια καταγραφή συναλλαγής θα γίνεται με αυτήν θα καταχωρείται από τη ΓΓΠΣ στο όνομά του (θα περνιέται στον ΑΦΜ του). Για λόγους ορθής χρήσης, παρέχεται η δυνατότητα σε κάθε φορολογούμενο εντός ενός ημερολογιακού μήνα να αποκτήσει και να δηλώσει στη ΓΓΠΣ μέχρι και τρεις κάρτες που θα αντιστοιχούν στον ΑΦΜ μου με σκοπό είτε την αντικατάστασή τους σε περίπτωση καταστροφής ή απώλειας είτε τη διάθεση των επιπλέον καρτών σε προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς του (στη σύζυγο ή τα τέκνα του).
3) Ορισμένα συγκεκριμένα στοιχεία των αγορών που θα πραγματοποιεί ο φορολογούμενος με τη χρήση της κάρτας αποδείξεων θα καταγράφονται από την τράπεζά του, θα αποστέλλονται και θα καταχωρούνται αυτόματα στα ηλεκτρονικά αρχεία της ΓΓΠΣ του υπουργείου Οικονομικών. Μετά τη λήξη του έτους το συνολικό ποσό των αγορών αυτών θα προεκτυπώνεται στη φορολογική δήλωση του κατόχου της κάρτας. Έτσι, στο τέλος του χρόνου οι φορολογούμενοι που είναι πιστοποιημένοι στις υπηρεσίες ηλεκτρονικής υποβολής δηλώσεων του Τaxisnet θα μπορούν να μπαίνουν στο διαδίκτυο και να βλέπουν στον λογαριασμό τους τι έχουν ξοδέψει για αγορές μέσω της κάρτας αποδείξεων. Τα αναλυτικώς καταγραμμένα στοιχεία των συναλλαγών που θα έχουν γίνει με τις κάρτες αποδείξεων θα διαγράφονται εντός ενός μήνα από την ολοκλήρωση της τελευταίας κεντρικής εκκαθάρισης δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος του αντίστοιχου οικονομικού έτους.
4) Η κάρτα αποδείξεων θα είναι ανώνυμη, θα φέρει μαγνητική ταινία και θα μοιάζει με τη χρεωστική.
5) Η καταγραφή και μεταφορά των δεδομένων κάθε συναλλαγής θα γίνεται με απλό τρόπο. Εφόσον το κατάστημα στο οποίο πραγματοποιείται η συναλλαγή έχει μηχάνημα Point of Sales (POS) για την υποδοχή χρεωστικών και πιστωτικών καρτών, ο καταστηματάρχης ή ο υπάλληλος του καταστήματος θα παραλαμβάνει την κάρτα αποδείξεων από τον πελάτη που θα την προσκομίζει και θα την περνά από το ίδιο μηχάνημα. Με τον τρόπο αυτό θα καταγράφονται τα στοιχεία της απόδειξης. Οι φορολογούμενοι θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στις προσωπικές μερίδες τους μέσω διαδικτύου. Αντιθέτως, οι τράπεζες δεν θα μπορούν να συλλέγουν στοιχεία για τους καταναλωτές, επειδή η κάρτα θα είναι ανώνυμη. Θα ενημερώνονται όμως για τον τζίρο των επιχειρήσεων, καθώς θα καταγράφουν τους ΑΦΜ των επιτηδευματιών που πραγματοποιούν τις πωλήσεις.
6) Οι τράπεζες υποχρεούνται να ενημερώσουν τους επιτηδευματίες με τους οποίους συνεργάζονται για τη δυνατότητα των τερματικών τους Point Of Sales (POS) να χρησιμοποιούνται για την καταγραφή των στοιχείων των αποδείξεων που εκδίδουν, όποτε τους προσκομίζεται κάρτα αποδείξεων. Υποχρεούνται επίσης να τροποποιήσουν το λογισμικό των τερματικών POS, ώστε αυτά να μπορούν να επεξεργάζονται και να καταγράφουν τα στοιχεία των εκδιδόμενων αποδείξεων.
7) Απαγορεύεται στις τράπεζες να επεξεργάζονται τα δεδομένα που συλλέγουν από τις κάρτες αποδείξεων, με εξαίρεση την επεξεργασία που περιγράφεται παραπάνω, ενώ υποχρεούνται να μη διατηρούν αντίγραφα των αρχείων που αποστέλλουν μετά την οριστική παραλαβή τους από τη ΓΓΠΣ του υπουργείου Οικονομικών..

ΗΡΑΚΛΗΣ Ο... πόλεμος τους βγάζει στους δρόμους



Η ΕΠΟ συνεχίζει τον πόλεμο εναντίον του Ηρακλή και ο κόσμος της ομάδας βγαίνει για πολλοστή φορά στους δρόμους.

Του Δημήτρη Βλάχου

Στις 9.00 μ.μ. είναι προγραμματισμένη η μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Αριστοτέλους και οι εκτιμήσεις μιλούν για μια εικόνα ανάλογη με την περσινή στον Λευκό Πύργο. Τότε που συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 15.000 φίλοι της ομάδας.
Το σκεπτικό της απόφασης ακόμη αναμένεται στα γραφεία της Μίκρας. Η απόφαση εκδόθηκε την Τετάρτη, φτάσαμε Τρίτη και ακόμη δεν έχει αποσταλεί. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να στείλει η ΠΑΕ εξώδικο, ζητώντας να της αποσταλούν άμεσα τόσο το σκεπτικό όσο και τα πρακτικά της συνεδρίασης. Είναι σημαντικό από την πλευρά της ΠΑΕ Ηρακλής να έχουν το σκεπτικό όσο το δυνατόν συντομότερα, για να μπορέσουν να κινήσουν και τις διαδικασίες. Για την απόρριψη της αδειοδότησης θα έπρεπε η απόφαση να είχε γραφτεί ήδη. Εφόσον τα δεδομένα είναι γνωστά, θα έπρεπε να ήταν έτοιμη, μιας και το σκεπτικό θα πρέπει να είναι συγκεκριμένο. Αν ο Ηρακλής είχε ελλείψεις σε ένα-δυο ζητήματα δεν χρειάζεται μία εβδομάδα για να το γράψεις. Είναι η απλή λογική", ανέφερε ο νομικός Λάκης Σημαιοφορίδης, ο οποίος θα συνεργαστεί με την κυανόλευκη ΠΑΕ στην προσπάθεια ανατροπής της απόφασης.Το νέο χτύπημα από την ελληνική ομοσπονδία ήρθε μέσω του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα της ΕΠΟ. Ο Ανδρέας Φάκος, ο οποίος θυμίζουμε ότι πριν από λίγες ημέρες έβαλε στο αρχείο την υπόθεση κασέτα-gate διότι παρήλθαν οι ημερομηνίες κατά τις οποίες θα έπρεπε να καταγγελθούν οι οποιεσδήποτε παράνομες πράξεις και να γίνει η σχετική έρευνα, άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά του προέδρου της ΠΑΕ Ηρακλής Γιάννη Τάκη και του προέδρου του Ερασιτέχνη Κωνσταντίνου Γωγάκου για τις δηλώσεις που έκαναν αμφότεροι ύστερα από την απόφαση της δευτεροβάθμιας επιτροπής να μη χορηγήσει την άδεια συμμετοχής στους κυανόλευκους. "Τέλεσαν πράξεις που δυσφημούν με δημόσιες δυσμενείς κρίσεις τα θεσμοθετημένα δικαιοδοτικά όργανα, την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία και το άθλημα του ποδοσφαίρου γενικότερα", αναφέρεται μεταξύ άλλων στη δίωξη.

Αυτός ο ΠΑΟΚ έκλεψε... καρδιές

Ήταν ένας διαφορετικός ΠΑΟΚ. Ο Μάκης Χάβος και οι παίκτες του δούλεψαν πολύ τις δύο εβδομάδες που προηγήθηκαν των πλέι οφ και στην πρεμιέρα κέρδισαν τις εντυπώσεις και έκλεψαν καρδιές. Ο ΠΑΟΚ που εμφανίστηκε στην Τούμπα το βράδυ της Κυριακής ήταν αυτός που αρέσει στον κόσμο.

Του Γιώργου Κουβεντίδη

Ο Δικέφαλος έπαιξε κατά διαστήματα σπουδαίο ποδόσφαιρο, με πολύ επιθετικούς προσανατολισμούς, ακόμη και μετά το 1-0, όταν η επιθετικότητά του έγινε μεγαλύτερη, με αποτέλεσμα να φτάσει γρήγορα και στο δεύτερο γκολ. Ήταν μια εικόνα που δεν είχαν συνηθίσει οι φίλοι του και οι τελικές προσπάθειες (10-2) μιλούν για την εικόνα του αγώνα.Ο Χάβος προετοιμάστηκε πολύ καλά για να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό και το βράδυ της Κυριακής έδειξε ότι θα πάει να πάρει τα πλέι οφ με ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, βασισμένο κυρίως στην ανάπτυξη από τα πλάγια. Ο 41χρονος προπονητής του ΠΑΟΚ δούλεψε με δύο δίδυμα στα άκρα, με επιθετικές αρετές, με επιθετικά μπακ (Έτο, Λίνο) και καθαρούς επιθετικούς στις πτέρυγες (Βιεϊρίνια, Σαλπιγγίδης), επιλέγοντας έναν φορ στην περιοχή που ξέρει να τελειώνει καλύτερα από κάθε άλλο διαθέσιμο τις φάσεις και τις μπάλες που θα φτάσουν στην περιοχή. Ο Αθανασιάδης δικαίωσε τον Χάβο για την επιλογή του και ήταν αυτός που ξεκλείδωσε το παιχνίδι στο 56'.Από το βράδυ της Κυριακής, βέβαια, η σελίδα γύρισε, άλλωστε όπως είπε και ο Χάβος "τα πλέι οφ είναι μια διοργάνωση, στην οποία δεν ωφελεί να κοιτάς το παιχνίδι που πέρασε". Από χθες το πρωί ο ΠΑΟΚ προετοιμάζεται για το παιχνίδι της Πέμπτης στον Βόλο και το ευχάριστο για τον Χάβο είναι πως κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αναγκαστεί να αλλάξει προσανατολισμούς στο Πανθεσσαλικό.Ο Έτο, που αποχώρησε τραυματίας την Κυριακή, έκανε χθες μαγνητική, η οποία έδειξε απλά μυϊκό πρόβλημα στον ώμο του ("θλάση οπίσθιας μοίρας δελτοειδούς και ελάσσονος στρογγυλού μυός από άμεση πλήξη" ήταν η διάγνωση) και όχι κάποια μεγαλύτερη ζημιά. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να παίξει στον Βόλο.

Πρωτοσέλιδα εφημερίδων της Θεσσαλονίκης

 

Διακοπή νερού σε Αμπελόκηπους και Μενεμένη

Σήμερα θα γίνουν συνδέσεις σε νέο δίκτυο και αύριο Τετάρτη 11 Μαΐου 2011 επανασυνδέσεις διακλαδώσεων, από τις 10:00 μέχρι τις 18:00, στις οδούς Διγενή - Ελμάζη - Κουντουριώτου στο Δήμο Αμπελοκήπων - Μενεμένης.
Θα υπάρξει διακοπή υδροδότησης στις οδούς Ελευθερίας - 28ης Οκτωβρίου - Θησέως - Σοφούλη - Κανάρη - Μιαούλη - Πλαστήρα - Μ. Αλεξάνδρου και σε όλες τις παρακείμενες σε αυτές οδούς του Δήμου Αμπελοκήπων - Μενεμένης.

Η διαφορά… εξαϋλώθηκε, στο 1,7%


ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΖΕΡΒΟΣ
Ο δημοσκοπικός κατήφορος του ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώθηκε και από τη δημοσκόπηση της «GPO» που έφεραν στη δημοσιότητα το «Mega» και η εκπομπή «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη.
Η διαφορά του κυβερνώντος κόμματος έναντι της Νέας Δημοκρατίας, έχει συρρικνωθεί στο 1,7% (21,9%-20,2%), τη στιγμή που στην προηγούμενη μέτρηση της ίδια εταιρείας, τον Φεβρουάριο, είχε καταγραφεί στο 5%. Δηλαδή, μέσα σε χρονικό διάστημα τριών μηνών, η διαφορά μειώθηκε κατά 3,3%, επιβεβαιώνοντας αντίστοιχες τάσεις που καταγράφουν άλλες μετρήσεις. Το ΚΚΕ βρίσκεται στο 9%, ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός στο 7%, ο ΣΥΡΙΖΑ στο 3,3%, το Πανελλήνιο Άρμα Πολιτών και η Δημοκρατική Συμμαχία στο 2,5%, οι Οικολόγοι και η Δημοκρατική Αριστερά στο 2,4%. Με αναγωγή στα έγκυρα, εκτιμάται ότι στη Βουλή θα έμπαιναν εννέα κόμματα, κάτι που έδειχνε και η δημοσκόπηση της «Marc» για το «Έθνος της Κυριακής». Όσο για την αδιευκρίνιστη ψήφο, ανέρχεται στο 28,8%. Στα αξιοσημείωτα της έρευνας το γεγονός ότι παρά τη γενική αποδοκιμασία προς την Κυβέρνηση, το 67% τάσσεται κατά των πρόωρων εκλογών. Το 70% διαφωνεί με το Μνημόνιο, και το 60% θεωρεί ότι η προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης της τρόικας δεν ήταν μονόδρομος. Το 60,3% ζητεί την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, ενώ το 26,2% δεν θα ήταν αντίθετο με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, μαζί με την εγκατάλειψη του Μνημονίου και των όρων που προβλέπει. Σύμφωνα με το 91%, ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πλήρη εικόνα της δημοσιονομικής κατάστασης της Ελλάδας, όταν ανέλαβε την εξουσία, ένα εύρημα που δείχνει ότι οι πρόσφατες αποκαλύψεις με όσα είχε πει ο Ντομινίκ Στρος-Καν, έχουν επιφέρει καίριο πλήγμα σε ένα κρίσιμο μέγεθος για το πρωθυπουργικό προφίλ.

Η λάθος ανάγνωση της πραγματικότητας


ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Αν ακούσετε κυβερνητικά στελέχη να διηγούνται τα… πολιτικά παράπονά τους, θα διαπιστώσετε ότι εστιάζουν σε μια σχεδόν μονότονη επωδό: Στην Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, λένε, έλαχε να είναι εκείνη που δρομολογεί μέσα σε λίγους μήνες, όσα δεν έγιναν στην Ελλάδα τα πολλά, προηγούμενα χρόνια. Φυσικά, η αφήγηση αυτή είναι επιεικώς μονόπλευρη. Στη δική τους Κυβέρνηση έλαχε η αποστολή να γίνουν στην Ελλάδα όσα δεν επέτρεψαν οι προηγούμενες… κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, να γίνουν στη χώρα. Οι κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη ήταν εκείνες που διαχειρίστηκαν πρωτόγνωρο κοινοτικό πλούτο μέσω των ΚΠΣ, για να καταλήξει η Ελλάδα να χρωστάει… ανά της γης. Και η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έχει κάνει ό, τι περνάει από το χέρι της, για να δυσχεράνει τη διεθνή θέση της χώρας. Να παραδώσει τα όπλα, προτού καν υπάρχει η υποψία ενός επικείμενου πολέμου. Από τον Τιτανικό που είδε μπροστά του ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, μέχρι την παραδοχή του Γιώργου Παπανδρέου στους Ευρωπαίους εταίρους, ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα, φτάσαμε στις αγχώδεις εκκλήσεις στον πατριωτισμό της Αντιπολίτευσης, και δη της Αξιωματικής, ώστε να πορευτούν τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας μαζί, και όχι αντικριστά. Από την προηγούμενη Παρασκευή, όταν ξεκίνησε ο κλαυσίγελος του Λουξεμβούργου, η Κυβέρνηση δείχνει να προσπαθεί να κάνει, μέσα σε μερικές μέρες, αν όχι ώρες, όσα δεν έκανε σε διάρκεια ενάμιση χρόνου. Με «δόρυ» της επικοινωνιακής στρατηγικής της, το «Νέο Μνημόνιο» που θα σημάνει επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του συνολικού δανείου, σε συνδυασμό με τη μείωση των επιτοκίων δανεισμού.
Μια τέτοια πολιτική παραχώρηση από την πλευρά των δανειστών μας, είναι λογικό να προϋποθέτει ανάλογου διαμετρήματος εθνικές και κοινωνικές υποχωρήσεις από την Ελλάδα. Μέτρα πιο σκληρά, σχεδόν… αδέσποτα, ως προς τις επιπτώσεις τους στο να διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός της χώρας. Μέτρα που απαιτούν «βαριές» πολιτικές υπογραφές, και όχι απλώς και μόνο του σημερινού, πεπερασμένου ως προς τη λαϊκή νομιμοποίησή του, υπουργικού συμβουλίου, όπως ζήτησε σήμερα ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Τι έπαθε λοιπόν η Κυβέρνηση και… τρέχει να προλάβει; Το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να αλλάξει την ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας, που έτεινε να επικεντρωθεί στην προσδοκία ελπίδας από όσα θα ανακοινώσει ο Αντώνης Σαμαράς την Πέμπτη στο «Ζάππειο 2». Διαμορφώνοντας ένα τελείως διαφορετικό σκηνικό δημοσίου διαλόγου, το επικοινωνιακό επιτελείο της Κυβέρνησης θέλει να αφαιρέσει από τις εξαγγελίες του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τη δυναμική της προσδοκίας μιας ρεαλιστικής, και περισσότερο ανθρώπινης εναλλακτικής λύσης.
Όλη αυτή η «σκηνοθεσία», που κορυφώθηκε σήμερα με την «διπλής ανάγνωσης» δημόσια παρέμβαση του Ανδρέα Λοβέρδου, επιβεβαιώνει ότι το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει την επαφή του με την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα η οποία διαμορφώνεται στην Ελλάδα, μετά το Μνημόνιο.
Οι πολίτες δεν είναι πρόθυμοι να… αυτοξεγελαστούν, από την όποια επικοινωνιακή διαχείριση της προβληματικής καθημερινότητάς τους, όσο έξυπνη, πνευματώδης, ή πονηρή και αν είναι.
Γιατί, στο τέλος της ημέρας, τότε που τα φώτα χαμηλώνουν, η κοινωνία, μόνη με τις σκέψεις της, καλείται να απαντήσει στο «ποιος μπορεί». Να την βγάλει από την κρίση. Να της δώσει ελπίδα. Να διαχειριστεί με πειστικό τρόπο το πρόβλημα. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνησή του, είναι ότι για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, οι ίδιοι αποτελούν διογκωμένο μέρος του προβλήματος. Πως λοιπόν, να εμφανιστούν ως… η λύση;