Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

«Άμαστρις»: Περιοδικό που τιμά τον Ελληνισμό του Πόντου.


Περιδιαβαίνοντας τα αχανή μονοπάτια του διαδικτύου στάθηκα για λίγο στην ιστοσελίδα «Άμαστρις». (Προφανώς από τον τίτλο του περιοδικού που φέρει το ονόματι της η ιστοσελίδα). Τα θέματα που διαπραγματεύεται είναι πραγματικά συγκινητικά, αλλά ταυτόχρονα και διεισδυτικά στα ιστορικά γεγονότα των Ελλήνων του Πόντου. Διαβάζοντας τις σελίδες τους, ο νους ανατρέχει και ανασκαλεύει μνήμες από τις αφηγήσεις των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας, που ο χρόνος σιγά- σιγά ξεθωριάζει. Το περιοδικό «Άμαστρις» έρχεται να γίνει ο συνδετικός κρίκος του χθες και του σήμερα. Να κράτηση ζωντανές τις μνήμες από το ιστορικό Πόντο και τους ανθρώπους του. Σε μια περίοδο μάλιστα που οι ζωντανές μαρτυρίες των ξεριζωμένων συμπατριωτών μας δεν υπάρχουν, με εξαίρεση των παππού Χαράλαμπο Μητσόγλου από την Νυμφόπετρα, 109 ετών σήμερα που με τις αφηγήσεις του κράτα ζωντανές ακόμα τις μνήμες μας από τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στον ιστορικό Πόντο. Άξιοι λοιπόν συγχαρητηρίων οι συντελεστές της έκδοσης.



Η Αμερικανική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων αναγνώρισε την Γενοκτονία των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους

Με 23 ψήφους έναντι 22 η Bουλή των Aντιπροσώπων στις ΗΠΑ αναγνώρισε τις σφαγές των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους ως γενοκτονία. Κόντρα στα εκατομμύρια που ξόδεψε η Τουρκία για να εμποδίσει την αναγνώριση από την Βουλή των Αντιπροσώπων δεν τα κατάφερε. Και η απόφαση, της έστειλε το δυνατό μήνυμα ότι η Τουρκία ούτε ψήφο έχει ούτε βέτο στο αμερικανικό Κογκρέσσο. Στην συζήτηση παρευρέθηκε και ο Τούρκος πρέσβης. Παρακολούθησα δορυφορικά ζωντανά την συζήτηση και μου έκανε εντύπωση η εναρκτήρια ομιλία του προέδρου του σώματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Χάουαρτ Μπέρμαν. ΄Ηταν μια ομιλία καταπέλτης εναντίον της Τουρκίας καταγράφοντας μαρτυρίες για την γενοκτονία από αμερικανικά, βρετανικά, γερμανικά, ιταλικά, σουηδικά, και έγγραφα άλλων χωρών που επιβεβαιώνουν την βαρβαρότητα των Οθωμανών Τούρκων για την εκ προμελέτης σφαγή και εθνικό ξεκαθάρισμα των Αρμενίων. Εκθέσεις και θέσεις ακαδημαικών, ερευνητών και από το Ισραήλ που καταδικάζουν την Τουρκία για τα εγκλήματά της. Ο κ. Μπέρμαν είπε πως οι Ηνωμένες Πολιτείες ως ηγέτιδα χώρα στην υπεράσπιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχει την ηθική υποχρέωση να περάσει το ψήφισμα. ΄Ισως να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις, όμως πιστεύω είπε, η Τουρκία εκτιμά τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ όσο εκτιμούμε και εμείς τις σχέσεις μας μαζί της. Ο δε κ. Άκερμαν που υποστήριξε την αναγνώριση, υπέδειξε τους τρείς επιζώντες της γενοκτονίας που παρευρέθηκαν, ηλικίας, 97, 98 και 105 και είπε « Είναι εδώ για δικαιοσύνη. Για πόσο ακόμα θα περιμένουν;” Άλλος που μίλησε υπέρ της αναγνώρισης είπε, αυτά που λέμε και εμείς για χρόνια. Ενόσω τέτοια εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα κάποιοι θα συνεχίζουν να τα επαναλαμβάνουν. Είναι καιρός η Τουρκία να καταλάβει ότι δεν μπορεί να σταματήσει την αναγνώριση της γενοκτονίας. Την έχουν αναγνωρίσει 11 άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, η Ευρωπαική Ένωση, όλη η Ευρώπη, συνολικά άλλες 25 χώρες, δεν μπορούν οι ΗΠΑ να παραμείνουν απαθείς. Η Τουρκία οφείλει να συνθηκολογήσει με το παρελθόν της... Δεν μπορεί να προεξοφληθεί η έκβαση του ψηφίσματος, κατά πόσο δηλαδή θα φθάσει στην ολομέλεια της Βουλής, αλλά ο πρόεδρος της Επιτροπής είχε δηλώσει ότι θα το φέρει ενώπιον της αν θα υπάρξουν αρκετοί ψήφοι για να περάσει. ΄Ομως είναι ενδεικτικό ότι και παρόλες τις τουρκικές πιέσεις ως αποτέλεσμα των οποίων η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον ζήτησε από τον πρόεδρο της επιτροπής να ακυρώσει την συζήτηση επικαλούμενη τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι θα χαλάσει το κλίμα ομαλοποίησης σχέσεων Αρμενίας-Τουρκίας, ο πρόεδρος απέρριψε τους ισχυρισμούς. Απάντησε κατά την συζήτηση ότι τα πρωτόκολλα που υπέγραψε ο Ερτογκάν δεν έχει καμία διάθεση να τα εφαρμόσει. ΄Αρα δεν αξίζουν το χαρτί στα οποία γράφτηκαν. Να πούμε ότι παρόμοια ψηφίσματα εγκρίθηκαν από τη Βουλή και το 1975 και το 1984 αλλά δεν πέρασαν στην ολομέλεια. Το 2000 δε ψήφισμα για την γενοκτονία βρισκόταν καθ΄όδόν προς το Βουλή όταν η ψηφοφορία αιφνίδια διακόπηκε με επέμβαση του τότε προέδρου Κλίντον, όπως έγραψαν οι Λος Άντζελες Τάιμς. Αλλά και το 2007 όταν επενέβη ο πατέρας Μπούς.
Ο φιλότουρκος Μαικ Μακμάν – και κάποιοι δικοί μας...
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι όλοι οι Δημοκρατικοί στην περιφέρεια της Νέας Υόρκης ψήφισαν υπέρ της αναγνώρισης εκτός του Μάικ Μακμάν, ο οποίος φανερά υποστηρίζει το τουρκικό λόμπυ και τις θέσεις της Άγκυρας. Αλλά επικαλείται ότι είναι και ...φίλος τόσο των Ελληνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας! Υποστηρίζεται περιέργως και από κάποιους Ελληνοκύπριους. Οι οποίοι τις τελευταίες μέρες δυστυχώς αντί να τον πιέσουν και να τον στριμώξουν να υποστηρίξει την αναγνώριση της γενοκτονίας, ενώνοντας τη φωνή τους με όλους τους Αρμένιους και Έλληνες για το σκοπό αυτό, κάποιοι επώνυμοι λοιπόν, (διατηρώ λεπτομερώς τις δηλώσεις τους μέσω εμειλς) καλούσαν τους δικούς μας που δούλευαν για την αναγνώριση, να αφήσουν ήσυχο τον Μακμάν γιατί είναι φίλος μας και ότι άλλο το κυπριακό και άλλο το αρμενικό ή το κουρδικό, άρα δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν αυτά ή το γεγονός ότι αυτός ασπάστηκε το τουρκικό λόμπυ. Μας φτάνει που είναι φίλος της Κύπρου! (Διζωνικός όντως). Μάλιστα ένας επώνυμος έφθασε στο προκλητικό σημείο να τους κατηγόρησε κιόλας πως «κάνουν ζημιά στο Κυπριακό»! Πως; Επειδή εκθέτουν την τουρκική σχέση του Μακμάν και τον πίεζαν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης και επειδή είναι οοι Ε/κ αυτοί απορρίπτουν την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που υποστηρίζει και ο «φίλος» Μακμάν του τουρκικού λόμπυ! Αφήστε τον Μακμάν ήσυχο έλεγαν...(Σ.Σ. Ελληνοκύπριοι της ΠΣΕΚΑ δεξιώθηκαν σε «μπάρπεγκιου» πρόσφατα τον Μακμάν, υπάρχουν οι φωτογραφίες, αλλά δεν θεώρησαν πρέπον να τον στριμώξουν να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης). Το πόση πραγματική «ζημιά» ΠΑΡΟΛΙΓΟΝ να προκαλούσε άμεσα στο Κυπριακό, λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσυπογραφή της γενοκτονίας πέρασε με μία ψήφο, η φιλο- Μακμανική τους αφοσίωση, έχει καταγραφεί αρνητικότατα γι΄αυτούς και το ρόλο τους. (΄Ενας από αυτούς είναι και των ΜΜΕ προς Κύπρο). Ενώ η περιφερειακή επιτροπή της μεγαλύτερης ελληνοαμερικανικής οργάνωσης ΑΧΕΠΑ με επιστολή της προς τον Μάικ Μακμάν τον κάλεσε να ψηφίσει υπέρ της αναγνώρισης. ΄Ομως τέτοια έκκληση δεν έγινε από τις ελληνοκυπριακές οργανώσεις. Κλείνω με την αινιγματική δήλωση του κ. Basil Mossaides, διευθυντή της ΑΧΕΠΑ ο οποίος (βλέπε πιο κάτω) είπε μεταξύ άλλων: «...Οι ηγέτες της Ελληνοαμερικανικής οργάνωσης πιστεύουν πως η Ιστορία δεν αλλάζει ούτε με την πάροδο του χρόνου ούτε από λομπίστες με μεγάλες τσέπες.» Καταλήγοντας ο κ. Μοσαϊδης τόνισε πως «η ΑΧΕΠΑ σαν οργάνωση που στάθηκε πάντοτε υπέρ της αλήθειας και υπέρ του δικαιώματος των ανθρώπων να ζουν χωρίς φόβο, εκφράζει ευγνωμοσύνη στα μέλη του Κογκρέσου που με την ψήφο τους έκαναν ότι ήταν σωστό να γίνει» Εν τω μεταξύ η Τουρκία κάλεσε τον πρέσβη της στην Άγκυρα για διαβούλευση.
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο. 5.3.2010